Δεν συναντάμε συχνά πραγματικά τρελές, ασυνάρτητες και κακόγουστες ταινίες τρόμου που όμως προκαλούν μια συμπάθεια ώστε να μην θες να τις θάψεις εντελώς για κάποιο περίεργο λόγο. Πρόκειται για έναν μάλλον σπάνιο συνδυασμό που δημιουργεί σε πολλούς εκνευρισμό, αμηχανία και θυμηδία ενώ σε άλλους πιο ανεκτικούς (και προφανώς λιγότερους), απλά αποτελεί ένα σχετικά ευχάριστο διάλειμμα μέχρι να παρακολουθήσουν την επόμενη -σοβαρή αυτή τη φορά- ταινία τρόμου. Σε αυτή την παράξενη κατηγορία ανήκει το «Grotesque» του 1988 στο οποίο πρωταγωνιστεί η διάσημη από τον ρόλο της στον «Εξορκιστή» Linda Blair!
Διατηρώντας το ίδιο όνομα και στην ταινία, η Linda επισκέπτεται το εξοχικό του θείου της μαζί με μια φίλη της στη χιονισμένη ύπαιθρο. Εκεί, κατά τη διάρκεια της νύχτας μια ομάδα νεαρών πάνκηδων θα εισβάλλει στο σπίτι προς αναζήτηση χρημάτων και μέσα στην αναμπουμπούλα θα σκοτώσει των θείο και τη θεία της Linda καθώς και την φίλη της. Υπάρχει όμως μια απειλητική παρουσία που ελλοχεύει κάπου κρυμμένη στο σπίτι και που οι μοχθηροί εισβολείς δεν έχουν υπόψη τους. Ένας παραμορφωμένος και διανοητικά καθυστερημένος νεαρός άντρας απελευθερώνεται από τα «φρικιά» και αρχίζει να τους εξοντώνει έναν προς έναν. Ακολουθεί ατελείωτο κυνηγητό στο χιονισμένο τοπίο μέσα στη νύχτα όπου οι πάνκηδες κυνηγούν τη Linda η οποία το έσκασε και ο παραμορφωμένος τύπος κυνηγά τους πάνκηδες για να πάρει εκδίκησή για το κακό που προξένησαν στο σπίτι του.
Το «Grotesque» είναι γυρισμένο πλησίον της τεχνητής λίμνης Big Bear Lake στην Καλιφόρνια. Η Linda Blair εκτός από πρωταγωνίστρια έχει συνεισφέρει και στην παραγωγή του φιλμ.
Ενώ η κύρια ιδέα είναι γενικά καλή και πάνω της θα μπορούσε να χτιστεί μια πραγματικά αξιόλογη ταινία τρόμου, δυστυχώς η σκηνοθεσία, οι διάλογοι, οι ερμηνείες και τα εφέ βρίσκονται σε τραγικά χαμηλά επίπεδα. Ο ερασιτεχνισμός είναι διάχυτος στο μεγαλύτερο μέρος του «Grotesque». Η Linda Blair ενώ θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση, δεν αξιοποιείται επαρκώς και χαραμίζεται σε ανούσιους διαλόγους, σε κυνηγητό μέσα στο χιόνι και σε κατάσταση αναισθησίας. Τα «πανκιά» που εισβάλλουν στο σπίτι δημιουργούν μια χαβαλεδιάρικη «ροκ» διάθεση, αλλά δεν εμπνέουν καθόλου τρόμο εάν ο θεατής δεν είναι μικρής ηλικίας. Ο παραμορφωμένος άντρας που εξολοθρεύει τους εισβολείς είναι ουσιαστικά η βασική τρομακτική μορφή του «Grotesque» αλλά παρά την προσπάθεια να τον κάνουν να φαίνεται αηδιαστικός, η μεταμφίεσή του δείχνει αρκετά ψεύτικη, άσχετα αν η όψη του ως ιδέα είναι ανατριχιαστική με κομμάτια σάρκας να κρέμονται από το σαγόνι του!
Ίσως ο σκηνοθέτης να μπορούσε να βελτιώσει το γενικότερο χάλι προσθέτοντας περισσότερο αιματοκύλισμα με ωμές, δυνατές σκηνές βίας στις περιπτώσεις που ο παραμορφωμένος άντρας επιτίθεται στους πάνκηδες, αλλά δυστυχώς ούτε αυτό κάνει και αναλώνεται σε χαλαρούς στραγγαλισμούς, σπάσιμο σωματικών μερών και οστών -που όμως δεν δείχνουν ιδιαίτερα ρεαλιστικά- καθώς και λίγους πυροβολισμούς. Προς το φινάλε γίνεται ξανά εμφανής άλλη μια καλή ιδέα που δεν αξιοποιήθηκε σωστά και ολοκληρωμένα, ενώ η ταινία τελειώνει εντελώς βλακωδώς. Θετικό στοιχείο είναι η ζωηρή ηλεκτρονική μουσική που συνοδεύει σποραδικά το φιλμ ανεβάζοντας τη διάθεσή μας προσωρινά. Αν δείτε το «Grotesque» εντελώς χαλαρά και με χαβαλεδιάρικη διάθεση, πιθανώς να το διασκεδάσετε παρά την φανερή κακουγουστιά του. Αν πάλι δεν επιθυμείτε να χάσετε το χρόνο σας βλέποντας ασόβαρα φιλμ όπως το εν λόγω, μην ασχοληθείτε καν.
