Το «Single White Female» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ψυχολογικό-ερωτικό θρίλερ από τα πρώιμα 90’s με πρωταγωνίστριες την γλυκύτατη Bridget Fonda και την αισθησιακή Jennifer Jason Leigh. Βασίζεται σε μυθιστόρημα του 1990 με τίτλο «SWF Seek Same» του συγγραφέα John Lutz.
Το φιλμ επικεντρώνεται στην ζωή της Alison Jones (Bridget Fonda) που πρόσφατα αναστατώθηκε ύστερα από τον χωρισμό της με τον φίλο της. Για να μη μείνει μόνη στο διαμέρισμα και να μην αυξηθεί το ενοίκιο, αναζητά μέσα από αγγελία γυναίκα για να συγκατοικήσει μαζί της. Τελικά μετά από πολλές υποψήφιες που δεν πληρούσαν τις «προδιαγραφές» η Alison επιλέγει τη νεαρή Hedy (Jennifer Jason Leigh) η οποία φαίνεται ως η τέλεια συγκάτοικος.
Σταδιακά όμως η Hedy αρχίζει να συμπεριφέρεται περίεργα. Αντιγράφει το ενδυματολογικό στιλ της Alison, μιμείται το hairstyle της, παρεμποδίζει οποιαδήποτε προσπάθεια να τα ξαναβρεί η Alison με τον φίλο της, ρίχνεται στον ίδιο το φίλο της και δεν διστάζει να απειλήσει και τη ζωή της ίδιας της Alison. Το παρελθόν της Hedy κρύβει σκοτεινά μυστικά και τώρα η Alison καλείται να τα αντιμετωπίσει θέτοντας τη ζωή της σε κίνδυνο.
Και οι δύο πρωταγωνίστριες φοράνε περούκα σε όλο το έργο.
Γενικά η ταινία είναι δουλεμένη σε πολλά επίπεδα. Το σενάριο δεν διεκδικεί βραβείο πρωτοτυπίας, ωστόσο οι δύο πρωταγωνίστριες καταφέρνουν να ανεβάσουν ψηλά τον πήχη με την εξαιρετική παρουσία τους. Ουσιαστικά οι δυο τους σηκώνουν στις πλάτες όλο το φιλμ και οι υπόλοιποι χαρακτήρες απλά γεμίζουν το ρόστερ χωρίς να προσφέρουν κάτι αξιομνημόνευτο.
Το ξεδίπλωμα του προβληματικού χαρακτήρα της Hedy και οι δραματικές συνέπειές του στη ζωή της Alison δίνονται με επιτυχημένο και πειστικό τρόπο χωρίς παραπανίσιες καθυστερήσεις που ενδεχομένως θα κούραζαν. Εκεί είναι και το κρίσιμο σημείο της ταινίας, δηλαδή η βαθμιαία μεταμόρφωση της Hedy από νορμάλ άτομο σε επικίνδυνη ψυχοπαθή φιγούρα. Νομίζω ότι τουλάχιστον σ’ αυτό το σκέλος το «Single White Female» πέτυχε απόλυτα το σκοπό του.
Όσο περνάει η ώρα τόσο αυξάνεται και η αγωνία ενώ στο τελευταίο 20λεπτο κορυφώνεται δραματικά καθηλώνοντας τον θεατή. Η Jennifer Jason Leigh μοιάζει εντελώς διαβολική ανταποκρινόμενη άψογα στον ρόλο της και ανά διαστήματα μάς κάνει να ανατριχιάζουμε με τις παρανοϊκές ενέργειές της, το απειλητικό βλέμμα της και τις καυστικές ατάκες της. Υπάρχουν και λίγες αισθησιακές σκηνές στην κατάλληλη δοσολογία, δίνοντας απλώς την απαραίτητη ερωτική πινελιά που δεν θα μπορούσε να λείπει από το «Single White Female».
Εν ολίγοις, έχουμε να κάνουμε με μια αξιόλογη δουλειά στον τομέα των ψυχολογικών/ερωτικών θρίλερ, με αγωνιώδεις στιγμές, δραματικές εξελίξεις και σπουδαίες ερμηνείες από τις Fonda και Leigh σ’ ένα χορταστικό «two women show», με την δεύτερη να κλέβει την παράσταση.
