Η τρίτη σεζόν του «Stranger Things» έφτασε στις τηλεοράσεις μας μέσω Netflix δύο χρόνια μετά την δεύτερη. Απαρτίζεται από 8 επεισόδια και όχι από 9 που είχε η προηγούμενη. Υποτίθεται ότι έχουν περάσει αρκετοί μήνες από όταν οι μικροί ήρωες αντιμετώπισαν επιτυχώς τις απειλές της δεύτερης σεζόν. Από σκανταλιάρικα πιτσιρίκια που τους αφήσαμε, τους βλέπουμε τώρα να παρουσιάζουν την εφηβική τους όψη πιο έντονα. Πρώτοι έρωτες με το άλλο φύλο και πρώτες ερωτικές συγκρούσεις που καταλήγουν σε δυναμικές αντιδράσεις.
Κάποια μέλη της παρέας όπως ο ταλαιπωρημένος από τα τέρατα Will δεν μπορεί να χωνέψει εύκολα την αλλαγή στη συμπεριφορά των αγαπημένων του παιδικών φίλων. Και σα να μην έφτανε αυτό, ο Will αρχίζει να διαισθάνεται την έλευση μιας νέας απόκοσμης οντότητας στην φανταστική πόλη Hawkings. Υποψίες για διατάραξη της κανονικότητας εκφράζει και η μάνα του (Winona Ryder) λόγω περίεργων φαινομένων «απομαγνητισμού».
Το καλοκαίρι του 1985 βρίσκει τους πρωταγωνιστές σε διαφορετικές περιπέτειες οι οποίες όμως συγκλίνουν όλο και περισσότερο προς την κοινή μάχη απέναντι στο κακό. Ένα κακό που εκτός από την υπερφυσική του όψη έχει λάβει ψυχροπολεμικές και συνωμοτικές διαστάσεις. Ο ύπουλος Σοβιετικός στρατιώτης και επιστήμονας εφαρμόζει τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του υπό την κάλυψη του φανταχτερού εμπορικού κέντρου που άλλαξε τη ζωή της πόλης.
Μερικοί από την παρέα αντιλαμβάνονται από νωρίς την ύποπτη σοβιετική παρουσία και προσπαθούν να σπάσουν τους κώδικες επικοινωνίας τους. Δευτερεύοντες χαρακτήρες όπως ο αρρενωπός γυναικοκατακτητής ναυαγοσώστης Billy εξελίσσονται σε όργανα τροφοδοσίας της μοχθηρής οντότητας που διογκώνεται «στρατολογώντας» ανυποψίαστα θύματα. Σιγά σιγά οι δύο κύριες ιστορίες ενώνονται φέρνοντας το σύνολο των ηρώων αντιμέτωπο με το σύνολο των κακών (Σοβιετικοί και τέρας).
Στον τρίτο κύκλο ο πιτσιρικάς Dustin μετά την επιστροφή του από την κατασκήνωση φοράει μια μπλούζα που αναγράφει «Camp Know Where». Πρόκειται για αναφορά στην παιδική κωμωδία του 1994 «Camp Nowhere» όπου τα παιδιά-πρωταγωνιστές χρησιμοποιούν τα χρήματα των γονιών τους για να φτιάξουν μια δική τους κατασκήνωση.
Η σεζόν συνεχίζει να διαπνέεται από το ξεχωριστό 80s feeling που μας έχει συνηθίσει. Διατηρεί την cheesy και cult αισθητική ενισχύοντας τους αναπτυσσόμενους δεσμούς των πρωταγωνιστών. Ενίοτε το συναισθηματικό προφίλ που οικοδομεί η σειρά την κάνει να μοιάζει με σαπουνόπερα αλλά ευτυχώς έρχεται η δράση για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Το ενδιαφέρον εντείνεται προς τα τελευταία επεισόδια.
Ειδικά το τελευταίο, πολυσυζητημένο επεισόδιο φαίνεται να ξεχωρίζει προσεγγίζοντας standards ενός πανάκριβου κινηματογραφικού blockbuster. Η καλογυρισμένη σύγκρουση των ηρώων με την απειλή, τα καταπληκτικά ειδικά εφέ και η δραματική εξέλιξη το καθιέρωσαν ως ένα από τα καλύτερα επεισόδια στη συλλογική συνείδηση των fans. Από την άλλη, ήταν φανερή η διαφορά του με πολλά προηγούμενα επεισόδια του κύκλου όπου το ενδιαφέρον ήταν αισθητά μικρότερο.
Το τελικό μου συμπέρασμα είναι ότι το «Stranger Things» μας έδωσε έναν συμπαθητικό κύκλο με πολλά από τα στοιχεία που αγαπήσαμε. Σαφώς έχει νόημα ύπαρξης και δεν πρόκειται για «αναγκαστική» συνέχεια στο όνομα της εμπορικότητας. Ωστόσο έγιναν φανερά κάποια σημάδια σεναριακής κόπωσης που οδηγούν σε εύλογα ερωτήματα για το κατά πόσο η συνέχεια θα καταφέρει να διατηρήσει το ενδιαφέρον και την ποιότητα των δύο αρχικών κύκλων. Ένα φρεσκάρισμα ιδεών κρίνεται απαραίτητο ώστε να κλείσει αυτή η ιδιαίτερη σειρά με τυμπανοκρουσίες και όχι με παράπονα.
