Ευκαιρία που χάθηκε. Πλούσιο σε ατμόσφαιρα και φωτογραφία αλλά μπερδεμένο και χαοτικό στο σενάριο. Αυτή είναι η γενική εντύπωση που σου μένει από το «The Pond», ένα αγγλόφωνο φιλμ τρόμου σερβικής προέλευσης! Η ταινία διαδραματίζεται στην ύπαιθρο, σε μια απροσδιόριστη περιοχή γύρω από μια λίμνη. Εκεί έχει στήσει το εργαστήριό και προσωρινό σπίτι του ένας ανθρωπολόγος και πρώην καθηγητής πανεπιστημίου.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του στην κοντινή λίμνη, ο ανώνυμος επιστήμονας φτάνει σε μια τρομακτική ανακάλυψη με «αποκαλυπτική» χροιά. Φτάνει ή…έτσι νομίζει ο ίδιος τουλάχιστον. Εκμυστηρεύεται την ασαφή ανακάλυψή του σε έναν άλλο καθηγητή με τον οποίο επικοινωνεί μέσω laptop. Ταυτόχρονα προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις απρόσμενες καταστάσεις που τον περιτριγυρίζουν: από την ενασχόληση με την δύσκολη οικογένειά του έως και τις τρομακτικές οπτασίες που ενδέχεται να προμηνύουν ένα εφιαλτικό μέλλον.
Το «The Pond» παρά την αρχικά καλή προπαρασκευή απέτυχε ως φιλμ τρόμου. Το φθινοπωρινού feeling φυσικό τοπίο, η επικρατούσα αίσθηση απόγνωσης, ο φόβος για το άγνωστο και η διαπίστωση μιας τρομακτικής ανακάλυψης έθεσαν τα πρώτα θεμέλια μιας δουλειάς που ανέμενες με αγωνία να δεις πώς θα εξελιχθεί. Το φιλόδοξο οικοδόμημα όμως του Petar Pasic δεν κατόρθωσε να ενώσει τα διάσπαρτα κομμάτια του παζλ που επινόησε. Τελικά κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Αλλόκοτες εικόνες εξαπολύονται στις οθόνες μας αλλά χάνονται άδοξα στον ορίζοντα. Δέσιμο και μοντάζ ανύπαρκτα. Ένας κοιμισμένος, spooky βαρκάρης, δύο μυστηριώδη κορίτσια με απειλητική συμπεριφορά, περίεργοι κύκλοι από κλαδιά σε ένα δέντρο, μια παράξενη φιγούρα με έναν όγκο κλαδιών στο κεφάλι και άλλες τέτοιες «εναλλακτικές» ιδέες προσπαθούν να στερεοποιήσουν το πολυπόθητο κλίμα τρόμου. Δυστυχώς το σενάριο αποτυγχάνει στην σύνδεση των μεμονωμένων ανατριχίλων και στην ένταξή τους σε μια σφιχτή αφήγηση.
Το «The Pond» είναι η τέταρτη ολοκληρωμένη ταινία του σκηνοθέτη Petar Pasic.
Απελπιστικά λαβυρινθώδες και ακαταλαβίστικο, το «The Pond» δεν θα ψαρώσει ούτε τους φίλους του πειραματικού horror σινεμά. Η παρακίνηση για προσωπικές ερμηνείες δεν αρκεί όταν τα δεδομένα είναι τόσο ασύνδετα. Ένα ακόμα αρνητικό σημείο είναι η ερμηνεία του πρωταγωνιστή. Ο τύπος παίζει «ξύλινα» παρότι φαίνεται ότι έχει τη δυνατότητα να τα πάει καλύτερα σε μια διαφορετική ταινία στο μέλλον. Αντίθετα η νεαρή κοπέλα που υποδύεται την κόρη του τα πήγε περίφημα.
Η καταπληκτική φωτογραφία είναι από τα ελάχιστα δυνατά σημεία του «The Pond». Μαζί με τη φωτογραφία πλάθεται και κάποια ατμόσφαιρα που σε αιχμαλωτίζει για λίγο στην παραχθείσα μουντάδα της ταινίας. Το διφορούμενο φινάλε δεν μας αποζημίωσε για τον χρόνο που ξοδέψαμε μέχρι τότε. Βαρύ και αργόσυρτο το «The Pond» παλεύει να σου κρατήσει το ενδιαφέρον αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνει. Τα ελάχιστα σοκαριστικά συμβάντα της γενικά άφαντης πλοκής προσφέρουν σύντομες αλλά ανολοκλήρωτες ανατριχίλες. Επομένως…
