Το «The Prodigy» αποτελεί καρπό συνεργασίας ΗΠΑ και Hong Kong. Έρχεται από έναν σκηνοθέτη (Nicholas McCarthy) που έχει αφήσει γενικά καλές εντυπώσεις με το ενδιαφέρον φιλμ μεταφυσικού τρόμου «The Pact» (2012) χωρίς ωστόσο να έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου στην καριέρα του από τότε.
Την κατάσταση αυτή έρχεται να βελτιώσει κάπως το «The Prodigy» όντας ένα αξιοπρεπές φιλμ supernatural τρόμου κι ας μην κάνει την έκπληξη. Το φιλμ ακολουθεί το γνωστό μοτίβο ταινιών τρόμου με «διαβολικά» παιδιά (βλέπε π.χ. The Omen, Joshua). Δηλαδή ένα ζευγάρι φέρνει στον κόσμο ένα παιδί με ιδιαίτερα χαρίσματα το οποίο στη συνέχεια εκδηλώνει την σατανική του πλευρά μέσα από ποικίλες κακόβουλες πράξεις.
Έτσι κι εδώ ο μικρός Miles είναι η προσωποποίηση του κακού, ξεκινώντας από φαινομενικά αθώες σκανταλιές που κλιμακώνονται σε απειλητικές για τη ζωή των άλλων ενέργειες. Οι γονείς του αντιλαμβάνονται έγκαιρα ότι κάτι δεν πάει καλά με τον γιό τους και αναζητούν βοήθεια. Αφού δοκιμάζουν την βοήθεια της συμβατικής επιστήμης καταφεύγουν σε περισσότερο εναλλακτικά μονοπάτια που εντάσσονται στη σφαίρα του υπερφυσικού.
Ο μικρός Miles όμως αποδεικνύεται πολύ δύσκολο καρύδι…ή ορθότερα η καταχθόνια οντότητα που κρύβεται πίσω από την αγαθή εικόνα του πιτσιρικά. Σίγουρα η υπόθεση του «The Prodigy» μόνο καινοτόμος δεν είναι. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για το κοινότοπο σενάριο που δεν περιέχει εκπλήξεις με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Πολλές σκηνές κόπηκαν από τους παραγωγούς και από την ταινία και από το αρχικό trailer λόγω του υψηλού δείκτη τρόμου που τις χαρακτήριζε.
Αυτά που κρατάμε όμως από το φιλμ και που τελικά βαραίνει περισσότερο είναι η ίδια η τρομακτική του φύση. Πολλές είναι οι τρομάρες που λαμβάνουμε μέσα από καλοσκηνοθετημένες δυναμικές σκηνές που σου μένουν στη μνήμη για καιρό. Στα θετικά πρέπει οπωσδήποτε να προσθέσουμε τις αξιόλογες ερμηνείες ειδικά από το πρωταγωνιστικό δίδυμο μάνας-γιου που ενσαρκώνουν οι Taylor Schilling και Jackson Robert Scott αντίστοιχα.
Το «The Prodigy» παρά την πεζή εικόνα του λέει αυτό που θέλει να πει χωρίς φλυαρίες και ανούσιες σάλτσες ακόμα κι αν μερικές φορές γίνεται αφελές. Τρομάζει, σοκάρει και σε κρατάει καθηλωμένο στη μεγαλύτερη διάρκειά του. Λίγο gore παραπάνω να είχε και θα το νιώθαμε ακόμα περισσότερο. Μην περιμένετε λοιπόν κάποιο αριστούργημα αλλά μια καλή ταινία τρόμου για ποικίλα γούστα.
