Το «Mr. Crocket» είναι από τα πιο αξιοπρόσεκτα και ιδιαίτερα φιλμ τρόμου που εμφανίστηκαν στο δίκτυο Hulu μέσα στο 2024. Συστήνοντας στο horror κοινό έναν ευρηματικό «κακό», μας ταξιδεύουν στην πάντα αγαπημένη δεκαετία του ’90, σε μια περίοδο που ακόμα οι βιντεοκασέτες και οι συσκευές βίντεο ήταν από τις κυριότερες μορφές οικιακής ψυχαγωγίας. Ετοιμαστείτε για μια παράξενη και ταυτόχρονα εφιαλτική εμπειρία στο παιδικό σόου του δαιμόνιου κυρίου Crocket!
Αναμφισβήτητα κεντρική φιγούρα του φιλμ είναι ο κύριος Crocket που δίνει και τον τίτλο στην ταινία. Πρόκειται για έναν «δαίμονα» κατά κάποιο τρόπο με ανθρώπινη μορφή που τιμωρεί τους κακούς γονείς δολοφονώντας τους με άγριους τρόπους. Στη συνέχεια αρπάζει τα παιδιά τους και τα διατηρεί υπνωτισμένα ενσωματώνοντάς τα στα παιδικά σόου που πραγματοποιεί. Το τρελό της υπόθεσης είναι ότι ο εν λόγω σόουμαν εμφανίζεται στα σπίτια των θυμάτων του βγαίνοντας από της τηλεοράσεις τους την ώρα που τα βίντεο παίζουν το σόου του!
Μετά την απαγωγή ενός αγοριού που πρόσφατα έχασε τον πατέρα του, η αποφασιστική μητέρα του, με τη συνεργασία δύο ακόμη «ομοιοπαθών» γονέων, προσπαθεί να εντοπίσει τον κύριο Crocket και να πάρει πίσω το παιδί της. Άραγε θα καταφέρει να μπει στον σουρεαλιστικό κόσμο του και να τον αντιμετωπίσει επιτυχώς; Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν…
Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για μια ευφυώς παρανοϊκή ιδέα εδώ. Μια ιδέα που μυρίζει παλιό, καλό trash horror κινηματογράφο. Η ταινία πάντως είναι αρκετά καλή. Ο κύριος Crocket είναι το απόλυτο highlight. Εντύπωση προκαλούν οι φοβερά βίαιες σκηνές του φιλμ. Διαμελισμοί, εκρήξεις κεφαλιών, ξεκοιλιάσματα, σκισίματα λαιμών είναι κάποιες από τις σοκαριστικές στιγμές του που θα λατρέψουν οι φίλοι του gore και του splatter. Οι ερμηνείες είναι γενικά καλές για τα σχετικά χαλαρά standards της ταινίας. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για το σενάριο όμως.
Το «Mr. Crocket» είναι η πρώτη ολοκληρωμένη ταινία του σκηνοθέτη Brandon Espy.
Δυστυχώς παρά το περιθώριο ανοχής που δίνουμε σε μια ταινία με εξαιρετικά αλλόκοτη υπόθεση, το γράψιμο παρουσιάζει προβλήματα που θα έπρεπε να αποφευχθούν. Για παράδειγμα η πρόσβαση των πρωταγωνιστών στον δαιμονικό κόσμο του τηλεπαρουσιαστή γίνεται με άτσαλο και βιαστικό τρόπο. Αλλά και οι «αγωνιώδεις» εξελίξεις σε αυτόν κατά τη σύγκρουση των ηρώων με τον κακό της υπόθεσης φανερώνουν μια προχειρότητα και προσθέτουν ανέμπνευστες ιδέες της τελευταίας στιγμής.
Ανεπαρκής είναι και η ανάπτυξη των χαρακτήρων, αν και για τον μοχθηρό τηλεπαρουσιαστή γίνεται μια πιο γεμάτη προσπάθεια να εξηγηθεί η προέλευσή του. Σε αυτό το σημείο εντόπισα κάποιες ομοιότητες με το «A Nightmare on Elm Street» και τον Freddy Krueger, χωρίς να σημαίνει ότι το «Mr. Crocket» αντιγράφει συγκεκριμένες ταινίες τρόμου. Όσον αφορά τα ειδικά εφέ -σε πολλά σημεία πρακτικά-, θα έλεγα ότι είναι αρκετά καλά και διασκεδαστικά, ειδικά όταν αναλαμβάνουν δράση κάτι τέρατα-καρέκλες και άλλα παλαβά πλάσματα από τον κόσμο του κυρίου Crocket.
Συνοπτικά λοιπόν, το «Mr. Crocket» είναι μια αξιόλογη ταινία τρόμου, με ασυνήθιστες ιδέες, αξιομνημόνευτο κακό και άφθονο αιματοκύλισμα. Ειδικά το τελευταίο περιέχει μερικούς από τους πιο αποτρόπαιος και ευφάνταστους φόνους που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Η αίσθηση ρετρό-trashίλας θα ξυπνήσει μελαγχολία στους παλιότερους. Παρότι η παρακολούθηση του φιλμ είναι σίγουρα ψυχαγωγική, τα σεναριακά προβλήματα δεν αφήνουν περιθώρια για πανηγυρισμούς και μεγάλες κουβέντες. Κρίμα που δεν απογειώθηκε όσο θα θέλαμε.
