Σίγουρα η ανακοίνωση της σειράς αυτής προκάλεσε αίσθηση στους φίλους του νεότερου horror κινηματογράφου καθώς ο κόσμος του Wolf Creek ανήκει στα υψηλού προφίλ horror δημιουργήματα της περασμένης δεκαετίας. Το ομότιτλο ντεμπούτο του Αυστραλού Greg McLean στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας (2005) έχει κατορθώσει συν τω χρόνω να αποκτήσει τον αέρα του cult ή ακόμα και του μοντέρνου classic για μια μερίδα θεατών παρά την αρχική κατακραυγή λόγω της βίας κατά των γυναικών.
Επίσης, ο χαρακτήρας του μανιακού serial killer Mick Taylor των δύο ταινιών (2005 και 2013) είναι από τις πιο αξιομνημόνευτες horror φιγούρες των 00s, ένας διάσημος horror κακός του νεότερου cinema που μπορεί να βρει θέση κάπου στις χαμηλότερες κλίμακες της ευρύτερης dream team των «κακών» του cinema τρόμου.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη την γενικότερη τάση μεταφοράς εμπορικών ή κλασικών ταινιών τρόμου σε τηλεοπτικές σειρές, ήταν κάπως αναμενόμενη η δημιουργία της εν λόγω σειράς. Να τονίσουμε βέβαια ότι ο αρχικός σχεδιασμός ήταν για mini σειρά 6 επεισοδίων αλλά απ’ ό, τι φαίνεται το project θα συνεχιστεί περαιτέρω με δεύτερο κύκλο.
Πάντως ο πρώτος κύκλος που προβλήθηκε διαδικτυακά στο αυστραλέζικο Stan διατηρεί τη μορφή της mini σειράς καθώς αποτελείται από μόλις 6 επεισόδια διάρκειας περίπου 45 λεπτών, με το τελευταίο μόνο να φτάνει κοντά στη μία ώρα. Πρωταγωνιστεί μια νεαρή αμερικανίδα τουρίστρια η οποία αναζητά τον Mick Taylor με σκοπό να πάρει εκδίκηση για την βίαιη δολοφονία της οικογένειας της από τον αδίστακτο serial killer που βλέπουμε στην αρχή του πρώτου επεισοδίου.
Η κοπέλα εφοδιασμένη με πείσμα, αποφασιστικότητα και ακόρεστη δίψα για εκδίκηση ξεχύνεται σ’ ένα ανθρωποκυνηγητό στις αχανείς εκτάσεις της Βόρειας Επικράτειας της Αυστραλίας. Στην αποστολή της συναντά «φίλους» όπως έναν τοπικό αστυνομικό, έναν κατάδικο, μια φορτηγατζού ή ακόμα και ένα γλυκύτατο ντίνγκο αλλά και πολλά εμπόδια υπό τη μορφή τοπικών νταήδων, επίδοξων βιαστών και φυσικά του ίδιου του Mick Taylor. Θα καταφέρει να φέρεις εις πέρας την δύσκολη αποστολή;
Σαν υπόθεση το Wolf Creek παρουσιάζει ενδιαφέρον υπολογίζοντας ότι δεν είναι ευρεία η γκάμα των ιστοριών που θα μπορούσαν να πλαστούν για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη σειράς γύρω από τον βίαιο κόσμο του Mick Taylor. Μια ιστορία εκδίκησης λοιπόν ακούγεται ενδιαφέρουσα και σε προετοιμάζει για συναρπαστικές σκηνές βίαιου χαρακτήρα. Όταν όμως πρέπει να κριθεί το περιεχόμενο της σειράς από ποιοτική άποψη, δυστυχώς το Wolf Creek αποτυγχάνει αισθητά να καλύψει τις προσδοκίες.
Όχι φυσικά από άποψη αιματοκυλίσματος και φονικών αφού το λουτρό αίματος είναι ιδιαίτερα πλούσιο. Η αποτυχία έγκειται σε μια σειρά χτυπητών μειονεκτημάτων που αφορούν το σενάριο, της ερμηνείες, τους χαρακτήρες και τις σκηνοθετικές επιλογές εν γένει. Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε…
Η ηθοποιός Lucy Fry που υποδύεται την νεαρή πρωταγωνίστρια Eve Thorogood είναι στην πραγματικότητα Αυστραλέζα παρότι στην σειρά η εθνικότητά της υποτίθεται ότι είναι αμερικάνικη (από την πολιτεία Νεμπράσκα).
Αν εξαιρέσουμε τον γερασμένο αλλά πάντα ορεξάτο John Jarratt που ενσαρκώνει τον Mick Taylor και την σχετικά συμπαθητική πρωταγωνίστρια, οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι όλοι αδιάφοροι. Ανέμπνευστοι τόσο στη σύλληψη όσο και στους διαλόγους που μοιράζονται μεταξύ τους, προκαλούν φοβερή αμηχανία στον θεατή. Είναι θλιβερό να παρακολουθείς τα καμώματά τους σε αδιάφορες ή κλισαρισμένες σκηνές και τις αδικαιολόγητες χρονικά και γεωγραφικά εμφανίσεις τους σε σημείο που φτάνεις να αμφισβητείς ακόμη και την ίδια τη σκηνοθετική ικανότητα του Greg McLean.
Αναρωτιέμαι, ο Αυστραλός κινηματογραφιστής δεν έβλεπε τι γύριζε; Δεν πήρε πρέφα ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι λίγοι για τέτοιο εγχείρημα; Δεν αντιλήφθηκε πουθενά τους παραλογισμούς στις μεταξύ τους συνδέσεις; Και το χειρότερο…δεν κατάλαβε ότι δεν μπορείς να χωρέσεις τόσους πολλούς χαρακτήρες σε μια συρρικνωμένη σειρά και ειδικότερα να τους εμφανίζεις από το πουθενά απλά και μόνο για να προσφέρεις δεκανίκια στην κακοφτιαγμένη ροή γεγονότων;
Κακές επιλογές σαν τις παραπάνω βγάζουν μια εικόνα ερασιτεχνισμού και αδικαιολόγητης βιασύνης να φτιάξεις κάτι «ηχηρό» γρήγορα αλλά χωρίς να προσέχεις την ποιότητα. Γενικά το σενάριο των συνεργατών του McLean είναι γεμάτο τρύπες και υπερβολές συμπαρασύροντας και τον σκηνοθέτη. Πάντως έχει γίνει καλή δουλειά σε πολλά πλάνα του φυσικού τοπίου, του ουρανού και γενικότερα στην φωτογραφία που σε εντυπωσιάζει με ευκολία.
Δυστυχώς όμως, οι σποραδικές θετικές νότες δεν αρκούν για να σώσουν το Wolf Creek από το ναυάγιο. Είναι μια σειρά που πραγματικά δεν αντέχεις να ξαναδείς και σε αποθαρρύνει για οποιαδήποτε συνέχεια μπορεί να έχει. Κρίμα…
