Μπορεί ο Lamberto Bava να είναι περισσότερο γνωστός στο horror κοινό για τις ταινίες Demons στα μέσα της δεκαετίας του ’80, η φιλμογραφία του όμως μαρτυρεί αξιόλογες στιγμές και σε άλλα είδη όπως στα giallo. Το παρόν φιλμ είναι ένα τυπικό giallo που όχι απλά δεν διαφοροποιείται καθόλου από τη γνωστή συνταγή αλλά αναπαράγει εν είδει φόρου τιμής μοτίβα από παλιότερες ταινίες τρόμου που συνδέονται με τη giallo φιλμογραφία.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σκηνή της σφαγής της συζύγου ενός άντρα στο ντους από άγνωστο φονιά που είναι αδύνατο να μη σου θυμίσει την κλασική δολοφονία της Janet Leigh στο ντους από το χιτσκοκικό αριστούργημα «Ψυχώ». Η σκηνή όπου μια γυναίκα παλεύει με έναν άντρα με όπλο το μαχαίρι (για λόγους spoiler δεν αποκαλύπτουμε πρόσωπα) καθώς και η δολοφονία μιας υπαλλήλου στο κατάστημα ρούχων με κατάποση εσώρουχου θυμίζει έντονα τα «The Bird With The Crystal Plumage» (1970) και «Tenebrae» (1982) του Dario Argento.
To «You’ll Die At Midnight» είναι η 9η ταινία του Lamberto Bava.
Κάποιοι ίσως θεωρήσουν έλλειψη έμπνευσης αυτές τις επιλογές του Bava και η αλήθεια είναι ότι το «You’ll Die At Midnight» δεν εμφανίζει πουθενά καινοτόμες τάσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι κακή ταινία. Έχει ενδιαφέρουσα πλοκή, αρκετή αγωνία στις στιγμές των φόνων και των καταδιώξεων από τον φονιά, ενώ στα κύρια ατού του συγκαταλέγεται η καταπληκτική μουσική επένδυση του μετρ Claudio Simonetti, του πρώην πληκτρά των θρυλικών Goblin, ο οποίος τόσο με την πρώην μπάντα του όσο και ως solo καλλιτέχνης προσέφερε την θεσπέσια μουσική του για πολλές ιταλικές ταινίες τρόμου εκείνης της εποχής αλλά και αργότερα.
Αν είστε φίλος της giallo σκηνής, ρίχτε μια ματιά στο «You’ll Die At Midnight». Μπορεί να μην εντυπωσιαστείτε αλλά σίγουρα θα περάσετε καλά.
Θετικά: Ενδιαφέρουσα υπόθεση, καλοφτιαγμένο μυστήριο, αρκετές σκηνές με αυξημένο σασπένς, υπέροχα μουσικά θέματα από τον Claudio Simonetti.
Αρνητικά: Η έλλειψη πρωτοτυπιών, σποραδικές αδυναμίες και κακοτοπιές στο σενάριο, κάποιες μέτριες ερμηνείες και ελάχιστες μη ρεαλιστικές αντιδράσεις από τους ηθοποιούς.
Συμπέρασμα: Αξιοπρεπές giallo που αποδίδει φόρο τιμής στον Χίτσκοκ και στον Argento.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η δολοφονία της συζύγου στο ντους – φόρος τιμής στην περίφημη shower scene του «Ψυχώ».
- Η δολοφονία μιας γυναίκας μέσα σε κατάστημα ρούχων μετά από το απαραίτητο διαστροφικό παιχνίδι του φονιά.
