Λίγες φορές ένα remake τυχαίνει να είναι καλύτερο από το αρχικό φιλμ. Σ’ αυτή τη σπάνια περίπτωση ταινιών ανήκει το «The Fly» του 1986 όντας remake της αντίστοιχης ταινίας του 1958. Και ποιος άλλος θα μπορούσε να αναλάβει ένα τόσο σπουδαίο εγχείρημα από τον μετρ των σωματικών μεταλλάξεων, τον διορατικό David Cronenberg; Ο Καναδός σκηνοθέτης που είχε ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά του με έναν πρώιμο κατάλογο πολύ καλών και ξεχωριστών ταινιών, φέρνει εις πέρας με επιτυχία τη νέα του αποστολή φτιάχνοντας μια υπέροχη ταινία με ανυποχώρητη αντοχή στο πέρασμα του χρόνου.
Η υπόθεση αφορά έναν εσωστρεφή και φιλόδοξο επιστήμονα ο οποίος πειραματίζεται με την τηλεμεταφορά. Ο ιδιοφυής Seth Brundle επιθυμεί να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η ανθρωπότητα τον κόσμο και την έννοια του χωροχρόνου. Στο εργαστήριό του έχει εγκαταστήσει ειδικούς θαλάμους τηλεμεταφοράς και έναν υπολογιστή για να πραγματοποιεί τα πειράματά του τηλεμεταφέροντας αντικείμενα και ζωντανούς οργανισμούς με…ανάμεικτα αποτελέσματα στη δεύτερη περίπτωση. Στη ζωή του ανήσυχου επιστήμονα μπαίνει μια δημοσιογράφος με το όνομα Veronica (Geena Davis) η οποία καταγράφει τα πειράματά του και σύντομα θα αναπτυχθεί μεταξύ τους ένα τρυφερό ειδύλλιο. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται ομαλά καθώς μια μέρα που ο Seth ήταν μεθυσμένος και ενοχλημένος από τη συμπεριφορά της Veronica αποφάσισε να τηλεμεταφέρει τον εαυτό του παρά τους πιθανούς κινδύνους. Ενώ βρισκόταν στον θάλαμο έτυχε να εισέλθει σ’ αυτόν και μια μύγα. Η τηλεμεταφορά δείχνει αρχικά επιτυχής όμως σταδιακά ο Seth θα αρχίσει να αποκτά περίεργες ιδιότητες και τελικά μεταμορφώνεται σε ένα τρομακτικό πλάσμα, κάτι μεταξύ μύγας και ανθρώπου.
Το «The Fly» συνιστά έναν περίεργο αλλά επιτυχή συνδυασμό τρόμου, sci fi, δράματος και ρομάντζου. Είναι μια ταινία ικανή τόσο να σοκάρει με το αποκρουστικό της θέαμα όσο και να συγκινήσει τον θεατή που παρακολουθεί το δράμα του κεντρικού ήρωα να κλιμακώνεται και την δύστυχη αγαπημένη του να μη μπορεί να κάνει τίποτα για να τον βοηθήσει. Η ερμηνεία του Jeff Goldblum στο ρόλο του Seth Brundle είναι εκπληκτική. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί απλά τον ακολουθούν από μεγάλη απόσταση. Η χημεία μεταξύ του Goldblum και της Geena Davis ως ερωτοχτυπημένου και μοιραίου ζευγαριού είναι γενικά καλή.
Αρχικά, η θέση του σκηνοθέτη προοριζόταν για τον Tim Burton.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο μακιγιάζ και τα εφέ μεταμόρφωσης αφού αποτελούν κομβικής σημασίας ατού για το «The Fly» χαρίζοντάς του ένα Oscar στον σχετικό τομέα. Υπεύθυνος για το εντυπωσιακό θέαμα ήταν ο Chris Wallas, ο σχεδιαστής των θρυλικών Gremlins και εδώ μας αποζημιώνει με το παραπάνω. Η όψη του «Brundlefly» ως ολοκληρωτικά μεταμορφωμένο πλάσμα είναι απίστευτα φρικιαστική και αηδιαστική (με την καλή έννοια). Αλλά και στα ενδιάμεσα στάδια όπου ο Brundle αποκτά βαθμιαία διάφορες παραμορφώσεις στο σώμα του, το αποκρουστικό στοιχείο είναι παρόν με φοβερή πειστικότητα, σε σημείο που νιώθουμε πραγματικό οίκτο για το μαρτύριο του πρωταγωνιστή. Ναι, η «Μύγα» είναι μια ταινία έντονα συγκινησιακή όπου τα αισθήματα τρόμου εναλλάσσονται με αυτά της συγκίνησης ταρακουνώντας τις συναισθηματικές χορδές μας.
Ποικίλες ήταν οι ερμηνείες γύρω από το γενικό νόημα του φιλμ και κάποιοι το εξέλαβαν ως αλληγορία για το AIDS, τη γήρανση και άλλες δύσκολες φάσεις πριν το θάνατο αλλά ας μην αναζητάμε περαιτέρω ερμηνευτικούς αποσυμβολισμούς διότι θα χάσουμε τ’ αβγά και τα πασχάλια. Μπορούμε απλά να απολαύσουμε μια από τις καλύτερες ταινίες που σκηνοθέτησε ποτέ ο μεγάλος David Cronenberg και που θα παραμένει σπουδαία όσα χρόνια κι αν περάσουν.
