Σύνοψη κριτικής
Ενδιαφέρον και πολύ αιματοβαμμένο giallo από τον πατέρα του ιδιώματος.
ΑρχικήReviewsMoviesΚραυγή Τρόμου (Twitch of the Death Nerve) Review

Κραυγή Τρόμου (Twitch of the Death Nerve) Review

Gore:4 star gore rating

Υπόθεση

Το «Twitch of the Death Nerve» επικεντρώνεται στο αιματοκύλισμα που πραγματοποιείται από έναν μανιακό στον ευρύτερο χώρο μιας έπαυλης όπου καταφτάνουν σκανταλιάρηδες νέοι και μυστηριώδεις κληρονόμοι της εγκατάστασης.

Κριτική

Από τα πιο ξεχωριστά έργα του Ιταλού πατέρα των giallo Mario Bava είναι το διπρόσωπο «Twitch of the Death Nerve», γνωστό με πολλούς ακόμα τίτλους όπως «Bay of Blood» ή «Blood Bath». Και λέμε διπρόσωπο διότι το φιλμ κινείται μεταξύ giallo και slasher κατεύθυνσης όντας ιδιαίτερα επιδραστικό για την δεύτερη σχολή. Πρόκειται για μια από τις πιο αιματηρές ταινίες του Ιταλού σκηνοθέτη αφήνοντας ανάμεικτες εντυπώσεις στους κριτικούς για την ποιότητά της.

Το ξεκίνημα είναι θαυμάσιο. Ο Bava μας μεταφέρει σε μια έπαυλη όπου κατά τη διάρκεια της νύχτας μια μοναχική κατά τα φαινόμενα ηλικιωμένη γυναίκα κινείται στους χώρους του σπιτιού της καθηλωμένη στο αναπηρικό της καροτσάκι και αποπνέοντας μια εμφανή μελαγχολία. Ξαφνικά το βλέμμα της γριάς παγώνει από τον τρόμο, μαζί κι εμείς που παρακολουθούμε τις κινήσεις της. Ένας άγνωστος άνδρας την κρεμάει σε μια θηλιά με στιλ και αποφασιστικότητα, χωρίς να αφήσει περιθώριο αντίδρασης στη δύστυχη γυναίκα. Κι ενώ νομίζουμε ότι όλα τελείωσαν ο Bava μας ταράζει εκ νέου με τον ξαφνικό φόνο του πρώτου φονιά από άλλον άγνωστο στον ίδιο χώρο! Τι σπουδαίο ξεκίνημα για μια ταινία giallo!

reazione a catina

Στη συνέχεια ο Bava ξετυλίγει τη δράση στον ευρύτερο χώρο του σπιτιού των φονικών, κάτι σαν ένας φυσικός παράδεισος σ’ έναν καταγάλανο κόλπο, εγκαταλειμμένος όμως από επιχειρηματικές ενέργειες που θα μπορούσαν να τον μετατρέψουν σε μια γραφική (και κερδοφόρο) τουριστική ατραξιόν. Στην περιοχή φτάνουν διάφοροι επισκέπτες, όπως χαβαλεδιάριδες έφηβοι που αναζητούν στιγμές ψυχαγωγίας αλλά και επίδοξοι κληρονόμοι με στόχο τη μεταβίβαση όλης αυτής της περιουσίας στην κατοχή τους. Και όπως είναι αναμενόμενο οι επισκέπτες δολοφονούνται βάναυσα από μια σκοτεινή μορφή που κυκλοφορεί εκεί.

Το 2005 το περιοδικό Total Film συμπεριέλαβε το «Twitch of the Death Nerve» στα 50 καλύτερα φιλμ τρόμου όλων των εποχών.

Τι παίζει; Θα έλεγε κανείς ότι ο Bava έχει βάλει ισχυρά θεμέλια στο έργο του τα οποία ενισχύει με μια σειρά νευρωτικών χαρακτήρων που όλοι θα μπορούσαν να είναι ο δράστης. Φαίνεται όμως ότι ο Ιταλός αποφάσισε να προσθέσει και πολλά extra λίτρα αίματος οπότε αναγκάστηκε να εμπλουτίσει τον αριθμό των υποψήφιων θυμάτων με την φασαριόζικη παρέα των εφήβων. Κάποιοι ίσως να επικρίνουν την επιλογή ως αχρείαστη, θεωρώντας την ακόμα και αίτιο περιορισμού του μυστηρίου για χάρη της βίας. Προσωπικά εκτιμώ ότι υπάρχει ικανοποιητική ισορροπία μυστηρίου και gore, και τέλος πάντων καλό είναι να διαφοροποιούνται οι δάσκαλοι του είδους πού και πού, φρεσκάροντας τις δουλειές τους με τολμηρές καινοτομίες.

Bay of Blood giallo

Οπωσδήποτε κανείς δεν μπορεί να παραπονεθεί για ορισμένους αξιομνημόνευτους φόνους με κλαδευτήρι το οποίο άλλοτε προσγειώνεται στο πρόσωπο των θυμάτων και άλλοτε ξεσκίζει λαιμούς αδυσώπητα! Τα εφέ στις περιπτώσεις των φόνων είναι εξαιρετικά αληθοφανή. Ερμηνευτικά ξεχωρίζουν οι Luigi Pistilli (τον οποίο απολαύσαμε και στο καρακλασικό σπαγγέτι γουέστερν «Μονομαχία στο Ελ Πάσο») και Claudin Auger (Miss France το 1958), η θρυλική Domino από το «Thunderball» της σειράς James Bond. Παρότι το φιλμ είναι γενικά καλογυρισμένο έχοντας όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά που συνθέτουν ένα κλασικό giallo (ατμόσφαιρα, μυστήριο, ψυχεδελική μουσική κ.α.), φαίνεται πως κάπου η έμπνευση στερεύει, το σενάριο κάνει μικροκοιλιές και το αιματηρό πάρτι μοιάζει παραφουσκωμένο από υπερβολικά πολλούς συμμετέχοντες. Εντελώς απογοητευτικό είναι το φινάλε που αγγίζει τα όρια της γελοιότητας. Ωστόσο, οι οπαδοί της ιταλικής horror σκηνής και όχι μόνο, μπορούν χωρίς δυσκολία να απολαύσουν το «Twitch of the Death Nerve» παρά τα λίγα ελαττώματά του. Οι συγκινήσεις που προσφέρει είναι πολλές. Η ιστορική σημασία του δεδομένη…

bay of blood review
Θετικά 👍

Πολλές αιματοβαμμένες σκηνές που σοκάρουν, ατμόσφαιρα μυστηρίου, ωραία ψυχεδελική μουσική.

Αρνητικά 👎

Υπερβολικός αριθμός υποψήφιων θυμάτων, περιστασιακές τρύπες στο σενάριο, απογοητευτικό τελείωμα.

Highlights 🎬🍿✨

Το επιβλητικό ξεκίνημα. Συνδυάζει άψογα αγνό τρόμο, βία και σκοτεινή ατμόσφαιρα σ’ ένα από τα καλύτερα ξεκινήματα giallo που έχουμε δει ποτέ.
Η σφαγή ενός ζευγαριού με το φονικό ακόντιο να διαπερνά τους δύο νέους την ώρα που κάνουν σεξ. Μια μνημειώδης σκηνή ανθολογίας στην οποία χρωστάει πολλά το «Friday The 13th Part 2»!
Ένα φονικό χτύπημα στο πρόσωπο από κλαδευτήρι που επίσης αντέγραψε το «Friday The 13th Part 2»!
Ένας ζουμερός αποκεφαλισμός με πολύ ρεαλιστικά για την εποχή εφέ!

Πληροφορίες ℹ️
Σκηνοθεσία: Μάριο Μπάβα
Πρωταγωνιστούν: Άννα Μαρία Ροζάτι, Κλαούντιο Καμάζο, Λουίτζι Πίστιλι
Χώρα: Ιταλία
Έτος: 1971
Διάρκεια: 84 λεπτά
➡️ Ακολουθήστε το Horrormovies.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα.
Ο συντάκτης
Horrormovies.gr
Horrormovies.gr
Η συντακτική ομάδα του horrormovies.gr αποτελείται από ζόμπι, λυκάνθρωπους, απέθαντους... άντε και κάποιους ανθρώπους που και που! Αποστολή μας είναι η ενημέρωση του ελληνικού κοινού πάνω στις ταινίες τρόμου και η κριτική αξιολόγησή τους.
1 ΣΧΌΛΙΟ
  1. Τι να πεις τώρα για τον Ιταλό μετρ της horror σκηνής, Mario Bava. Όταν μετά από 10 χρόνια το “Friday 13th” ξεπατικώνει σενάριο και σκηνές τόσο ξεδιάντροπα και όταν μετά από 25 χρόνια το “Scream” δανείζεται και αυτό με την σειρά του σκηνές σου, ένα είναι σίγουρο, ότι είσαι κορυφαίος στο είδος σου. Ένα γενικό συμπέρασμα, τουλάχιστον προσωπικό, είναι πως όλα έχουν παιχτεί μέχρι και την δεκαετία του 1970. Τα υπόλοιπα είναι αναμασήματα και δανεισμοί χωρίς όμως να ισχυρίζομαι πως δεν υπάρχουν και κάποια ελάχιστα ψήγματα πρωτοτυπίας στις επόμενες δεκαετίες.

    Ας γυρίσουμε όμως στην ταινία. Είναι ένα ακόμη διαμαντάκι στην καριέρα του Bava. Πολύ καλή φωτογραφία, άρτιο σενάριο, άριστη σκηνοθεσία, έχουμε και το απαραίτητο γυμνό όπως σε όλες τις Ιταλικές ταινίες του είδους. Οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπείς και θα συνιστούσα να δείτε την ταινία στα Ιταλικά καθώς στα Αγγλικά, κατά την γνώμη μου, κάπου «χάνει». Ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω την εμμονή να ντουμπλάρουν τις φωνές και να μεταγλωττίζουν τις Ιταλικές ταινίες και κυριολεκτικά να τις καταστρέφουν.

    Οι φόνοι είναι απίστευτα αιματοβαμμένοι και άκρως απολαυστικοί. Η εναρκτήρια σκηνή σε προϊδεάζει για το ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει θα αξίζει πραγματικά τον χρόνο σου. Η μουσική επένδυση ταιριάζει γάντι, μυστήριο, τρόμος και ίντριγκα πλέκονται με τόση αρμονία.. Η διάρκεια της ταινίας είναι μόλις 1 ώρα και 20 λεπτά αλλά καταφέρνει τον στόχο της. Να σε κάνει να την απολαύσεις και να περάσεις υπέροχα. Ότι και να πω θα είναι λίγο για αυτή την ταινία. Απλά δείτε την! Α, και το τέλος της είναι απλά απίστευτο!

Αφήστε μια απάντηση

Εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ