Το «Husk» είναι ένα διασκεδαστικό μεταφυσικό και αιματοβαμμένο φιλμάκι τρόμου, με αύρα διαφοροποίησης και φανερή προσπάθεια για πρωτοτυπία. Αρχικά δείχνει ότι ακολουθεί τα συνηθισμένα μονοπάτια πολλών ταινιών τρόμου όπου μια παρέα νεαρών ατόμων απομονώνεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή αντιμετωπίζοντας μια θανάσιμη απειλή. Το στοιχείο αυτό πράγματι υπάρχει και στο «Husk», η απειλή όμως που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι χαρακτήρες μοιάζει αρκετά διαφορετική από τις περισσότερες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στο cinema τρόμου.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια μυστηριώδη μεταφυσική δύναμη που ελλοχεύει σε μια απομονωμένη αγροικία γύρω από την οποία αφθονούν φυτείες καλαμποκιού. Διάφορα σκιάχτρα ενσαρκώνουν την σατανική αυτή δύναμη και επιτίθενται στους νέους οι οποίοι βρέθηκαν στην αγροικία αναζητώντας βοήθεια ύστερα από ένα ατύχημα με το αυτοκίνητό τους. Η μυστηριώδης δύναμη δεν επιτίθεται μόνο, αλλά χρησιμοποιεί τα θύματά της για την διεξαγωγή νέων επιθέσεων μέσα από μια αιματηρή και αλλόκοτη διαδικασία «σκιαχτροποίησης». Τι κρύβεται πίσω από τη συγκεκριμένη απειλή και πώς σχετίζεται το παρελθόν της φάρμας με τα γεγονότα που διαδραματίζονται; Θα μπορέσουν οι φίλοι να ξεφύγουν από τον θανάσιμο εφιάλτη που τους περικυκλώνει ολοένα και περισσότερο;
To «Husk» -με τον πιο μαρκετίστικο ελληνικό τίτλο «Ματωμένη Σοδειά»-, αν και δεν θα μείνει στην ιστορία ως κάτι ξεχωριστό και μάλλον θα χαθεί μέσα στον χείμαρρο των αναρίθμητων μέτριων ταινιών τρόμου της σύγχρονης εποχής, πρέπει τουλάχιστον να αναγνωριστεί στη σωστή του διάσταση. Η ιδέα των σκιάχτρων στο ρόλο του «κακού» δεν είναι καινούρια αλλά τουλάχιστον είναι σπάνια, επομένως δεν μας χαλάει καθόλου όταν βγαίνει στην επιφάνεια ανά διαστήματα. Ο κόμπος του ζητήματος είναι βέβαια η αρτιότητα με την οποία αξιοποιούνται αυτές οι αποκρουστικές φιγούρες στο πλαίσιο μιας ταινίας τρόμου που επιδιώκει να τρομάξει χωρίς να καταντά ψεύτικη και γελοία. Στην προκειμένη περίπτωση η αξιοποίηση κρίνεται πετυχημένη σε γενικές γραμμές παρά το περιθώριο για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα που υπήρχε.
Τα γυρίσματα έγιναν στην Iowa των ΗΠΑ.
Η ταινία είναι ατμοσφαιρική, σκοτεινή, αγωνιώδης και αιματοβαμμένη χωρίς όμως να φτάνει σε πολύ υψηλά standards πουθενά. Το στοιχειωμένο περιβάλλον της απομονωμένης αγροικίας προσφέρεται για την εμφύσηση ισχυρού αισθήματος τρόμου όπως και το σκοτεινό εσωτερικό του σπιτιού, στοιχεία που σαφώς εκμεταλλεύεται έξυπνα το «Husk». Μαζί με τις αγωνιώδεις σκηνές κυνηγητού μέσα στο χωράφι με τα καλαμπόκια και κάποιες πραγματικά σκληρές σκηνές βίας και φονικών, φτάνει σε ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Ωστόσο, οι σεναριακές τρύπες καθώς και ορισμένες προχειρότητες στην πλοκή, κρατούν μοιραία το φιλμ στα επίπεδα του απλά καλού, εμποδίζοντας μια απογείωση που θα είχε πραγματοποιηθεί αν είχε γίνει περισσότερο προσεγμένη δουλειά στα προαναφερθέντα σημεία.
Εν κατακλείδι το «Husk» είναι μια αξιόλογη, σύγχρονη ταινία τρόμου που προσφέρεται ειδικότερα για Σαββατόβραδο παρέα με φίλους και τα απαραίτητα συνοδευτικά (junk food, αναψυκτικά, μπίρες κλπ.). Αφήνει όμως ένα παράπονο αφού οι ενδιαφέρουσες ιδέες δεν αξιοποιήθηκαν στον καλύτερο δυνατό βαθμό ενώ και η έλλειψη επιμελούς ενασχόλησης με τα σεναριακά προβλήματα αφαίρεσε λίγους πόντους από την ταινία. Δεν πειράζει όμως. Ακόμα κι έτσι η ψυχαγωγία είναι τουλάχιστον εγγυημένη.
