Το παρόν φιλμ είναι σίγουρα ένα από τα πιο απρόσμενα και ασυνήθιστα στην υποκατηγορία των σπονδυλωτών. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι περιπτώσεις σαν το βρετανικό «Little Deaths» είναι και καλές σαν ταινίες, απλά η έντονη διαφοροποίησή τους τραβάει την προσοχή και σε παρακινεί για περαιτέρω αναλύσεις. Στο «Little Deaths» λοιπόν παρακολουθούμε τρεις ιστορίες τρόμου εμπλουτισμένες με μπόλικες δόσεις σεξ, αισθησιασμού, σαδομαζοχισμού και μακάβριου με ολίγη από διαστρεβλωμένη επιστήμη. Η απουσία μιας κεντρικής ιστορίας-περιτυλίγματος δεν ενοχλεί αφού το κοινό σεξο-σαδιστικό μοτίβο που περιέχουν και οι τρεις, τις ενώνει αρκετά σφιχτά.
Στην πρώτη ιστορία (House & Home) πρωταγωνιστεί ένα ιδιόρρυθμο ζευγάρι αστών που φαίνεται να πλήττει από τη μονοτονία της προβλέψιμης ζωής του. Έτσι λοιπόν αποφασίζουν να πιάσουν αιχμάλωτη μια νεαρή ζητιάνα ναρκομανή και να την εξαναγκάσουν σε σαδιστικά και ερωτικά παιχνίδια υποβιβάζοντας την προσωπικότητά της με χυδαίους τρόπους. Μια αναπάντεχη εξέλιξη όμως θα τους χαλάσει τα σχέδια.
Στην δεύτερη ιστορία (Mutant Tool) πρωταγωνιστεί μια πρώην πόρνη και νυν ναρκομανής που προσπαθεί να ξεφύγει από το αμαρτωλό παρελθόν της. Όταν όμως παίρνει κάτι περίεργα χάπια που της τα προμηθεύει ένας γιατρός γνωστός του φίλου της, θα αρχίσει να βλέπει παράξενα οράματα που θα την οδηγήσουν σε τρομακτικές ανακαλύψεις.
Η τρίτη ιστορία (Bitch) επικεντρώνεται στην αλλόκοτη σχέση ενός ζευγαριού που επιδίδεται σε BDSM παιχνίδια με τη γυναίκα σε ρόλο αφέντρας. Όταν όμως η εν λόγω κυρία κάνει σεξ με τον καλύτερο φίλο του παρτενέρ της, αυτός τα παίρνει στο κρανίο και ετοιμάζει μια τρομερής σύλληψης εκδίκηση εκμεταλλευόμενος τη μεγαλύτερη φοβία της κοπέλας του.
Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από τη γαλλική φράση «la petite mort» που στα γαλλικά είναι μεταφορική αναφορά για τον οργασμό.
Ο διαστροφικός χαρακτήρας των ιστοριών καθίσταται σαφής από νωρίς. Ένα έντονο sexploitation κλίμα εδραιώνεται και οι παρανοϊκές εξελίξεις των ιστοριών επισφραγίζουν την νοσηρή εικόνα του φιλμ. Εξαρχής όμως διαφαίνονται και τα προβλήματα στη σκηνοθεσία η οποία δείχνει άνευρη και κάπως ερασιτεχνική. Οι ίδιες οι ιστορίες τώρα είναι σίγουρα πρωτότυπες σαν σύλληψη αλλά εξελίσσονται άγαρμπα εμφανίζοντας προχειρότητες σε αρκετά σημεία της αφήγησης τους. Αρκετά αδιάφορη μου φάνηκε η δεύτερη ιστορία ενώ οι άλλες δύο και ειδικά η τρίτη βλέπονται με μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρά τα προβλήματά τους. Περιστασιακά μας φιλοδωρούν κιόλας με ισχυρό σοκ όπως στο ακραίο φινάλε της τελευταίας ιστορίας.
Γενικά όμως το «Little Deaths» δύσκολα θα ικανοποιήσει το ευρύ κοινό όχι μόνο λόγω των αδυναμιών του αλλά και λόγω της προκλητικής φύσης του που το κάνει «ανεπιθύμητο». Σίγουρα απευθύνεται σε ένα πιο ειδικό και «open-minded» κοινό αλλά ακόμα και αυτό δεν νομίζω να ενθουσιαστεί κιόλας από τη συνολική εικόνα. Οπωσδήποτε όμως δεν περνάει απαρατήρητο σαν φιλμ.
