«Τι είναι η ζωή, αν όχι μια συνεχής μάχη με το παράλογο και το αλλόκοτο;». Με αυτή την αινιγματική ρήση από το οπισθόφυλλο ο «δικός μας» συγγραφέας Βαγγέλης Γεωργάκης δίνει το στίγμα για τις ασυνήθιστες ιστορίες αστικού τρόμου που περιέχονται στο βιβλίο του «Σκοτεινές Αναλαμπές». Πρόκειται για 13 ιστορίες τρόμου με διακριτό τίτλο που λαμβάνουν χώρα σ’ ένα παρακμιακό αστικό περιβάλλον. Το ρεαλιστικό τους ξεκίνημα μεταλλάσσεται σε μια εφιαλτική κατάληξη που ενίοτε εισβάλλει στα έγκατα του απόκοσμου και του παράλογου.
Μετά από έναν ποιητικό πρόλογο που τιτλοφορείται «Ο Χρόνος και η Φθορά» ο συγγραφέας ξεκινά τις ιστορίες του οι οποίες είναι ανεξάρτητες χωρίς να συνδέονται από κάποια κεντρική ιστορία-περιτύλιγμα. Πολλές ιστορίες είναι αιματηρές και ατμοσφαιρικές ταυτόχρονα. Σε λίγες από αυτές υπερτερεί το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας (π.χ. Το Χρυσό Like, Κίνδυνος για το Οικοσύστημα) χωρίς όμως την ολική απώλεια του τρόμου.
Ξεχώρισα το «Κάρνεγκι Χολ» όπου η μουσική τέχνη παντρεύεται την αιματοβαμμένη φρίκη, το σουρεαλιστικό «Ιγγκουάνα Λάκυ», το εφιαλτικό «Ετερόκλητα Γλυκά σ’ έναν Σκληρό Κόσμο», την «Ανελέητη Νύχτα» που συνδυάζει το gore της ασφάλτου με την μαύρη κωμωδία και το «Παιδί από την Κόλαση» όπου ο σπαρακτικός τρόμος έχει την τιμητική του αγγίζοντας το αμφιλεγόμενο θέμα των εκτρώσεων. «Ο Καθρέφτης του AuBar» φέρει κάποιες ομοιότητες με το δαιμονικό κόσμο του Clive Barker και θα ξυπνήσει ευχάριστες αναμνήσεις σε όσους προτιμούν τα bar/clubs του αθηναϊκού κέντρου για την ξέφρενη διασκέδασή τους.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί σχετικά απλή γλώσσα και συχνά επιλέγει πιο σκληρές, «βρώμικες» εκφράσεις για να δώσει έμφαση στις εξελίξεις. Περιστασιακά γίνονται έξυπνες αναφορές στην mainstream κουλτούρα όπως στη Lady Gaga, στους Motley Crue (Motley Cruel εδώ) και στον Μπάτμαν. Οι ιστορίες είναι κατά κανόνα μικρές. Μερικές μάλιστα παραείναι μικρές σε σημείο που να μοιάζουν ανολοκλήρωτες ή γραμμένες κάπως βιαστικά. Ωστόσο καμία ιστορία δεν είναι αδιάφορη. Υπάρχει απλώς ποιοτική διαβάθμιση με κάποιες να ξεχωρίζουν φανερά από τις άλλες.
Περνώντας τώρα σε κάποια τεχνικά χαρακτηριστικά του βιβλίου θα έλεγα ότι είναι μια έκδοση βολική και προσεγμένη. Το μικρό μέγεθος επιτρέπει να το παίρνετε μαζί σας στις μετακινήσεις σας. Το εξώφυλλο είναι εντυπωσιακό και άρτια σχεδιασμένο θυμίζοντας εξώφυλλα κινηματογραφικών παραγωγών horror ανθολογιών. Σε βάζει εύκολα στο κλίμα αστικού τρόμου του περιεχομένου. Στο τέλος θα βρούμε λίγες βιβλιοπροτάσεις από τον ίδιο το συγγραφέα και όχι μόνο.
Συμπερασματικά, οι «Σκοτεινές Αναλαμπές» είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα αστικού τρόμου με μερικές πρωτότυπες ιδέες και πλούσια ποικιλία σοκαριστικών μοτίβων. Μπορεί να μην είναι η ανθολογία που θα κάνει τη διαφορά, διαθέτει όμως ξεχωριστή ταυτότητα σαν πνευματικό προϊόν και ένα κομμάτι του σίγουρα θα μείνει στη μνήμη σας για καιρό. Ρίξτε του ένα διάβασμα και δεν θα χάσετε.
