Η Ισπανία πιστή στην παράδοση των ποιοτικών θρίλερ παραδίδει άλλο ένα σπουδαίο φιλμ, με σασπένς, ένταση και άφθονες καυστικές ατάκες. Το «Killing Words» (πρωτότυπος ισπανικός τίτλος: «Palabras Encadenadas») είναι ένα δυναμικό ψυχολογικό θρίλερ αυτοβιογραφικού χαρακτήρα που διεισδύει άφοβα στον ταραγμένο εσωτερικό κόσμο του ψυχοπαθούς δολοφόνου, αποκαλύπτοντας όλες τις μύχιες σκέψεις του, όλα τα διεστραμμένα πάθη του που τον οδήγησαν στην εγκληματική παρεκτροπή.
Η ταινία ξεκινά με την ομολογία ενός ψυχοπαθή για τη δολοφονική του φύση την οποία βλέπουμε σε κοντινό πλάνο μέσω μιας τηλεόρασης. Σύντομα αποκαλύπτεται το πλήρες τοπίο όπου θα διαδραματιστούν τα περισσότερα γεγονότα. Βρισκόμαστε λοιπόν σ’ ένα υπόγειο με έντονο κόκκινο πάτωμα, όπου μια όμορφη μελαχρινή γυναίκα κάθεται δεμένη και φιμωμένη σε μια καρέκλα. Απέναντί της βρίσκεται ο ψυχοπαθής που είδαμε να ομολογεί τις ειδεχθείς πράξεις του.
Οι δύο άνθρωποι αναλώνονται σ’ ένα παρανοϊκό παιχνίδι γάτας-ποντικιού, ξεστομίζοντας μια σειρά από ειρωνικές και δηλητηριώδεις ατάκες καθώς και απειλές. Η σχέση των δύο ανθρώπων είναι τελικά βαθύτερη απ’ ό, τι νομίζαμε στην αρχή. Παράλληλα με τις εξελίξεις του υπογείου παρακολουθούμε την προσπάθεια της αστυνομίας να αποσπάσει την ομολογία του δράστη στο δωμάτιο ανακρίσεων.
Το ξετύλιγμα των γεγονότων στην ταινία «Στο γρανάζι του φόβου» γίνεται ιδανικά και ισορροπημένα, χωρίς καταστρεπτικές βιασύνες ή υπερβολικές καθυστερήσεις που θα ζημίωναν το τελικό αποτέλεσμα. Η σκηνοθέτης και συν-σεναριογράφος της ταινίας Laura Mana χειρίζεται εξαιρετικά το υλικό της, εδραιώνοντας μια απειλητική και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα ενώ ταυτόχρονα φροντίζει να μας ξεσκάει για λίγο με μεταφορά στο δωμάτιο ανακρίσεων της αστυνομίας όπου κι εκεί το ενδιαφέρον διατηρείται αμείωτο.
Το φιλμ προβλήθηκε σε πολλά ευρωπαϊκά φεστιβάλ ενώ κέρδισε και αρκετά βραβεία όπως το Silver Biznaga στο Ισπανικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μάλαγα.
Το σενάριο είναι έξυπνο και σφιχτοδεμένο όπως και το μοντάζ. Οι δύο βασικοί ηθοποιοί αποδίδουν πειστικά τους ρόλους τους, ειδικά ο παρανοϊκός άντρας ο οποίος αποτυπώνει ιδανικά το προφίλ του ευφυούς δολοφόνου. Ενός δολοφόνου όχι του χαβαλέ και του παρακμιακού υποκόσμου αλλά με ανώτερη πανεπιστημιακή μόρφωση που φιλοσοφεί τη ζωή και τον κόσμο γύρω του.
Αυτός ο σοφιστικέ συνδυασμός τον καθιστά ακόμα πιο τρομακτικό και επικίνδυνο. Το μεγάλο ατού του «Killing Words» είναι η αβεβαιότητα για το ότι αυτό που ειπώθηκε ότι έγινε είναι αληθές και η συνεχόμενη ανατροπή μιας προηγούμενης εξιστορούμενης πράξης η οποία όμως μπορεί να ανατραπεί εκ νέου από μια νέα ατάκα ή αποκάλυψη.
Το φιλμ μεταδίδει αισθήματα διαρκούς αμφισβήτησης στον θεατή ο οποίος βυθίζεται σε ένα γοητευτικό χάος, μπαίνοντας συχνά στον πειρασμό να μαντέψει τι πραγματικά ισχύει και τι όχι. Το έξυπνο αυτό τρικ της σκηνοθέτριας είναι η πεμπτουσία του φιλμ, η συνταγή της επιτυχίας του. Αναζητήστε το «Killing Words» και δεν θα χάσετε.
