Βρισκόμαστε στα τέλη των 80s. Ο τρόμος έχει ήδη γνωρίσει πολλές και ποικίλες εκφάνσεις. Ιστορικές ταινίες τρόμου και διαχρονικές cult φιγούρες κακών του horror κινηματογράφου έχουν κερδίσει αιώνια δόξα και λατρεύονται από το horror κοινό. Παράλληλα με τις ταινίες τρόμου που τραβούσαν πάντα την περισσότερη προσοχή, οι πολύ λιγότερες σειρές τρόμου/φαντασίας έβαζαν κι αυτές το λιθαράκι τους στην επέλαση και εδραίωση της αγαπημένης μας σκηνής. Η μνημειώδης αμερικάνικη σειρά τρόμου/φαντασίας «The Twilight Zone» (1959-1964) είχε αποφασιστική σημασία για το μέλλον των τηλεοπτικών σειρών θέτοντας πολλά βασικά μοτίβα που έκτοτε αξιοποιούνται κατ’ επανάληψη από τις νεότερες παραγωγές.
Ήδη μέχρι και τη δεκαετία του ‘80, διάφορες γνωστές και επιτυχημένες σειρές τρόμου/φαντασίας δέσποζαν στο τοπίο του τηλεοπτικού τρόμου έχοντας παγιώσει στέρεα πλέον τον σπουδαίο ρόλο των σειρών στη horror σκηνή. Κλασικές σειρές τρόμου/φαντασίας όπως οι «Amazing Stories», «The Outer Limits», «Night Gallery» και «Tales From The Darkside» όρισαν το πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε ο ποιοτικός τηλεοπτικός τρόμος. Μια από τις τελευταίες σειρές αυτού του είδους που γνώρισε μεγάλη δόξα και αναγνωρίζεται ως κλασική στον χώρο της είναι αναμφισβήτητα το «Tales From The Crypt» που ξεκίνησε την θριαμβευτική πορεία του από το 1989 συνεχίζοντας μέχρι και το 1996, γονιμοποιώντας μάλιστα και τρεις αυτοτελείς ταινίες στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές του 2000 (The Demon Knight, Bordello of Blood, Ritual). Τα επεισόδια της σειράς προέρχονται από ιστορίες της ομώνυμης σειράς κόμικς των EC Comics που κυκλοφορούσαν τη δεκαετία του ’50 αλλά και παρεμφερών κόμικς τρόμου/φαντασίας όπως τα «The Crypt of Terror», «Haunt of Fear», «Vault of Horror» κ.α. της ίδιας περιόδου.
Όλα τα επεισόδια κάθε κύκλου προλογίζονται και σχολιάζονται από την αξιαγάπητη τρομακτική φιγούρα του Crypt Keeper, ενός ημιαποσυντεθημένου πτώματος με σιχαμερή όψη και τσιριχτό γέλιο. Η εν λόγω μορφή αναδεικνύεται σε cult προσωπικότητα του horror και αμέσως κερδίσει την συμπάθειά μας. Στην παρουσίαση αυτή θα επικεντρωθούμε στον πρώτο κύκλο της σειράς που προβλήθηκε στην αμερικάνικη τηλεόραση τον Ιούνιο του 1989. Τα επεισόδια του πρώτου κύκλου είναι έξι και έχουν σκηνοθετηθεί από σημαντικούς σκηνοθέτες στον χώρο του τρόμου και όχι μόνο όπως οι Tom Holland, Richard Donner, Robert Zemeckis, Mary Lambert κ.α. Το ύφος τους παρουσιάζει έναν ελκυστικό συνδυασμό cheesy τρόμου, κωμωδίας και δράματος που συναντάμε και στους επόμενους κύκλους. Χαρακτηριστική είναι η προβολή λεπτομερών σκηνών gore και προκλητικής βίας που μέχρι τότε δεν είχαμε δει ανάλογες σε τηλεοπτική σειρά τρόμου.
Ο John Kassir ο οποίος κάνει την ιδιόρρυθμη, τσιριχτή φωνή του Crypt Keeper, κατανάλωνε συχνά χυμό λεμονιού και μέλι για να ανακουφίζει τον λαιμό του.
Το πρώτο επεισόδιο ονομάζεται «The Man Who Was Death» και μας θυμίζει λίγο το concept του αντιήρωα Dexter Morgan από την επιτυχημένη αστυνομική σειρά «Dexter» των πιο πρόσφατων χρόνων. Πρωταγωνιστής του επεισοδίου είναι ο υπάλληλος-εκτελεστής σε μια πτέρυγα θανατοποινιτών. Ο εν λόγω κύριος απολαμβάνει να ανεβάζει τον διακόπτη που στέλνει το ηλεκτρικό ρεύμα στα φοβισμένα θύματά του. Όταν όμως ο κυβερνήτης της πολιτείας καταργεί προσωρινά την θανατική ποινή, ο ήρωάς μας μένει άνεργος, εξοργίζεται και ξεκινά δική του εκστρατεία τιμωρίας, εξολοθρεύοντας όσους δολοφόνους διέφυγαν της δικαιοσύνης. Θα καταφέρει άραγε να μην πιαστεί στα πράσα; Το επεισόδιο είναι ενδιαφέρον, ο πρωταγωνιστής του απολαυστικός το ίδιο και οι δηλητηριώδεις μονόλογοί του. Η εξέλιξή της όλης ιστορίας είναι ειρωνική και σίγουρα ικανοποιητική.
Το δεύτερο επεισόδιο λέγεται «And All Through the House». Σ’ αυτό παρακολουθούμε την δολοφονία ενός άξεστου άντρα από τη σύζυγό του τις χιονισμένες νύχτες των Χριστουγέννων. Την ίδια νύχτα όμως η γυναίκα δέχεται επίθεση στο σπίτι της από έναν παρανοϊκό ντυμένο Άι Βασίλη που το έσκασε από ένα κοντινό άσυλο φρενοβλαβών. Θα καταφέρει να επιβιώσει και να σώσει τη μικρή κόρη της που αναμένει τον Άι Βασίλη, ανυποψίαστη στο δωμάτιό της; Το επεισόδιο είναι πολύ καλό με το gore και το πλούσιο σασπένς να αποτελούν τα βασικά προτερήματα του.
Το τρίτο επεισόδιο τιτλοφορείται «Dig That Cat… He’s Real Gone» και αφηγείται την δραματική και αλλόκοτη ιστορία ενός showman που διαθέτει την ιδιότητα να πεθαίνει και να επανέρχεται στη ζωή εννέα φορές. Βλέπετε…ένας επιστήμονας του έβαλε στο κεφάλι τον αδένα μιας γάτας για να αποκτήσει τις εννιά ζωές. Μήπως όμως ο ήρωάς μας δεν έχει υπολογίσει κάτι σωστά; Κι αυτή η ιστορία είναι αρκετά καλή παρά την έλλειψη λογικής που την χαρακτηρίζει. Έχει ειρωνικό χιούμορ, τραγικούς χαρακτήρες και δραματική κατάληξη που σοκάρει.
Στο τέταρτο επεισόδιο με τίτλο «Only Sin Deep» βλέπουμε μια πόρνη να πουλά την ομορφιά της έναντι αδράς αμοιβής σ’ έναν ενεχυροδανειστή που ασχολείται με βουντού. Η πόρνη σύντομα θα μετανιώσει για την επιλογή της καθώς κάτι πολύ άσχημο συμβαίνει πάνω της…Αξιόλογη ιστορία, πλούσια σε δράμα και σοκαριστικές εικόνες.
«Lover Come Hack to Me» είναι ο τίτλος-λογοπαίγνιο του πέμπτου και μάλλον καλύτερου επεισοδίου του πρώτου κύκλου κατά τη γνώμη μου. Ένας άντρας σχεδιάζει να δολοφονήσει την πλούσια σύζυγό του κατά τη διάρκειας της βραδινής παραμονής τους σ’ ένα εγκαταλελειμμένο μέγαρο, την πρώτη νύχτα του γάμου τους! Όμως η φαινομενικά ντροπαλή και αφελής γυναίκα κρύβει ένα σκοτεινό μυστικό…Με τιμονιέρη τον μεγάλο Tom Holland στη σκηνοθεσία, το επεισόδιο αναμειγνύει αριστοτεχνικά σκοτεινή ατμόσφαιρα, παράνοια και gore προκαλώντας ανατριχίλα στον θεατή.
Το τελευταίο επεισόδιο φέρει τον τίτλο «Collection Completed» και είναι μάλλον το λιγότερο ενδιαφέρον. Ένας άντρας που πρόσφατα βγήκε στη σύνταξη καλείται να αντέξει την μανιώδη αγάπη της γυναίκας του για τα κατοικίδια. Η διαμονή του με τόσα ζώα εξελίσσεται σε εφιάλτη για τον ίδιο αλλά όταν αποφασίζει να ασχοληθεί μ’ ένα μακάβριο χόμπι αξιοποιώντας τα κατοικίδια της συζύγου του τα πράγματα θα πάρουν απρόσμενα δραματική τροπή. Η ιστορία είναι αρκετά κωμική και σ’ αυτό βοηθούν οι σκόπιμα κωμικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών του. Παράλληλα όμως είναι και κάπως δυσάρεστη αλλά και λίγο αργή. Δεν είναι εντελώς αδιάφορη αλλά ούτε και τόσο δυναμική όπως οι προηγούμενες ιστορίες.
Συνοπτικά, ο πρώτος κύκλος ήταν γενικά ικανοποιητικός, ίσως και κάτι παραπάνω, ξεκινώντας με καλές προϋποθέσεις μια σειρά που αργότερα θα σημείωνε μεγάλη επιτυχία, κατακτώντας αμέτρητες καρδιές φίλων του τρόμου. Τα λίγα επεισόδια του κύκλου ίσως να μην ήταν αυτό που θα ήθελε ο απαιτητικός λάτρης του horror εκείνη την περίοδο αλλά η σαρωτική συνέχεια του «Tales From The Crypt» με πολύ πλουσιότερο υλικό, θα αποζημίωνε το κοινό για τα καλά.
