Πριν τη «Buffy τη Βαμπιροφόνισσα» και τον «Angel», πολύ πριν το «True Blood», το «The Vampire Diaries» και άλλες σειρές με βρικόλακες της μοντέρνας εποχής, υπήρξε μια μοναδική σειρά με βαμπίρ που θα μπορούσε να είχε αλλάξει άρδην την ιστορία των σειρών βαμπιρικής θεματολογίας. Ας κάνουμε λοιπόν ένα ταξίδι μέχρι τα όχι τόσο μακρινά μέσα των 90s για να την γνωρίσουμε…
Βρισκόμαστε στο έτος 1996. Τον Απρίλιο αυτού του μήνα ξεκίνησε να προβάλλεται στο αμερικάνικο δίκτυο Fox το «Kindred: The Embraced». Πρόκειται για μια σειρά γοτθικής αισθητικής με κεντρικό θέμα τους βρικόλακες που όμως εκτός από τρόμο περιέχει πολλά στοιχεία δράματος, αστυνομικής έρευνας, γκανγκστερισμού και ερωτισμού. Βασίζεται όχι ιδιαίτερα στενά στο παιχνίδι ρόλων «Vampires: The Masquerade» της εταιρίας White Wolf Publishing.
Ο ένας και μοναδικός κύκλος αποτελείται από 8 επεισόδια από τα οποία μόνο το πρώτο ξεπερνά τη μία ώρα σε διάρκεια ενώ τα υπόλοιπα διαρκούν 45 λεπτά το καθένα. Το φινάλε της σειράς παίχτηκε στις 9 Μαΐου του 1996 οπότε και ακυρώθηκε η συνέχισή της. Κι ενώ μετά την αρχική ακύρωση υπήρξαν διαπραγματευτικές προσπάθειες από το αμερικάνικο δίκτυο Showtime για επανεκκίνηση της σειράς, ο τραγικός θάνατος του βασικού πρωταγωνιστή Mark Frankel σε δυστύχημα με μοτοσικλέτα τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, σταμάτησε οριστικά κάθε προσπάθεια συνέχισης…
Ας έρθουμε όμως στο περιεχόμενο της σειράς. Η περιοχή όπου εκτυλίσσονται τα γεγονότα είναι το San Francisco. Στην πόλη διαβιούν 5 μεγάλες φατρίες βρικολάκων υπό τη συλλογική ονομασία Kindred. Αρχηγός όλων των φατριών είναι ο Julian (Mark Frankel) ο οποίος φέρει τον τίτλο «πρίγκιπας». Οι φατρίες των βαμπίρ ζουν κρυφά από τους ανθρώπους και υπακούουν σε ένα πλέγμα νόμων για να διατηρούν τη μυστικότητά τους. Ο Julian είναι μεταξύ άλλων υπεύθυνος για την αυστηρή τήρηση των νόμων, τον συντονισμό των ενεργειών των φατριών αλλά και την παραδειγματική τιμωρία όσων βρικολάκων παραστρατούν ή θέτουν σε κίνδυνο τη μυστικότητα του είδους τους.
Οι πίνακες που χρησιμοποιούνται για να κοσμούν διάφορες τοποθεσίες της σειράς, είναι αυθεντικοί πίνακες φτιαγμένοι από τον ηθοποιό Jeff Kober που υποδύεται τον αρχηγό της φατρίας των Νοσφεράτου.
Εκτός από τους βρικόλακες στα γεγονότα μπλέκονται ένας αστυνομικός, ο Frank (C. Thomas Howell) και μια ρεπόρτερ, η Caitlin (Kelly Rutherford). Ο Frank ανακαλύπτει ότι η πόλη του φιλοξενεί βρικόλακες και οικοδομεί μια αλλόκοτη συνεργασία με τον Julian με σκοπό την αντιμετώπιση απειλών από ορισμένους βρικόλακες που ξεφεύγουν από το πλαίσιο του βαμπιρικού νόμου και ενεργούν κακόβουλα. Η ρεπόρτερ σκοπεύει να ερευνήσει την σκοτεινή ζωή του Julian αλλά στην πορεία αναπτύσσει μαζί του έναν έντονο ερωτικό δεσμό.
Κάθε επεισόδιο παρουσιάζει μια ξεχωριστή απειλή (άρα και υπόθεση) αν και υπάρχει μια γενικότερη σεναριακή κατεύθυνση στην οποία μια συγκεκριμένη φατρία επιδεικνύει ολοένα και πιο ισχυρή εναντίωση στην εξουσία του Julian. Ένα από τα πλεονεκτήματα της σειράς είναι η ποικιλία σπουδαίων και καλοφτιαγμένων χαρακτήρων. Τέτοιοι είναι για παράδειγμα οι ηγέτες των πέντε φατριών. Αλλά και οι ίδιες οι φατρίες παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Απ’ αυτές ξεχωρίζει εύκολα η φατρία των Νοσφεράτου της οποίας τα μέλη διαθέτουν καραφλά κεφάλια παραπέμποντας στην κλασική horror φιγούρα του Κόμη Ορλοκ από το Nosferatu (1922).
Φυσικά, αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής παραμένει ο αδικοχαμένος Mark Frankel στο ρόλο του Julian. Παίζει τόσο καλά και πειστικά, λες και ο ρόλος του ως «πρίγκιπα» της πόλης ήταν φτιαγμένος ειδικά γι’ αυτόν. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο θάνατός του σήμαινε και τον θάνατο της σειράς αφού αυτός ήταν η ψυχή της. Ήταν πραγματικά αναντικατάστατος. Όπως δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί το Breaking Bad χωρίς τον Bryan Cranston ή το Dexter χωρίς τον Michael C. Hall έτσι και το «Kindred: The Embraced» δεν θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τον Mark Frankel.
Αξιόλογη παρουσία έχει και η Kelly Rutherford ως ρεπόρτερ και θνητή ερωτική σύντροφος του Julian. Γενικά οι ερμηνείες βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα και το σενάριο βγάζει την δέουσα σοβαρότητα. Βέβαια η σειρά δεν είναι και τέλεια εμφανίζοντας λίγα ατοπήματα εδώ κι κει. Για παράδειγμα οι χορογραφίες ορισμένων μαχών μεταξύ βρικολάκων είναι κάπως ανεπαρκείς, σαν να γυρίστηκαν στο πόδι. Επίσης κάποιοι υποστήριξαν ότι η σειρά παραήταν γεμάτη για οχτώ επεισόδια παρουσιάζοντας πολλά δεδομένα (χαρακτήρες, background φατριών και χαρακτήρων κλπ) σε υπερβολικά σύντομο διάστημα.
Ωστόσο, παρά τις όποιες ατέλειες, το «Kindred: The Embraced» ήταν μια υπέροχη σειρά γοτθικού τρόμου με ξεχωριστό στιλ που δεν δυσκολεύτηκε να αναπτύξει τους πιστούς θαυμαστές της από τα γεννοφάσκια της. Είναι κρίμα που μας άφησε τόσο νωρίς καθώς ήταν φως φανάρι ότι είχε πολλά να δώσει ακόμα. Υπήρχε άφθονο ταλέντο στο cast και απέραντο πεδίο για νέες ιδέες που θα εκτίνασσαν τη σειρά σε μεγάλα ύψη. Ελπίζουμε μέσα από αυτό το κείμενο οι φίλοι του τρόμου που δεν γνώριζαν το «Kindred: The Embraced» να το αναζητήσουν και να αφεθούν στην σκοτεινή αγκαλιά του. Σίγουρα δεν θα χάσουν.
