Το «Ημερολόγιο ενός Δαίμονα» είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα και αλλόκοτα μυθιστορήματα του σπουδαίου συγγραφέα τρόμου και φανταστικού Clive Barker. Ο meta-fiction χαρακτήρας του είναι ένας από τους κύριους λόγους που το καθιστούν ξεχωριστό χωρίς να σημαίνει ότι είναι και ποιοτικό. Κρατήστε αυτό το τελευταίο για τη συνέχεια.
Με τον όρο meta-fiction εννοούμε εκείνη την κατάσταση όπου το ίδιο το βιβλίο απευθύνεται στον αναγνώστη. Δηλαδή ο πρωταγωνιστής της ιστορίας έχει επίγνωση του ότι αποτελεί μέρος ενός βιβλίου και συχνά απευθύνεται στον ίδιο τον αναγνώστη δίνοντας συμβουλές ή ακόμα και εντολές! Τέτοια εντολή δεχόμαστε με το καλημέρα, με την αρχή της ιστορίας δηλαδή.
Κεντρικός χαρακτήρας είναι ο δαίμονας της κόλασης ονόματι Τζάκαμποκ Μποτς. Ο αποκρουστικός δαίμονας έχει παγιδευτεί στις σελίδες του βιβλίου και αρχικά δείχνει απρόθυμος να μας διηγηθεί την ιστορία του. «Κάψε αυτό το βιβλίο» είναι η εξακολουθητική προτροπή του στον αναγνώστη καθώς το βλάσφημο περιεχόμενό του δεν θέλει να το μάθει κανένας θνητός.
Όπως καταλαβαίνετε βέβαια κάτι τέτοιο δεν θα ήταν ποτέ δυνατό και ο αναγνώστης καταπιάνεται με την προσωπική εξομολόγηση του δαίμονα. Ο Τζάκαμποκ Μποτς αφηγείται αρχικά ένα μέρος της προσωπικής του ζωής ώστε να τον γνωρίσουμε. Στη συνέχεια, μας περιγράφει με γλαφυρό τρόπο το ταξίδι του από τον βρωμερό κόσμο των δαιμόνων στον ανθρώπινο και τα σημαντικότερα πρόσωπα που τον συνόδεψαν ή σημάδεψαν την περιπέτειά του.
Πρόκειται για μια δραματική και αιματηρή ιστορία με fantasy στοιχεία αφού μεγάλο μέρος της διαδραματίζεται στον ιπποτικό κόσμο του ύστερου μεσαίωνα παρουσία σιδηρόφρακτων πολεμιστών, προληπτικών χωρικών, αυστηρών ιερέων, αιθέριων αγγέλων και φυσικά…μοχθηρών δαιμόνων όπως ο πρωταγωνιστής μας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατάληξη της περιπέτειας του δαίμονα η οποία συνδέεται με κάτι πολύ μεγάλο για όλο τον κόσμο!
Αν και η κεντρική ιδέα της αφήγησης προς τον αναγνώστη χάρισε στο κείμενο το στοιχείο της διαφορετικότητας δεν μπορώ να πω ότι το σύνολο της ιστορίας με ενθουσίασε. Σίγουρα η αποκάλυψη σχετικά με τον λόγο που συμβαίνουν όλα όσα διαβάζουμε είναι ευρηματική. Ωστόσο, η ροή της ιστορίας φαίνεται να χωλαίνει και οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι ρηχοί και αδιάφοροι. Μερικές φορές ο Barker εμφανίζει εντελώς από το πουθενά εφήμερους χαρακτήρες για να τους ξαποστείλει πολύ γρήγορα με άκομψο τρόπο.
Προφανώς δεν είναι τυχαίο το ότι σπάνια βρίσκουμε το «Ημερολόγιο ενός Δαίμονα» σε λίστες με τις καλύτερες συγγραφικές δουλειές του Clive Barker. Πρόκειται για ένα άνισο μυθιστόρημα με σποραδικές εκλάμψεις και σοκαριστικές σκηνές βίας. Ακόμα και οι προτροπές του Τζάκαμποκ Μποτς να κάψεις το βιβλίο από ένα σημείο κι έπειτα καταντούν κουραστικές. Αποτυχημένη είναι και η προσπάθεια του παρακμιακού δαίμονα να σε τρομάξει με τετριμμένα τεχνάσματα και αστείες απειλές.
Όσον αφορά την παρούσα έκδοση (οξυ) θα έλεγα ότι πρόκειται για μια αξιοπρεπή προσπάθεια χωρίς κάτι ξεχωριστό. Το μέγεθος του βιβλίου είναι σχετικά μικρό, άρα και βολικό για τις μετακινήσεις σας. Η μετάφραση είναι γενικά καλή, πιάνοντας σωστά τον μακάβριο και παρανοϊκό τόνο των έργων του Clive Barker. Στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε κάποιες ενδιαφέρουσες βιβλιοπροτάσεις για άλλα γνωστά βιβλία του Barker και όχι μόνο.
