Αναμφίβολα δεν είναι η ταινία που θα προτείνεις σε κάποιον να δει όταν θες να τον μυήσεις τον horror κινηματογράφο της δεκαετίας του ’30. Αν και το cast είναι ελκυστικότατο, το «The Gorilla» σαν φιλμ συνολικά σίγουρα δεν είναι. Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο του πολυγραφότατου σεναριογράφου Ralph Spence το οποίο έγινε ταινία άλλες δύο φορές: το 1927 ως βουβό φιλμ και το 1930.
Η υπόθεση είναι αλλόκοτη και ψιλοαστεία, αλλά σε παρακινεί να παρακολουθήσεις το έργο απλά και μόνο για να δεις πού θα καταλήξει αυτή η τρελή ιστορία. Πληροφορούμαστε λοιπόν ότι ένας μανιακός δολοφόνος έχει στοχοποιήσει έναν εκατομμυριούχο και πρόκειται να τον σκοτώσει. Ο εκατομμυριούχος προσλαμβάνει τρεις ντετέκτιβ για προστασία αλλά όταν αυτοί καταφτάνουν στο σπίτι του εργοδότη τους, ένας γορίλλας άγνωστης ταυτότητας επισκέπτεται κι αυτός το σπίτι με αβέβαιες διαθέσεις. Τι παίζει; Ποιος προσπαθεί να σκοτώσει τον πλούσιο άντρα και γιατί;
Στο «The Gorilla» συναντάμε σπουδαία ονόματα της εποχής όπως Lionel Atwill, Bela Lugosi, Patsy Kelly, Anita Louise και φυσικά τους ξεκαρδιστικούς κωμικούς Ritz Brothers με την πλούσια καριέρα στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση και στο θέατρο. Ο μεγάλος Bela Lugosi παίζει εδώ έναν δευτερεύοντα ρόλο, αυτόν του ατσαλάκωτου butler του σπιτιού, αλλά ακόμα και σ’ αυτή την συμπληρωματική αποστολή τα πάει περίφημα.
Το «The Gorilla» ήταν το τελευταίο φιλμ των Ritz Brothers που σκηνοθέτησε ο Allan Dwan και το τελευταίο που έκαναν για λογαριασμό της 20th Century Fox. Μετά απ’ αυτό μεταπήδησαν στη Universal.
Παρότι όλοι οι ηθοποιοί προσπαθούν να δώσουν τον καλό τους εαυτό και να μαγνητίσουν το κοινό, οι συχνά αδέξιοι και προχειρογραμμένοι διάλογοι μαζί με τα ανούσια σούρτα-φέρτα των χαρακτήρων στους διάφορους χώρους του σπιτιού προκαλούν κούραση και χασμουρητά. Ευτυχώς προς το τέλος, το φιλμ ανεβάζει κάπως στροφές και εξαπολύει μια σεκάνς ανατρεπτικών εξελίξεων που αναζωπυρώνουν το μειωμένο μέχρι τότε ενδιαφέρον.
Παρόλο που το «The Gorilla» συστήνεται ως κωμωδία τρόμου, ούτε τρομάζει ούτε διασκεδάζει ιδιαίτερα. Είναι από τις παλιές ταινίες τρόμου των οποίων η φθορά του χρόνου πάνω τους είναι κάτι παραπάνω από ορατή. Μόνο για τους ορκισμένους οπαδούς του πανάρχαιου τρόμου των 30s. Εναλλακτικά μπορείτε να αναζητήσετε το αντίστοιχο βουβό φιλμ του 1927 που είναι πολύ καλύτερο.
