Μετά τη μεγάλη εμπορική επιτυχία της θρυλικής ταινίας «Τα Σαγόνια του Καρχαρία» (1975) του Steven Spielberg κυκλοφόρησαν πολλές ταινίες με παρεμφερές περιεχόμενο (τουτέστιν ένα ζώο της στεριάς ή της θάλασσας σκορπίζει τον τρόμο) εκμεταλλευόμενες μια δοκιμασμένη πλέον συνταγή προσδοκώντας την επιτυχία. Μία από αυτές ήταν το Grizzly του 1976. Αν και δεν τα πήγε άσχημα στο εμπορικό σκέλος, κατάφερε να προκαλέσει πολλές αρνητικές κριτικές λόγω των χτυπητών ομοιοτήτων με τα «Σαγόνια του Καρχαρία».
Στο Grizzly τον ρόλο του φονικού ζώου αναλαμβάνει μια μεγάλη καφέ αρκούδα με προϊστορικές καταβολές η οποία τρομοκρατεί ένα αμερικάνικο πάρκο σκοτώνοντας ανυποψίαστους τουρίστες. Ένας δασοφύλακας (υποδυόμενος από τον «γόη» Christopher George) προσπαθεί να αντιμετωπίσει το άγριο ζώο με τη βοήθεια ενός πιλότου και ενός ειδικού φυσιοδίφη. Ταυτόχρονα διαφωνεί έντονα με τον διευθυντή του πάρκου για το αν θα πρέπει να κλείσουν το πάρκο για τους επισκέπτες αφού ο διευθυντής δεν φαίνεται να υπολογίζει όσο θα έπρεπε την απειλή. Παρ’ όλα αυτά, η τρομερή αρκούδα συνεχίζει να σπέρνει τον όλεθρο εξολοθρεύοντας συνεχώς όλο και περισσότερους άτυχους που θα βρεθούν στο διάβα της.
Η αρκούδα που βλέπουμε στο φιλμ ονομαζόταν Teddy και το προσωπικό προστατευόταν απ’ αυτήν από ένα λεπτό ηλεκτροφόρο σύρμα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Για τις επιθέσεις χρησιμοποιήθηκε και ψεύτικη, μηχανική αρκούδα.
Η αλήθεια είναι πως το ζώο της υπόθεσης είναι από τα εντυπωσιακότερα ζώα ξηράς που θεωρητικά μπορούν να προσφέρουν απολαυστικές σκηνές κτηνώδους βίας και αγωνίας. Η θέα μιας αιμοδιψούς αρκούδας είναι από μόνη της τρομακτική. Η υπόθεση δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά νομίζω πως τέτοιες ταινίες, οι λάτρεις του τρόμου τις βλέπουμε περισσότερο για να διασκεδάσουμε από το αιματηρό θέαμα και όχι για να συγκλονιστούμε από το (απλοϊκό) σενάριό τους. Το πρόβλημα όμως προκύπτει όταν οι συγκεκριμένες ταινίες πάσχουν εκτελεστικά ή διαπιστώνονται κραυγαλέες αντιγραφές από παλιότερες της κατηγορίας τους. Πράγματι ο αρνητικός ντόρος γύρω από το Grizzly είναι δικαιολογημένoς αφού η ταινία παρουσιάζει ομοιότητες με τα «Σαγόνια του Καρχαρία» σε βαθμό παρεξηγήσεως. Για παράδειγμα η διαφωνία μεταξύ του δασοφύλακα Michael Kelly με τον διευθυντή του πάρκου για την ανάγκη να κλείσουν το πάρκο με τον δεύτερο να διαφωνεί (προφανώς για οικονομικούς λόγους) υπάρχει και στα «Σαγόνια του Καρχαρία», με τον δήμαρχο του Amity να αρνείται στον αστυνομικό Martin Brody να κλείσει τις παραλίες. Και στις δύο ταινίες προσφέρεται ανταμοιβή για τη θανάτωση του φονικού ζώου ενώ επίσης και στις δύο το ζώο καθυστερεί να εμφανιστεί ολόκληρο με τον θεατή να βλέπει στη μία κυρίως το πτερύγιο και στην άλλη τα πόδια της αρκούδας με τα αιχμηρά νύχια. Στο Grizzly ο δασοφύλακας συνεργάζεται μ’ ένα πιλότο βετεράνο του πολέμου στο Βιετνάμ για να εντοπίσουν την αρκούδα ενώ στα «Σαγόνια» ο αστυνομικός συνεργάζεται με τον καπετάνιο πλοίου ο οποίος ήταν βετεράνος του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου για παρόμοιο λόγο. Υπάρχουν αρκετές ακόμα ομοιότητες στην πλοκή αλλά καλύτερα να μην μακρυγορήσουμε άλλο γι’ αυτό το θέμα. Οι παρατηρητικοί και έχοντες καλή μνήμη σίγουρα θα τις εντοπίσουν.
Ένα σημείο που πρέπει τέλος να επισημανθεί είναι η ύπαρξη ορισμένων απολαυστικών ακρωτηριασμών που καταφέρνουν να σώσουν το Grizzly από στραπάτσο και να το καταστήσουν τουλάχιστον διασκεδαστικό. Συχνά οι επιθέσεις της αρκούδας συνοδεύονται από κατάλληλη μουσική που ενισχύει το κλίμα αγωνίας. Μην περιμένετε όμως πολλά πράγματα αφού η ταινία είναι υπερβολικά ρηχή, με αρκετές προχειρότητες (π.χ. μερικές επιθέσεις είναι κακοφτιαγμένες), έλλειψη ατμόσφαιρας και μέτρια ποιότητα διαλόγων. Για τα σημερινά standards δείχνει ξεπερασμένη αλλά αξίζει ένα βλέφαρο έτσι για ιστορικούς λόγους.
