ΑρχικήEditorialsΟι 30 (+10) καλύτερες ταινίες τρόμου της δεκαετίας του ’90

Οι 30 (+10) καλύτερες ταινίες τρόμου της δεκαετίας του ’90

Στην horror πιάτσα η δεκαετία του ’90 δεν βρίσκεται σε τόσο μεγάλη εκτίμηση, όντας κάπως ριγμένη, ξεχασμένη και ελαφρώς απαξιωμένη. Ο κλασικός τρόμος των 60s και 70s, οι cult και περιστασιακά αριστουργηματικές ταινίες τρόμου των 80s που ανέδειξαν μεταξύ άλλων και κλασικούς «κακούς» της σκηνής, και τέλος η μοντέρνα εποχή -από το 2000 και μετά- των υψηλού προφίλ ταινιών, supernatural ή torture porn κυρίως κατεύθυνσης, με ιδιαίτερη απήχηση στο ευρύ κοινό, έχουν συσκοτίσει αισθητά τα ταλαιπωρημένα 90s. Πέρα από ορισμένες πολύ γνωστές και καταξιωμένες ταινίες τρόμου, αιωρείται μια αντίληψη ότι γενικά τα 90s, παρότι ιδιαίτερα ανεβασμένα σε άλλου τύπου ταινίες όπως αστυνομικές, δράματα, αστυνομικά θρίλερ, περιπέτειες κ.α, στην κατηγορία του τρόμου δεν είναι τόσο ποιοτικά. Με άλλα λόγια θεωρούνται περίοδος «παρακμής» αν και όχι τόσο καθολικά αφού οι πιο ψαγμένοι γνωρίζουν το αξιόλογο horror υλικό από την εν λόγω δεκαετία και σίγουρα το απολαμβάνουν.

Στο πλαίσιο αυτό, το horrormovies.gr επιχειρεί μια υπενθύμιση, υπό μορφή best of λίστας, των 30 αξιολογότερων ταινιών τρόμου των 90s, μαζί με άλλες 10 μικρότερης σημασίας αλλά καθόλου αδιάφορες. Η λίστα έχει διαμορφωθεί με σειρά αξιολόγησης από την λιγότερο καλή ταινία στη θέση 30 μέχρι την καλύτερη της δεκαετίας στην 1η θέση, σύμφωνα πάντα με τα κριτήρια του horrormovies.gr. Να σημειώσουμε ότι αποφύγαμε σκόπιμα να συμπεριλάβουμε στη λίστα ορισμένα καταξιωμένα, υψηλού προφίλ αστυνομικά θρίλερ όπως τα «Silence of the Lambs» και «Seven» (που θα μπορούσαν άνετα να βρίσκονται στην πρώτη θέση) διότι επιθυμία μας ήταν να επικεντρωθούμε σε όσο το δυνατόν πιο καθαρόαιμο horror υλικό χωρίς πολλές παρεκκλίσεις (γι’ αυτό επίσης δεν θα βρείτε π.χ. ταινίες όπως το Cape Fear του 1991). Διαβάζοντας τη λίστα, οι φίλοι του τρόμου έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν για ταινίες τρόμου που ενδεχομένως αγνοούσαν εντελώς ή να ξαναθυμηθούν ταινίες που είχαν σχεδόν ξεχάσει αλλά τους είχαν κάνει εντύπωση. Ποιος ξέρει; Μετά την ανάγνωση της λίστας και την παρακολούθηση ορισμένων ταινιών που περιλαμβάνει, ίσως μερικοί να αναθεωρήσουν την εικόνα που έχουν για τη συγκεκριμένη δεκαετία και να δουν τα 90s με άλλο μάτι. Για να δούμε τι ωραία πράγματα μας περιμένουν λοιπόν…


30. Child’s Play 2 – Η Κούκλα του Σατανά 2 (1990)

Ο διαβολικός Chucky επιστρέφει δριμύτερος για να κατακτήσει το σώμα του πιτσιρικά Andy. Στην αυγή των 90s, το franchise «Child’s Play» αρχίζει να ξεδιπλώνεται παρακάμπτοντας τα αρχικά εμπόδια όπως οι κινητοποιήσεις των συντηρητικών γονιών κατά την προβολή του πρώτου «Child’s Play». Ο serial killer Charles Lee Ray παραμένει εγκλωβισμένος στο σώμα της κούκλας Chucky και προσπαθεί να πετύχει αυτό που δεν κατάφερε στο πρώτο φιλμ: να εγκαταλείψει το σώμα της κούκλας μπαίνοντας στο σώμα του μικρού Andy. Το «Child’s Play 2» μπορεί να μην φτάνει στο επίπεδο του προκατόχου του αλλά παραμένει ένα αξιόλογο sequel με πλουσιότερο body count και αρκετό σασπένς.

Σκηνοθεσία: John Lafia
Σενάριο: Don Mancini
Ηθοποιοί: Alex Vincent, Jenny Agutter, Gerrit Graham

29. Ravenous – Τα αρπακτικά (1999)

ravenous

Το θέμα-ταμπού του κανιβαλισμού έχει την τιμητική του σ’ αυτό το αλλόκοτο φιλμ τρόμου το οποίο αξιοποιώντας την ακραία θεματολογία του και τις πινελιές μαύρου χιούμορ σοκάρει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Το «Ravenous» ξεχωρίζει για το σπουδαίο cast του, τις εκτεταμένες σκηνές βίας και σαρκικής φθοράς, την εσωτεριστική-φιλοσοφική μέθοδο με την οποία παρουσιάζει το φαινόμενο του κανιβαλισμού και τέλος επειδή φαίνεται να έχει επηρεαστεί από μια αληθινή περίπτωση κανιβαλισμού στις ΗΠΑ του 19ου αιώνα, όταν ένα καραβάνι αποκλείστηκε για μεγάλο διάστημα στα χιόνια. Στον ίδιο αιώνα μας μεταφέρει και το «Ravenous» και συγκεκριμένα σ’ ένα μικρό οχυρό των Αμερικανών στα χρόνια του Αμερικανο-Μεξικανικού πολέμου όπου ένας ασυγκράτητος κανίβαλος ζει ανάμεσα στους στρατιώτες προκαλώντας χάος με τις ιδιόρρυθμες ορέξεις του. Υποτιμημένη ταινία που παρά το θάψιμο των κριτικών κατάφερε να συγκεντρώσει το δικό της cult κοινό. Στα συν η θεσπέσια μουσική των Michael Nyman και Damon Albarm.

Σκηνοθεσία: Antonia Bird
Σενάριο: Ted Griffin
Ηθοποιοί: Guy Pearce, Robert Carlyle, David Arquette

28. Urban Legend – Το Ξύπνημα των Θρύλων (1998)

Το «Urban Legend» ανήκε σε εκείνο το νέο-slasher ρεύμα που ξεπήδησε από τη μήτρα του «Scream». Ωστόσο, ήταν από τα απότοκα που ξεχώρισαν από το σωρό των εκκολαπτόμενων ταινιών και στέκεται άξια μόνο του χωρίς προβλήματα παρά τις συνήθεις υπερβολικές κριτικές-θαψίματα των «ειδικών». Εκμεταλλευόμενο άψογα τον «whodunit» χαρακτήρα του, καταφέρνει να διατηρήσει την αγωνία και το μυστήριο μέχρι το τέλος σε μια δυναμική κλιμάκωση που μόνο αδιάφορη δεν είναι.

Σκηνοθεσία: Jamie Blanks
Σενάριο: Silvio Horta
Ηθοποιοί: Jared Leto, Alicia Witt, Rebecca Gayheart

27. Tales From The Darkside: The Movie – Σκοτεινές Ιστορίες (1990)

Από τις σπουδαιότερες σπονδυλωτές ταινίες τρόμου της δεκαετίας. Συγκεντρώνοντας πρωτοκλασάτα και δευτεροκλασάτα ονόματα ηθοποιών, το «Tales From The Darkside: The Movie» ικανοποιεί εύκολα το horror κοινό παρουσιάζοντας τρεις πολύ καλές ιστορίες τρόμου. Τις ιστορίες αφηγείται ένας πιτσιρικάς στη μάγισσα Deborah Harry που τον έχει αιχμαλωτίσει με σκοπό να τον φάει. Ο Michael McDowell έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο σενάριο των δύο ιστοριών όπως επίσης και ο μεγάλος George Romero στη μεταφορά της ιστορίας «Cat From Hell» από τον μαέστρο του συγγραφικού τρόμου Stephen King. Η ταινία βασίζεται στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Tales From The Darkside» του George Romero που προβλήθηκε στην αμερικανική τηλεόραση τη δεκαετία του ’80.

Σκηνοθεσία: John Harrison
Σενάριο: Michael McDowell, George Romero
Ηθοποιοί: Deborah Harry, Mathew Lawrence, Christian Slater

26. Thinner – Αδυναμία (1996)

Πρόκειται για μια από τις πιο παρεξηγημένες ταινίες της δεκαετίας. Το «Thinner» είναι από εκείνες τις αμφιλεγόμενες μεταφορές νουβέλας του Stephen King που γνώρισαν την απαξίωση των κριτικών για κάποιον ακατανόητο λόγο. Είμαι σίγουρος όμως ότι με μια πιο προσεκτική ματιά και χωρίς παρωπίδες μπορεί κανείς να βρει εύκολα αρετές στο φιλμ το οποίο χρησιμοποιεί τις τσιγγάνικες κατάρες για να σοκάρει. Και πιστέψτε με, το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό μέσα από ποικίλες ανατριχιαστικές στιγμές, περιστρεφόμενες γύρω από την κατάρα που καταδικάζει τον πρωταγωνιστή-δικηγόρο στην απώλεια κιλών μέχρι…θανάτου! Με την περιποιημένη σκηνοθεσία του έμπειρου Tom Holland και τις σοβαρές ερμηνείες των πρωταγωνιστών του το «Thinner» αποκτά έναν αέρα αυτοτέλειας και βγάζει τη γλώσσα κοροϊδευτικά σ’ αυτούς που το έθαψαν και εν τέλει το απέρριψαν. Αυτοί χάνουν!

Σκηνοθεσία: Tom Holland
Σενάριο: Michael McDowell, Tom Holland
Ηθοποιοί: Joe Mantegna, Robert John Burke, Lucinda Jenney

25. The People Under The Stairs – Οι Άνθρωποι Κάτω Από Τις Σκάλες (1991)

Ο μεγάλος Wes Craven μετά την παραγωγική του πορεία τις δύο προηγούμενες δεκαετίες στις οποίες έχτισε το μύθο του, μπαίνει δυναμικά στα 90s με το «The People Under The Stairs» (το αδιάφορο «Night Visions» του 1990 μπορεί εύκολα να ξεπεραστεί) προσφέροντας ένα αγωνιώδες και κλειστοφοβικό φιλμ τρόμου με αξιομνημόνευτους χαρακτήρες και μπόλικη παράνοια. Οι σκηνές κυνηγητού του πιτσιρικά μέσα στο σπίτι της παρανοϊκής οικογένειας στέλνουν γερές δόσεις σασπένς και τρόμου στις καρδιές μας. Αν και το τελείωμα είναι παρατραβηγμένο και υπερβολικά «χολιγουντιανό», το έργο τελικά σε κερδίζει και στέκεται σε υψηλά standards.

Σκηνοθεσία: Wes Craven
Σενάριο: Wes Craven
Ηθοποιοί: Brandon Quintin Adams, Everett McGill, Wendy Robbie

24. Mute Witness – Σιωπηλή Μάρτυρας (1994)

Γυρισμένο στη Ρωσία με ντόπιο, ρωσικό επιτελείο ηθοποιών ως επί το πλείστον, το «Mute Witness» συνιστά άλλη μια ευχάριστη έκπληξη από τα 90s. Καταπιάνεται με το αμφιλεγόμενο θέμα των «snuff films» όπου οι φόνοι υποτίθεται γίνονται στην πραγματικότητα. Αυτή την φρικτή πραγματικότητα ανακαλύπτει η όμορφη Ρωσίδα Marina Zudina στο ρόλο της μουγκής Billy η οποία αφού υπήρξε μάρτυρας ενός φόνου σε snuff ταινία, παλεύει να ξεφύγει από τους φονιάδες που την αντιλήφθηκαν και να πείσει τις δύσπιστες αστυνομικές αρχές για το αληθές του συμβάντος. Πολύ ωραία ταινία με απόλυτο highlight την αγωνιώδη σεκάνς κρυφτοκυνηγητού της πρωταγωνίστριας στις εγκαταστάσεις του κινηματογραφικού studio, μια από τις καλύτερες σε ταινία τρόμου. Σημειώστε επίσης την σύντομη παρουσία του γίγαντα Alec Guinness.

Σκηνοθεσία: Anthony Waller
Σενάριο: Anthony Waller
Ηθοποιοί: Marina Zudina, Fay Ripley, Evan Richards

23. Event Horizon – Το Σκάφος Του Τρόμου (1997)

Μια από τις κορυφαίες sci-fi/horror ταινίες της δεκαετίας. Το «Event Horizon» αναμειγνύει δημιουργικά στο διαστημικό του μπλέντερ συστατικά από τα «Alien» (1979), «The Shining»(1980) και «The Haunting» (1963) φτάνοντας σε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα υψηλού επιπέδου, χωρίς να μοιάζει με ανούσιο rip-off. Με ενδιαφέρον cast, στιβαρή σκηνοθεσία, πειστικές ερμηνείες, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, επιβλητικά σκηνικά, εντυπωσιακά χρώματα και εφέ, αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση για τους φίλους του τρόμου και της επιστημονικής φαντασίας.

Σκηνοθεσία: Paul W. S. Anderson
Σενάριο: Philip Eisner
Ηθοποιοί: Laurence Fishburne, Sam Neill, Kathleen Quinlan

22. Dellamorte Dellamore (1994)

Είναι ίσως η πιο αλλόκοτη ταινία της δεκαετίας. Το «Dellamorte Dellamore» γνωστό και ως «Cemetery Man» κινείται στην ψυχαγωγική, κωμική κατεύθυνση ταινιών με νεκροζώνταντους όπως τα «Re-Animator» και «Return of the Living Dead» αλλά περνώντας τα στοιχεία τους μέσα από ένα ιδιόμορφο φίλτρο σουρεαλισμού, ερωτισμού και δράματος με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ξεχωριστής ταινίας τρόμου που σίγουρα δεν είναι για πολλούς αλλά για το πιο πιστό cult κοινό της. Οι νεκροί ενός νεκροταφείου της Ιταλίας δεν λένε να μείνουν στη θέση τους και ο εσωστρεφής συντηρητής του χώρου μαζί με τον παράξενο βοηθό του προσπαθούν να τους κρατήσουν εντός νεκροταφείου, μακριά από τον έξω κόσμο. Τρελή ιδέα που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Tiziano Sclavi και απογειώνεται από την άρτια σκηνοθεσία του Michele Soavi.

Σκηνοθεσία: Michele Soavi
Σενάριο: Gianni Romoli
Ηθοποιοί: Rupert Everett, François Hadji-Lazaro, Anna Falchi

21. Candyman (1992)

Οι αστικοί θρύλοι έρχονται στο προσκήνιο. Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε με οποιαδήποτε παραμυθένια ιστορία για παιδάκια αλλά για τον θρύλο του Candyman, ενός νέγρου δαίμονα με γάντζο στο ένα του χέρι αντί για παλάμη και τις μέλισσες για βασική συνοδεία. Ο Candyman επισκέπτεται τον κόσμο των ζωντανών αφού αναφωνήσουν το όνομά του στον καθρέφτη 5 φορές για να προκαλέσει αιματοχυσία. Κάποτε υπήρξε ο γιος ενός μαύρου σκλάβου που έκανε το λάθος να ερωτευτεί και να αφήσει έγκυο μια λευκή, με αποτέλεσμα να εκτελεστεί από τον όχλο που προσέλαβε ο πατέρας της. Στο «Candyman» λοιπόν μια νεαρή φοιτήτρια ερευνά τον συγκεκριμένο αστικό θρύλο παίζοντας με τη φωτιά. Ο δαίμονας έρχεται για να την πάρει μαζί του και να διαιωνίσει τον θρύλο του. Φοβερή ερμηνεία από τον Tony Todd στον ρόλο του Candyman και άλλος ένας «κακός» του cinema τρόμου γεννιέται. Μπορεί ο Candyman να μην χαίρει του υψηλού προφίλ ενός Freddy Krueger ή Jason Voorhees αλλά παραμένει μια από τις πιο ξεχωριστές και ανατριχιαστικές φιγούρες της σκηνής του τρόμου.

Σκηνοθεσία: Bernard Rose
Σενάριο: Bernard Rose
Ηθοποιοί: Virginia Madsen, Xander Berkeley, Tony Todd

20. Body Bags – Σημεία Και Τέρατα (1993)