Η επιτυχία των action-comedy horror ταινιών υψηλού προφίλ όπως το «Shaun of the Dead» (2004) ήταν αναπόφευκτο να ενθαρρύνει την έκρηξη πολλών παραπλήσιων ταινιών που θα επιζητούσαν τη διασκέδαση του θεατή μέσα από την ασφαλή μέθοδο του ξέφρενου κυνηγητού, της αχαλίνωτης δράσης και διογκωμένης βίας, του χαβαλεδιάρικου κλίματος και της ασυγκράτητης επέλασης αιμοδιψών νεκροζώντανων. Δυστυχώς η εν λόγω συνταγή δεν εξασφαλίζει πάντα την επιτυχία, πόσο μάλλον την ποιότητα που είναι και το ζητούμενο για τον λάτρη των ταινιών τρόμου.
Το βρετανικό «Gangsters, Guns and Zombies» ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία των ανούσιων και κακοφτιαγμένων απομιμήσεων. Το ξεκίνημα φέρνει στο νου το «Reservoir Dogs» του Ταραντίνο συστήνοντας στο κοινό ένα ένα τα μέλη μιας συμμορίας κακοποιών που μετά από μια ληστεία -όχι χωρίς απώλειες αφού το ένα μέλος είναι σοβαρά τραυματισμένο μέσα στο βαν τους- βρίσκονται κυνηγημένοι από ζόμπι. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας παρακολουθούμε την όχι ιδιαίτερα αγωνιώδη προσπάθεια των gangsters να επιζήσουν της πανδημίας νεκροζώντανων. Κάποια στιγμή καταλήγουν στο σπίτι μιας γιαγιάς και της εγγονής της όπου πολιορκούνται από ορδές ζόμπι ενώ και η μεταξύ τους σχέση είναι επεισοδιακή. Θα καταφέρουν οι συμμορίτες να γλιτώσουν ή θα γίνουν κολατσιό των σαρκοφάγων ζόμπι;
Τα γυρίσματα έγιναν στις κομητείες Kent και Rutland.
Είναι ολοφάνερη η ερασιτεχνική σκηνοθεσία και τα ελαττωματικά εφέ του «Gangsters, Guns and Zombies»–απόρροια του εξαιρετικά πενιχρού προϋπολογισμού (μόλις 1200 αγγλικές λίρες περίπου!). Τα ζόμπι είναι από τα χειρότερα που έχουμε δει, η κίνησή τους εκνευριστικά ψεύτικη και οι χαρακτήρες αποτυχημένοι και αδιάφοροι. Κακογραμμένοι διάλογοι και έλλειψη καθαρής απεικόνισης πολλών βίαιων σκηνών στέλνουν το φιλμ στα τάρταρα. Μάταιη η προσπάθεια για παραγωγή χιούμορ και χαβαλέ. Υπερβολικά μακροσκελή νεκρά σημεία στην εξέλιξη ωθούν στην ενασχόληση με κάτι άλλο, πιο ενδιαφέρον (π.χ. διάβασμα βιβλίου) παρά με το φιλμ. Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτω…
