Πρόκειται για τη horror σειρά του Netflix που το Σαββατοκύριακο πρώτης προβολής της προσέλκυσε περισσότερους θεατές από το House of Cards. Όχι ότι επιχειρούμε κάποια σύγκριση με την αριστουργηματική σειρά με τον Kevin Spacey αλλά σίγουρα το Hemlock Grove για το οποίο ο λόγος δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο από τους φίλους του τρόμου.
Η σειρά είναι δημιούργημα του παραγωγού και σκηνοθέτη Eli Roth (Cabin Fever, Hostel) καθώς και των Brian McGreevy και Lee Shipman. Έχει δώσει μέχρι τώρα δύο κύκλους μεταξύ 2013 και 2014. Ο πρώτο κύκλος αποτελείται από 13 σαρανταπεντάλεπτα περίπου επεισόδια ενώ ο δεύτερος από 10 της ίδιας διάρκειας. Σίγουρα το πιο ηχηρό όνομα ηθοποιού είναι αυτό της πανύψηλης Ολλανδέζας Famke Janssen (X-Men, 100 Feet) δίπλα στην οποία συμμετέχουν ακόμα οι Landon Liboiron (Altitude), Bill Skarsgård (Behind Blue Skies), Joel de la Fuente (The Happening), Dougray Scott (Hitman) και Kaniehtiio Horn (The Wild Hunt) καθώς και άλλοι, όχι ιδιαίτερα γνωστοί αλλά σίγουρα αξιόλογοι ηθοποιοί.
Οι εξελίξεις λαμβάνουν χώρα στην φανταστική επαρχιακή πόλη Hemlock Grove της Pennsylvania. Στην πόλη δεσπόζει ο επιβλητικός ουρανοξύστης της ινστιτούτου Godfrey, μιας εταιρίας κολοσσού που λειτουργεί και ως επιστημονικό κέντρο και νοσοκομείο. Επικεφαλής του επιστημονικού κέντρου είναι ένας παρανοϊκός επιστήμονας ονόματι Pryce με αυξημένη μυϊκή δύναμη ο οποίος πραγματοποιεί επαναστατικά και αλλόκοτα επιστημονικά πειράματα. Ιδιοκτήτης όμως όλης της εταιρίας είναι η επιβλητική Olivia Godfrey (Famke Janssen). Η εν λόγω κυρία είναι στην πραγματικότητα βρικόλακας ή ουπίρ όπως λέγονται στην σειρά οι βρικόλακες.
Άλλοι χαρακτήρες που παίζουν πρωτεύοντα ρόλο είναι ο γιος της Olivia, Roman ο οποίος είναι κι αυτός ουπίρ αλλά δεν έχει άμεση γνώση της πραγματικής του ταυτότητας. Η παραμορφωμένη, θηριώδης αλλά καλόκαρδη αδερφή του Norman Shelley, μια ουσιαστικά νεκρή κοπέλα που αναδημιουργήθηκε με τις ανορθόδοξες επιστημονικές μεθόδους του Pryce – κάτι σαν θηλυκή εκδοχή του τέρατος του Φρανκενστάιν. Ο Peter, ένας νεαρός τσιγγάνος με την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε λύκο που έχει μετακομίσει με τη μητέρα του στο κοντινό δάσος της πόλης. Ο εραστής της Olivia, δόκτωρ Norman Godfrey που ασκεί το επάγγελμα του ψυχίατρου. Η κόρη του Norman, Letha, που έχει μείνει έγκυος από έναν…άγγελο κατά τα λεγόμενά της. Και τέλος η ξαδέρφη του Peter, Destiny, ένα χαρισματικό μέντιουμ που βλέπει το μέλλον μέσα από διάφορα αλλόκοτα τεχνάσματα.
1ος Κύκλος
Ο πρώτος κύκλος του Hemlock Grove βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Brian McGreevy που κυκλοφόρησε το 2012. Στη μυστηριώδη πόλη Hemlock Grove ο βίαιος φόνος μιας νεαρής κοπέλας από κάτι σαν άγριο ζώο προκαλεί σοκ στην τοπική κοινωνία και κινητοποιεί τις τοπικές αρχές προς αναζήτηση του δράστη. Εκτός από τον σερίφη, το έγκλημα ερευνάται κι από μια μυστηριώδη γυναίκα που συστήνεται ως δόκτωρ Clementine και δεν ζει στην πόλη.
Ο Peter -που φημολογείται έντονα ότι είναι λυκάνθρωπος- είναι από τους βασικούς υπόπτους για το φόνο. Παρά τις υποψίες, ιδιαίτερα από την Dr. Clementine, ο νεαρός τσιγγάνος ενώνει τις δυνάμεις του με τον γιο της Olivia με σκοπό να βρουν τον φονιά και να τον σταματήσουν. Όμως το εγχείρημα δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Και ενώ το άγριο κτήνος συνεχίζει τα φονικά του χτυπήματα…ποιος μπορεί να εμπιστευτεί ποιόν σ’ αυτή την αλλόκοτη πόλη όπου όλοι κρύβουν περίεργα μυστικά;
Η πρώτη σεζόν χαρακτηρίζεται από πλούσιο μυστήριο για την ταυτότητα του δράστη. Τα στοιχεία τρόμου και whodunit-μυστηρίου διαπλέκονται αριστοτεχνικά, ενεργοποιούν τη μαντική μας διάθεση, αυξάνοντας έτσι και την συνολική ευχαρίστηση που λαμβάνουμε από τη σειρά. Άλλο πλεονέκτημα αποτελεί η πληθώρα ενδιαφερόντων και καλογραμμένων χαρακτήρων. Η σκιαγράφηση τους είναι σίγουρα ικανοποιητική και κάποιοι από αυτούς θα μείνουν στη μνήμη σας για καιρό.
Η έμπνευση για τους βασικούς χαρακτήρες προέρχεται από διαχρονικές φιγούρες του κλασικού τρόμου όπως ο βρικόλακας, ο λυκάνθρωπος, το τέρας του Φρανκεσντάιν και ο παρανοϊκός επιστήμονας. Μαζί με τους βασικούς χαρακτήρες, ο πρώτος κύκλος μάς συστήνει και μερικούς ακόμα δευτερεύοντες που αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα.
Σε γενικές γραμμές, η πρώτη σεζόν είναι πολύ ενδιαφέρουσα αλλά κάνει λίγη κοιλιά σε μερικά επεισόδια. Κάπου δίνεται η εντύπωση ότι 13 επεισόδια ήταν πάρα πολλά για αυτά που χρειαζόταν να μας δείξει. Διότι μερικές υποπλοκές και διάφορες άλλες παραπανίσιες σάλτσες αύξησαν αχρείαστα τη διάρκεια της σεζόν, καθυστερώντας υπερβολικά την εξέλιξη των γεγονότων. Αν οι συντελεστές είχαν συμπτύξει την ροή σε 10 επεισόδια, σίγουρα το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν ανώτερο.
2ος Κύκλος
Μετά τα συνταρακτικά γεγονότα του πρώτου κύκλου, η συνέχεια βρίσκει τους ήρωές μας απομακρυσμένους μεταξύ τους και ταλαιπωρημένους από νέα σοβαρά προβλήματα. Ωστόσο, η έλευση μιας μυστηριώδους σέχτας μασκοφόρων που σκοτώνουν συγκεκριμένους στόχους στο Hemlock Grove, παρακινεί ορισμένους από τους πρωταγωνιστές του πρώτου κύκλου να ξανασμίξουν και να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση της νέας απειλής.
Στον δεύτερο κύκλο αναβαθμίζεται ο ρόλος κάποιων βασικών χαρακτήρων που έπαιζαν λιγότερο στον πρώτο, ενώ έχει αλλάξει και η ηθοποιός που υποδύεται την παραμορφωμένη Shelley. Προσωπικά είχα συμπαθήσει περισσότερο την Shelley του πρώτου κύκλου αλλά γούστα είναι αυτά. Σημαντικό ρόλο αναμένεται να παίξει και μια νεαρή κοπέλα που μπλέκεται στη ζωή των Roman και Peter.
Το μυστήριο δεν παύει να υπάρχει και αυτό αφορά τα κίνητρα και την ταυτότητα της σέχτας που δολοφονεί ανθρώπους –κυρίως μικρά παιδιά– στο Hemlock Grove. Κατά την άποψή μου όμως το ενδιαφέρον που δημιουργεί ως ο κύριος σεναριακός άξονας, δεν είναι τόσο μεγάλο όπως στην πρώτη σεζόν. Συναντάμε μερικά ενοχλητικά κενά στις πλοκές των επεισοδίων καθώς και κάποιες αδικαιολόγητες ευκολίες που χαλάνε κάπως την συνολική εικόνα. Ενστάσεις έχω επίσης και για το τελευταίο, τρελό επεισόδιο που παραλίγο να χάσει εντελώς τον έλεγχο δείχνοντας τη μια ανόητη σκηνή μετά την άλλη. Μέτρια μου φάνηκαν επίσης και ορισμένα ειδικά εφέ. Το gore είναι αυξημένο σε σχέση με τις μετρημένες ποσότητες του πρώτου κύκλου. Με λίγα λόγια η δεύτερη σεζόν είναι κατώτερη αλλά σίγουρα όχι αδιάφορη.
Συμπέρασμα
Οπωσδήποτε το Hemlock Grove είναι μια καλή πρόταση για τους φίλους των σειρών τρόμου. Οι φρέσκες, ανανεωμένες μορφές κλασικών horror χαρακτήρων που αξιοποιεί σε πρωταγωνιστικούς ρόλους είναι εμπνευσμένες, πειστικές και κερδίζουν εύκολα τις εντυπώσεις. Παρά τις σποραδικές αδυναμίες και υπερβολές –ειδικά στον δεύτερο κύκλο– καταφέρνει να μας ψυχαγωγήσει, ενίοτε να μας σοκάρει και τελικά να καταστεί μια συμπαθητική horror σειρά η οποία δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη.
