Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Το Stranger Things είναι μια από τις καλύτερες σειρές τρόμου/sci-fi των τελευταίων ετών. Τουλάχιστον ο πρώτος κύκλος των 8 επεισοδίων που προβλήθηκε τον Ιούλιο του 2016 στο Netflix με άφησε με πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης και απ’ όσο μαθαίνω έτυχε γενικής αποδοχής από κοινό και κριτικούς παγκοσμίως. Οι λόγοι αναλύονται παρακάτω.
Ας δούμε όμως πρώτα την υπόθεση: Βρισκόμαστε στο έτος 1983, όπου ένα βράδυ σε μια μικρή πόλη της Indiana, ο δωδεκάχρονος Will Byers εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Η μητέρα του αγοριού και ο τοπικός σερίφης τον αναζητούν. Το ίδιο κάνουν και οι σκανταλιάρηδες φίλοι του Will οι οποίοι γνωρίζουν ένα αλλόκοτο κορίτσι με τηλεκινητικές ικανότητες που ισχυρίζεται ότι ξέρει πού βρίσκεται ο φίλος τους. Την ίδια στιγμή μυστικοί πράκτορες και επιστήμονες του κοντινού ερευνητικού κέντρου προσπαθούν να συγκαλύψουν την εξαφάνιση με κακόβουλες ενέργειες. Μέσα σ’ όλα αυτά, ένα τρομακτικό πλάσμα κάνει την εμφάνισή του εντείνοντας το μυστήριο και απειλώντας όλους όσοι βρίσκονται στα ίχνη του νεαρού Will.
Το Stranger Things αφθονεί από καλά στοιχεία. Ερμηνείες, χαρακτήρες, σκηνοθεσία, σενάριο, εφέ…είναι όλα προσεγμένα και υψηλού επιπέδου. Θα ήθελα βέβαια η σειρά να είναι λίγο πιο τολμηρή στον τομέα της βίας αλλά και πάλι παραμένει συναρπαστική. Ξεχώρισα ιδιαίτερα την Winona Ryder στον ρόλο της απελπισμένης μητέρας του χαμένου παιδιού αλλά νομίζω την παράσταση κλέβει ο απολαυστικός πιτσιρικάς Gaten Matarazzo (το αγοράκι με την δυσπλασία) όντας ένας από τους διασκεδαστικότερους νεαρούς χαρακτήρες που έχω δει τα τελευταία χρόνια.
Το επίσημο poster της σειράς σχεδιάστηκε από τον Kyle Lambert. Ο σχεδιασμός του έγινε υπό την επιρροή της δουλειάς του καταξιωμένου σχεδιαστή posters και εξωφύλλων δίσκων Drew Struzan, ο οποίος έχει σχεδιάσει posters διάσημων ταινιών όπως Star Wars, Indiana Jones, Back to the Future, E.T. και πολλά άλλα.
Ο πετυχημένος συνδυασμός τρόμου, επιστημονικής φαντασίας, μυστηρίου, δράματος και λίγης…κωμωδίας είναι ένας από τους κυριότερους λόγους της επιτυχίας του κύκλου. Πέρα όμως από τα ενδιαφέροντα δρώμενα, αυτό που σου τραβάει εμφανώς το ενδιαφέρον στο Stranger Things είναι οι αμέτρητες αναφορές στην pop κουλτούρα της δεκαετίας του 80. Οι αφίσες στα δωμάτια πρωταγωνιστών των κλασικών ταινιών τρόμου The Thing (1982) και The Evil Dead (1981), το βιβλίο Cujo (1981) του Stephen King που διαβάζει ένας φρουρός, το hit των The Clash «Should I Stay or Should I Go» (1982) που ακούνε δύο αδέρφια στο δωμάτιό τους, το διάσημο cartoon He–Man and the Masters of the Universe που παίζει μια τηλεόραση είναι ελάχιστες μόνο από τις αναφορές αυτές.
Αλλά πέρα από τις ξεκάθαρες αναφορές συναντάμε και άλλες πιο «καλυμμένες» που απαιτούν την παρατηρητικότητα και την εξοικείωση του θεατή με την pop κουλτούρα της δεκαετίας του ’80 για να εντοπιστούν. Για παράδειγμα το όνομα Nancy μιας εκ των πρωταγωνιστριών και οι παγίδες που βάζει στο τέρας μέσα στο σπίτι παραπέμπουν στον Εφιάλτη στο Δρόμο με τις Λεύκες (1984). Η συνήθεια των μικρών παιδιών-πρωταγωνιστών να κυκλοφορούν με ποδήλατα μάς ταξιδεύει σε κλασικές 80s ταινίες όπως E.T. the Extra–Terrestrial, Stand By Me, και Goonies. Το νεαρό κορίτσι με τις τηλεκινητικές ιδιότητες που υποβλήθηκε σε επιστημονικά πειράματα φέρνει στο νου το Firestarter του Stephen King (1980) αλλά και την ομότιτλη ταινία του 1984.
Σίγουρα οι φίλοι της δεκαετίας του ’80 θα εντοπίσουν πολλές ακόμα αναφορές και όσοι έζησαν την εν λόγω δεκαετία αγαπώντας την κουλτούρα της θα πλημμυριστούν από έντονα αισθήματα νοσταλγίας. Γι’ αυτό πιστεύω ότι το Stranger Things είναι απαραίτητο για τους συγκεκριμένους θεατές αλλά και για όσους ανακάλυψαν και λάτρεψαν τα 80s αργότερα. Επίσης γίνονται αναφορές και σε παλαιότερες δεκαετίες (π.χ. αφίσα του Jaws) αλλά η δεκαετία του ’80 δεν παύει να είναι η κεντρική πηγή έμπνευσης της σειράς.
