Από τον σκηνοθέτη του «Apollo18» (2011) Gonzalo López-Gallego, προέρχεται αυτό το αγωνιώδες φιλμ τρόμου με τον ψαρωτικό τίτλο. Το «Open Grave» μου προξένησε το ενδιαφέρον από την αρχή διαβάζοντας απλώς την υπόθεση. Ένας άντρας ξυπνάει μέσα σε λάκκο γεμάτο με πτώματα κάπου στην ύπαιθρο έχοντας απολέσει κάθε ανάμνηση. Δεν θυμάται ούτε ποιος είναι ούτε πώς βρέθηκε εκεί. Διασώζεται τελικά από μια κοπέλα ασιατικής εθνικότητας (όπως τουλάχιστον φαίνεται από τα χαρακτηριστικά της) και μαζί της καταλήγει σ’ ένα κοντινό σπίτι όπου είναι συγκεντρωμένοι άλλοι τέσσερις άγνωστοι άνθρωποι με παρόμοια απώλεια μνήμης. Παρά τις αρχικές καχυποψίες για το ποιόν του καθενός και ειδικότερα του άντρα που βρισκόταν στον λάκκο, οι άγνωστοι προσπαθούν να βρουν απαντήσεις για τις συνθήκες που τους έφεραν σ’ αυτή τη μοίρα ξεκινώντας έρευνα μέσα και έξω από το σπίτι. Οι αποκαλύψεις προμηνύονται συγκλονιστικές…
Η υπόθεση και τα αρχικά γεγονότα μου θύμισαν λίγο το πολύ καλό θρίλερ αγωνίας «Unknown» του 2006. Πέρα απ’ αυτή την τυχαία ή σκόπιμη ομοιότητα το «Open Grave» γρήγορα ξεδιπλώνει τις αρετές του διατηρώντας το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος χωρίς πολλά νεκρά διαστήματα. Όσο οι άγνωστοι πρωταγωνιστές εξερευνούν τους χώρους μέσα στο σπίτι και στο γύρω δάσος, τόσο εντείνεται το ενδιαφέρον και το μυστήριο. Σύντομες αναμνήσεις έρχονται στο μυαλό μερικών αλλά αδυνατούν να ενώσουν τα κομμάτια τους παζλ ολοκληρωμένα. Οι σοκαριστικές ανακαλύψεις στις οποίες προβαίνουν έχουν μοιραίες συνέπειες για τις σχέσεις των ηρώων. Η δράση κορυφώνεται στο κατάλληλο σημείο και οι απαντήσεις που έρχονται τελικά, αφήνουν μια γεύση ικανοποίησης στους θεατές που σίγουρα διακρίνουν έναν αέρα φρεσκάδας στο φιλμ, σε μια εποχή που το horror genre την έχει πραγματικά ανάγκη.
Τα γυρίσματα του «Open Grave» έγιναν στην Ουγγαρία.
Όπως καταλαβαίνετε προσπαθώ να μην δώσω περαιτέρω hints για την εξέλιξη του «Open Grave» για να μην σας στερήσω την διασκεδαστική διαδικασία μαντεψιών στην οποία οπωσδήποτε θα προβείτε κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Όλο αυτό το κλίμα μυστηρίου, αβεβαιότητας, απόγνωσης και απελπισίας σε συνδυασμό με τις εξάρσεις του σασπένς και την κλιμακούμενη δράση, καθιστούν το έργο του Gonzalo López-Gallego ιδιαίτερα ελκυστικό. Η μακάβρια αισθητική του αναπτύσσεται βαθμιαία με επιδεξιότητα, αιχμαλωτίζοντας τον θεατή στο γενικά νοσηρό περιβάλλον του «Open Grave».
Βέβαια το φιλμ δεν είναι τέλειο και σποραδικά πλήττεται από κάποιες κακοτεχνίες στο σεναριακό κομμάτι κυρίως. Λίγα κενά από δω κι από κει στο χτίσιμο της ιστορίας, λίγες ενοχλητικές ευκολίες στην όλη αφηγηματική δομή υποβαθμίζουν ελαφρώς το έργο αλλά ευτυχώς δεν μπορούν να γκρεμίσουν το συμπαγές οικοδόμημα που έχτισε ο Ισπανός κινηματογραφιστής και οι σεναριογράφοι. Λίγα παράπονα έχω και για την ανεπαρκή ανάπτυξη και αξιοποίηση συγκεκριμένων χαρακτήρων που σίγουρα θα μπορούσαν να ενταχθούν στα γεγονότα με ευφυέστερο τρόπο. Κάπου εδώ όμως σταματούν τα παράπονα και ξαναγυρίζω στην συνολική εικόνα που βγάζει το «Open Grave». Κι αυτή είναι αναμφισβήτητα κάτι παραπάνω από απλά καλή. Δείτε το χωρίς πολλούς ενδοιασμούς.
