Η τηλεταινία αυτή αποτελεί μια συμπαθητική μεταφορά της σύντομης ομώνυμης ιστορίας του Edgar Allan Poe και φυσικά δεν είναι η μοναδική στον κινηματογράφο. Με ενδιαφέρον cast και ατμοσφαιρική σκηνοθεσία το “Murders in the Rue Morgue” αποδίδει φόρο τιμής στο μεγάλο συγγραφέα πλησιάζοντας με σχετική επιτυχία την ατμόσφαιρα που παράγεται από την πένα του παρότι δεν είναι 100% πιστό στα δρώμενα του βιβλίου.
Φόνοι συγκλονίζουν το Παρίσι του 19ου αιώνα και ειδικότερα η τελευταία κτηνώδης δολοφονία δύο γυναικών -μάνας και κόρης- στην φανταστική οδό Μοργκ σόκαρε την κοινωνία κινητοποιώντας δραστικά τις αρχές. Ωστόσο, παρά τις επίπονες προσπάθειες της αστυνομίας τα ίχνη του δράστη παραμένουν μυστηριωδώς ανεξιχνίαστα, οι μάρτυρες αποκλίνουν στις περιγραφές τους και ο δολοφόνος μοιάζει πραγματικά άπιαστος. Μέχρι τουλάχιστον να αναλάβει δράση ένας συνταξιούχος αστυνομικός οπότε και ο κλοιός γύρω από τον φονιά θα αρχίζει να σφίγγει όλο περισσότερο.
Την ταινία σηκώνει σχεδόν μόνος του ο θρυλικός και ηλικιωμένος πια εδώ George C. Scott (Dr. Strangelove, Patton κλπ.) με μια θεσπέσια ερμηνεία. Ο οπωσδήποτε σημαντικός Val Kilmer παρά την καλή γενικά παρουσία του έχει αναπόφευκτα τον δεύτερο ρόλο, κάτι σαν βοηθός του πρώην ντετέκτιβ που υποδύεται ο George C. Scott. Η εκθαμβωτική Rebecca De Mornay (Risky Business, The Hand That Rocks The Cradle κλπ) παίζει την κόρη του ντετέκτιβ και ευθύνεται για την δυναμική «ένεση» που χορήγησε στον αρχικά βαριεστημένο πατέρα της προκειμένου να λύσει το μυστήριο των φόνων και να απαλλάξει τον αρραβωνιαστικό της από την προσωρινή κράτησή του στη φυλακή θεωρούμενος ως βασικός ύποπτος για τα φονικά.
Το καταιγιστικό ξεκίνημα με τον βίαιο διπλό φόνο μας βάζει για τα καλά στις θέσεις μας εντείνοντας το ενδιαφέρον για τη συνέχεια. Το φιλμ πέρα από τις καλές ερμηνείες παραμένει ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό σε όλη τη διάρκειά του, έχει συναίσθημα και το μυστήριο αφθονεί. Τα βήματα που ακολουθεί ο ντετέκτιβ στην έρευνά του ξεδιπλώνονται αριστοτεχνικά, συνοδευόμενα από τα εύστοχα και έξυπνα σχόλια του ατσαλάκωτου George C. Scott. Απογοητευτικά είναι τα εφέ προς το φινάλε αλλά ευτυχώς η έκπληξη που επιφυλάσσεται δεν χάνει την ουσία της.
Πλείστες είναι οι κινηματογραφικές μεταφορές του εν λόγω διηγήματος του Poe. Η πρώτη ολοκληρωμένη φιλμική εκτέλεση έγινε το 1932 από τον παραγωγικό Γαλλοαμερικανό σκηνοθέτη Robert Florey διαφοροποιώντας σημαντικά όμως την ταινία του σε σχέση με την αρχική ιστορία.
Όσοι δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο φυσιολογικά θα ενθουσιαστούν από το ανατρεπτικό τελείωμα και θα βρουν το “Murders in the Rue Morgue” αξιοπρεπές και ευχάριστο. Για τους υπόλοιπους διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις αν και γενικά η τηλεοπτική αυτή εκδοχή έχει σταθεί αρκετά καλά δεδομένης της δυσκολίας να μεταφερθεί αψεγάδιαστα μια ιστορία του Edgar Allan Poe στην οθόνη.
