Ειλικρινά τόσο κακό και αδιάφορο slasher είχα χρόνια να δω. Το «Party Night» είναι ένα ακόμα παρακμιακό -σε ανυπόφορο βαθμό όμως- slasherάκι με χαζοέφηβους που κλείνονται σε μια απομονωμένη εξοχική κατοικία για να κάνουν πάρτι. Και όπως είναι αναμενόμενο κάπου εκεί γύρω κυκλοφορεί ένας μανιακός δολοφόνος με αιχμηρό όπλο που σφάζει τους νέους ένα προς έναν.
Η προσπάθεια του φιλμ να μιμηθεί τις κλασικές slasher ταινίες των 80s είναι τόσο φανερή που εκπονείται από τον ίδιο τον τίτλο μέχρι και το παλιομοδίτικο, «τσαλακωμένο» εξώφυλλο. Δυστυχώς ακόμα και η προσπάθεια μίμησης είναι τόσο κακή που ούτε αυτό δεν καταφέρνει να κάνει. Διότι αν περιμένατε πρωτοτυπίες από τούτο εδώ το εργάκι τότε θα απογοητευόσασταν έτσι κι αλλιώς.
Θέλοντας να πραγματοποιήσουν τον δικό τους «χορό αποφοίτησης» οι έξι νέοι (τρία αγόρια, τρία κορίτσια) μεταβαίνουν στο εξοχικό σπίτι του θείου ενός αγοριού από την παρέα. Παρά τις κάπως σκοτεινές συνθήκες γύρω από το σπίτι και τον θείο, οι νέοι δεν αλλάζουν γνώμη και καταφτάνουν ξέφρενα στο σπίτι αρχίζοντας το πάρτι. Πάρτι όμως θα κάνει και ο μανιακός σφαγέας που σουλατσάρει στην περιοχή. Μάλιστα φοράει και μάσκα για να μην αναγνωρίζεται.
Το φιλμ γυρίστηκε σε 16 ημέρες κατά τις οποίες οι ηθοποιοί και το τεχνικό team διέμειναν στο κυρίως σπίτι όπου εκτυλίσσεται η δράση.
Τα στοιχεία που συναντάμε σε πολλά slasher είναι παρόντα κι εδώ αλλά σε πολύ κατώτερο επίπεδο. Οι ερμηνείες είναι εντελώς της πλάκας, άδειες από ρεαλιστικά συναισθήματα. Οι διάλογοι βαρετά αδιάφοροι έως και βλακώδεις. Οι ενέργειες των πρωταγωνιστών τυπικές και προβλέψιμες. Ο δολοφόνος μετά από μια εισαγωγή όπου πήραμε μια πρώτη γεύση της φονικής μανίας του, συνεχίζει ακάθεκτος σφάζοντας τα παιδιά χωρίς οίκτο.
Το πρόβλημα όμως βρίσκεται στην απρόσμενη έλλειψη αιματοβαμμένης βίας. Η ταινία αυτολογοκρίνεται και οι φόνοι δεν απεικονίζονται στην ολότητά τους αλλά λίγο πριν ολοκληρωθεί το κάθε φονικό χτύπημα. Σε ελάχιστες περιπτώσεις συμβαίνει το αντίθετο. Μην περιμένετε δηλαδή άφθονα λουτρά αίματος από το «Party Night». Και αν φανταστείτε το gore ήταν το μόνο στοιχείο που μπορούσε να ανεβάσει λίγο την ποιότητα της ταινίας.
Πραγματικά δεν αξίζει να ασχοληθούμε άλλο με αυτό το ερασιτεχνικά γυρισμένο (π.χ. κουνήματα της κάμερας) και ακίνδυνο slasher. Μοιάζει να σκηνοθετήθηκε από παρέα άπειρων νεαρών κινηματογραφιστών μετά από πολύ αλκοόλ και ναρκωτικά. Όσο ανεκτικοί και να είμαστε δεν μπορούμε παρά να πιάσουμε το φτυάρι και να θάψουμε αυτό το ανούσιο εργάκι του χαβαλέ που απαξιώνει ένα αγαπημένο horror ιδίωμα.
