The Killer Must Kill Again (1975) Review

Τα giallo films, φημίζονται αν μη τι άλλο για την ατμόσφαιρα που τα περιβάλλει κάνοντας τον θάνατο σε οιαδήποτε μορφή του, να φαντάζει ως την υπέρμετρη τέχνη. Στο συγκεκριμένο αυτό αριστούργημα του Luigi Cozzi, υπάρχει διάχυτη η αγωνία μιας έντονης καταδίωξης που παρουσιάζεται στην ροή της ταινίας, μετά από την αποτυχία του δολοφόνου, να υπολογίσει έναν παράγοντα που τελικά θα αποβεί καθοριστικός για την τελική έκβαση της δουλειάς που του είχαν αναθέσει.

Ο πληρωμένος δολοφόνος, πειραγμένος λίγο και στα μυαλά του και αυτό θα το καταλάβετε όταν δείτε την ταινία, είναι κατά την γνώμη μου από τους καλύτερους που έχουν ενσαρκώσει τέτοιους ρόλους, διότι προσδίδει μία ανατριχίλα καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας, από το πρόσωπο του και από τον ήχο του τακουνιού του στο περπάτημα.

Από την άλλη έχουμε και τον συνήθη πλούσιο που του αναθέτει την δουλειά, ο οποίος έχει και αυτός λερωμένη την φωλιά του και αυτό θα αποδειχτεί όσο η πλοκή της ταινίας ξεδιπλώνεται ολοένα και περισσότερο.

Το «The Killer Must Kill Again» είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη ταινία του σκηνοθέτη Luigi Cozzi.

Ωραίες τοποθεσίες στην γειτονική μας χώρα, μία άκρως νυχτερινή και gloomy ατμόσφαιρα, που σε αυτό οι Ιταλοί είναι ανυπέρβλητοι και φοβερή ηθοποιία απ’ όλους κυρίως από τον δολοφόνο και τον πλούσιο εργοδότη του. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, τι άλλο να πω; Σπεύστε!

Η αγωνία που δεν σε αφήνει στιγμή, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, καταπληκτικές ερμηνείες, φοβερές τοποθεσίες.

Η ποιότητα της εικόνας, λόγω εποχής προφανώς, αλλά αυτό ξεπερνιέται εύκολα!

To βλέμμα του δολοφόνου.
Ο ήχος του τακουνιού του παπουτσιού του, ενώ περπατάει.
Άκρως νυχτερινή ατμόσφαιρα.