Ο Tom Holland, ένας μάλλον ριγμένος σκηνοθέτης σε σχέση με τους κολοσσούς της horror σκηνής, είναι γνωστός κυρίως για τα κλασικά «Fright Night» και «Child’s Play» παρότι έχει και άλλες αξιόλογες ταινίες τρόμου κάτω από τη σκηνοθετική επίβλεψή του. Έχει όμως και μερικές άνισες ταινίες με χαρακτηριστικό παράδειγμα το «The Temp» του 1993 παρότι δεν είναι γραμμένο απ’ αυτόν. Ένα φιλμ με αξιοπρόσεκτο cast και πολλές υποσχέσεις στο ξεκίνημά του αλλά που αφήνει γλυκόπικρη γεύση στο σύνολό του.
Ο Timothy Hutton υποδύεται τον Peter, το ανώτερο στέλεχος μιας εταιρείας που παράγει cookies. Έχοντας ένα νέο προϊόν στα σκαριά η εταιρεία ευελπιστεί να κερδίσει την αγορά και όλοι δουλεύουν πυρετωδώς για την επίτευξη του νέου στόχου. Η αναγκαστική άδεια ενός βοηθού του Hutton φέρνει στην εταιρεία μια προσωρινή βοηθό-γραμματέα (Lara Flynn Boyle) που εκτός από γοητευτική δείχνει ιδιαίτερα έξυπνη και εξυπηρετική ικανοποιώντας τον προϊστάμενό της.
Στην πορεία όμως μια σειρά μυστηριωδών γεγονότων που περιλαμβάνει και θανάτους εσωτερικών ανταγωνιστών του Peter στη σκακιέρα της προαγωγής αυξάνει την καχυποψία του για τη νέα βοηθό. Τι στόχους έχει άραγε η αλλόκοτη γυναίκα; Γιατί το παρελθόν της είναι δυσδιάκριτο; Πόσο μακριά είναι διατεθειμένη να φτάσει για να ικανοποιήσει τα δόλια σχέδιά της;
Ωραία ακούγονται όλα αυτά. Η έννοια «ιντριγκαδόρικο» χαρακτηρίζει απόλυτα το «The Temp». Το περιβάλλον εντός της εταιρείας έτσι όπως δίνεται στο φιλμ αντικατοπτρίζει ρεαλιστικά τον σκληρό και συχνά αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ επιχειρηματικών στελεχών για προαγωγή και ανύψωση στις υψηλές βαθμίδες της ιεραρχίας. Η αισθησιακή Lara Flynn Boyle στο ρόλο της προσωρινής γραμματέας-βοηθού ενσαρκώνει ιδανικά την γυναίκα αράχνη, την απόλυτα σαγηνευτική femme fatal που σέρνει πίσω από το καυτό μίνι της τους λάγνους άντρες συναδέλφους της και που δεν διστάζει να πατήσει επί πτωμάτων για να πετύχει τους μεγαλεπήβολους στόχους της.
Ο Timothy Hutton στο ρόλο του αποτυχημένου αλλά πεισματάρη διαζευγμένου που θέλει να ξανακερδίσει την γυναίκα του έρχεται αντιμέτωπος με τον καυτό πειρασμό της νέας του βοηθού δοκιμάζοντας τα όρια της αντοχής του. Και ενώ το πρωταγωνιστικό δίδυμο αποτελεί το βασικό ντεκόρ του φιλμ, η έλλειψη τόλμης των σεναριογράφων σε ποικίλους τομείς αλλά και τα σεναριακά κενά μαζί με κάποιες αχρείαστες ευκολίες κρατούν το «The Temp» στα χαμηλά.
Ενδεικτικό της άνισης εικόνας και μειωμένης αποδοχής του φιλμ είναι το «Χρυσό Βατόμουρο» που κέρδισε η Faye Dunaway στην κατηγορία ΄Β Γυναικείου Ρόλου το 1994.
Ενώ υπήρχαν οι προϋποθέσεις για ένα δυναμικό «εταιρικό» και ταυτόχρονα ερωτικό θρίλερ η έλλειψη τόλμης, σφιχτής πλοκής και πρωτότυπων ιδεών προσγειώνουν κάπως άκομψα το «The Temp» τοποθετώντας το στη συνομοταξία των συμπαθητικών μεν, ακίνδυνων δε θρίλερ, απ’ αυτά που θα μπορούσαν να παιχτούν στις τηλεοράσεις το βραδάκι μιας καθημερινής μετά τις 23:00.
Σίγουρα τα εμφανισιακά προσόντα της Boyle θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε πιο έντονες και τολμηρές σκηνές από τα λίγα σκυψίματα εντός γραφείου και μια αυτοϊκανοποίηση στο σπίτι της. Α ναι. Παίζει και η Faye Dunaway ως επικεφαλής της επιχείρησης. Η σοβαρή κυρία απλά συμπληρώνει το roster σ’ έναν υποφερτό και ταιριαστό ρόλο για την τότε ηλικία της.
