The Silencing Review

Το αμερικανοκαναδέζικο «The Silencing» είναι ένα ακόμα «μουντό» φιλμ με serial killer που δύσκολα θα αντέξει το πέρασμα του χρόνου. Σας φαίνεται λίγο απαισιόδοξη αυτή η περιγραφή; Ίσως και να είναι. Αυτό που δεν αλλάζει όμως είναι η ποιοτική αξία του φιλμ το οποίο παρότι έχει καλές στιγμές και 1-2 πρωτότυπες ιδέες, υστερεί στη συνολική του εικόνα.

Με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο Δανό ηθοποιό Nikolaj Coster-Waldau (Game of Thrones) στο ρόλο του μετανοιωμένου κυνηγού που θρηνεί την εξαφάνιση της κόρης του, μάς μεταφέρει στα κρύα δάση του αμερικάνικου βορρά. Εκεί ο κυνηγός προσπαθεί να βρει ένα νόημα στη ζωή του την ώρα που καλύτερός του φίλος είναι το αλκοόλ. Το νόημα τελικά θα το βρει χάρη σε έναν κατά συρροή δολοφόνο που κυνηγά νεαρές κοπέλες με το φονικό του τόξο!

Με τόξο; Ναι σωστά διαβάζετε. Ο ομολογουμένως στιλάτος μανιακός χρησιμοποιεί ως φονικό όπλο μια ανακάλυψη της εποχής του λίθου. Φυσικά μιλάμε για σύγχρονο τόξο με πολύ κοφτερά βέλη. Επίσης ο φονιάς συνηθίζει να κόβει τις φωνητικές χορδές των θυμάτων του ώστε να είναι ανήμπορα να φωνάξουν κατά τη διάρκεια του ανθρωποκυνηγητού! Ο πρώην κυνηγός λοιπόν ενώνει τις δυνάμεις τους με την τοπική γυναίκα-σερίφη και με μερικά ακόμη φιλικά πρόσωπα της προσωπικής του ζωής με στόχο την σύλληψη του φονιά.

Τα γυρίσματα έγιναν στο Οντάριο του Καναδά και ο σκηνοθέτης Robin Pront αντικατέστησε στην σκηνοθετική καρέκλα τον Anders Engstom.

Βλέπετε, ο συγκεκριμένος δολοφόνος ενδέχεται να ευθύνεται για τον χαμό της κόρης του τραγικού πρωταγωνιστή. Θα καταφέρουν να τον εντοπίσουν και να τον πιάσουν προτού σκοτώσει κι άλλες κοπέλες; Και μέσα σε όλα αυτά ποιος ο ρόλος των ανήσυχων νιάτων που προκαλούν προβλήματα στην μικρή πόλη;

Το «The Silencing» είναι ένα τυπικό αστυνομικό θρίλερ που δεν απομακρύνεται από τις γνώριμες συνταγές του είδους. Παίζει «εκ του ασφαλούς» προτάσσοντας ελάχιστα φρέσκια στοιχεία στο σεναριακό οικοδόμημα. Σεναριακά είναι προβληματικό, με την ρηχότητα και τα κενά της ιστορίας να ξεχωρίζουν εύκολα. Ανούσιες υποπλοκές εμφανίζονται για να θαφτούν με συνοπτικές διαδικασίες. Σκηνοθετικά πάντως το φιλμ τα πάει καλύτερα.

Ο ευπροσάρμοστος Nikolaj Coster-Waldau αποδίδει ικανοποιητικά τον ρόλο του κατεστραμμένου γονέα και ηθικά αναμορφωμένου κυνηγού χωρίς πάντως να δίνει και την μεγαλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Αξιόλογες είναι και οι ερμηνείες των υπόλοιπων ηθοποιών. Στα θετικά μπορούμε επιπλέον να συμπεριλάβουμε την πυκνή, μελαγχολική ατμόσφαιρα και τις σκληρές «μάχες» του πρωταγωνιστή με τον κατά συρροή δολοφόνο. Το μυστήριο για την ταυτότητα και το κίνητρο του δράστη, συντηρεί το ενδιαφέρον μας μέχρι το τέλος. Οι αποκαλύψεις του φινάλε και οι πράξεις των εμπλεκομένων δεν αποτελούν κάτι το συνταρακτικό πάντως.

Ποια είναι λοιπόν η τελική ετυμηγορία μας για το «The Silencing»; Είναι καλή ταινία ή όχι; Η απάντηση εξαρτάται κι από αυτό που περιμένει να δει ο καθένας. Αν επιζητάτε ένα αληθινά σοκαριστικό και ανατρεπτικό αστυνομικό θρίλερ με πινελιές φρεσκάδας δεν θα το βρείτε εδώ. Αν πάλι έχετε ήπιες απαιτήσεις και επιθυμείτε να παρακολουθήσετε ένα επαγγελματικά στημένο θρίλερ που «να βλέπεται» και να περνάει η ώρα ευχάριστα, τότε το «The Silencing» πληροί τα κριτήρια.

Πεσιμιστική ατμόσφαιρα, καλές ερμηνείες, εντυπωσιακός δολοφόνος.

Το σχετικά ρηχό σενάριο.

Η τρομερή βολή με τόξο που σχίζει τον ώμο του κυνηγού.
Η δυναμική σύγκρουση του κυνηγού με τον serial killer στην οικία του πρώτου.
Το μακάβριο φινάλε που αποδίδει την πρέπουσα δικαιοσύνη.