Μέτριο θριλεράκι αγωνίας με λίγα στοιχεία δράματος είναι μάλλον η ορθότερη περιγραφή για το καναδέζικο «Engaged to Kill». Χωρίς μεγάλα ονόματα και με τον ισχυρισμό ότι βασίζεται σε πραγματική ιστορία η ταινία προσπαθεί να μας αφηγηθεί μια έντονη ιστορία απαγωγής με δραματικές προεκτάσεις.
Η ζωή μιας οικογένειας διαταράσσεται μετά την απαγωγή της μητέρας από ένα νεαρό ζευγάρι το οποίο ζητάει 1 εκατομμύριο δολάρια ως λύτρα. Βλέπετε το ζευγάρι σχεδιάζει το ονειρικό του μέλλον ξεκινώντας από ένα μαγευτικό ταξίδι στη Χαβάη και βρήκε την ιδιόρρυθμη αυτή μέθοδο για να το πραγματοποιήσει. Ο πατέρας της οικογένειας αποφασίζει να μην μπλέξει την αστυνομία στην υπόθεση υποκύπτοντας στις απειλές του απαγωγέα. Έτσι λοιπόν καταθέτει τα χρήματα αλλά στην πορεία τα πράγματα στραβώνουν για τους απαγωγείς. Η κοπέλα σκοτώνεται στην άσφαλτο ύστερα από μια αναστάτωση κατά την οποία η απαχθείσα μητέρα αποπειράθηκε να δραπετεύσει και ο απαγωγέας το σκάει.
Μετά από λίγο καιρό και ενώ η οικογένεια προσπαθεί να ξαναποκτήσει τη χαμένη της ηρεμία και την οικονομική της ισορροπία, η κόρη ερωτεύεται τρελά έναν νεαρό με τον οποίο η σχέση της φαίνεται να σοβαρεύει όλο και περισσότερο. Όμως η μητέρα έχει κακό προαίσθημα για το νέο ειδύλλιο της κόρης της και προσπαθεί να της αλλάξει γνώμη για οποιαδήποτε δέσμευση. Σύντομα διάφορες περίεργες συμπτώσεις θα αναστατώσουν εκ νέου τη ζωή της οικογένειας.
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο Βανκούβερ.
Από την περιγραφή της υπόθεσης εύκολα γίνεται αντιληπτή η προβλεψιμότητα της ταινίας. Είναι αληθές ότι οι συνταρακτικές εκπλήξεις είναι ξένη έννοια για το «Engaged To Kill» το οποίο προσπαθεί να μας τρομάξει περισσότερο με τις αλλόκοτες συμπεριφορές και την σκοτεινή πλεκτάνη που βαθμιαία ξεδιπλώνεται μέχρι την κορύφωσή της προς το τελευταίο 20λεπτο. Χωρίς η έλλειψη ανατροπών να είναι απαραίτητα μειονέκτημα για κάθε ταινία (αν και το «Engaged to kill» παραείναι προβλέψιμο), το φιλμ βυθίζεται στη μετριότητα κυρίως λόγω του ελαττωματικού του σεναρίου που δείχνει να βγάζει τα μάτια του μόνο του. Διάφορα γεγονότα της πλοκής μοιάζουν να είναι ελάχιστα έως καθόλου δουλεμένα, συχνά στερούνται ρεαλισμού, αφήνοντας έτσι την αίσθηση της προχειρότητας στον θεατή.
Οι ηθοποιοί κάνουν ό, τι μπορούν έχοντας γενικά πειστική παρουσία με εξαίρεση μια αδιάφορη ντετέκτιβ που ερευνά την υπόθεση. Όμως η τελική εικόνα δείχνει τσαλακωμένη αλλά σίγουρα όχι θρυμματισμένη. Εν τέλει το φιλμ διασώζεται χάρη σε ορισμένες στιγμές έντασης και αυξανόμενης αγωνίας, λίγων ατμοσφαιρικών σημείων στο σπίτι της οικογένειας κατά τη διάρκεια της νύχτας καθώς και της ειλικρινούς προσπάθειας των περισσότερων πρωταγωνιστών να τα δώσουν όλα. Δεν το λες κλασική ταινία τρόμου αλλά δεν είναι και άσχημο θρίλερ για μια βραδιά. Μην έχετε όμως υψηλές προσδοκίες διότι θα απογοητευτείτε.
