Μετά από μια σύντομη προβολή του στους κινηματογράφους, το «The Pale Blue Eye» εντάχθηκε στο μενού του Netflix στις αρχές του 2023. Πρόκειται για ένα φιλμ που συνδυάζει αστυνομικό μυστήριο, δράμα και τρόμο και βασίζεται στην ομότιτλη νουβέλα του Louis Bayard που κυκλοφόρησε το 2003.
Η υπόθεση επικεντρώνεται σε έναν ντετέκτιβ (Christian Bale) που μεταβαίνει στο αμερικάνικο στρατόπεδο West Point για να ερευνήσει έναν μυστηριώδη και αποτρόπαιο φόνο ενός δόκιμου του οποίου η καρδιά έχει εξαφανιστεί! Μέσα στον παγωμένο χειμώνα ο ντετέκτιβ αναζητά τον μανιακό και κατά την έρευνά του πιάνει φιλία με τον δόκιμο Edgar Allan Poe (ναι, τον γνωστό συγγραφέα γοτθικού τρόμου) ο οποίος τον βοηθά στην αποστολή του. Ο ντετέκτιβ εκτός από την δύσκολη υπόθεση καλείται να ξεπεράσει και την προσωπική του θλίψη που τον κατατρώει βασανιστικά μετά τον χαμό της κόρης του.
Η ταινία αυτή φαίνεται ό,τι πρέπει για να την δει κανείς μέσα στο καταχείμωνο. Ενδιαφέρουσα υπόθεση, αξιόλογο cast, ατμόσφαιρα μυστηρίου, απειλητικό και γραφικό περιβάλλον τίγκα στο χιόνι. Γιατί όχι; Ειδικά όταν το «The Pale Blue Eye» φιγουράρει στις δημοφιλείς ταινίες του Netflix μέσα στον Φεβρουάριο του 2023. Σίγουρα είναι μια ταινία που θα προσελκύσει τους φίλους των ταινιών με serial killers και μυστήριο, whodunit τύπου.
Παρότι οι χαρακτήρες υποτίθεται ότι είναι Αμερικανοί και τα γεγονότα της ταινίας διαδραματίζονται στις ΗΠΑ, οι περισσότεροι ηθοποιοί στο cast είναι Βρετανοί.
Η σκηνοθεσία του Scott Cooper (Black Mass, Hostiles) είναι αρκετά ατμοσφαιρική και προσεγμένη. Το σενάριο -γραμμένο από τον ίδιο τον σκηνοθέτη- δείχνει σοβαρό και καλογραμμένο παρά τις σποραδικές στιγμές αδράνειας. Η φοβερή ανατροπή που επιφυλάσσει είναι πραγματικά καθηλωτική! Οι ερμηνείες στέκονται σε υψηλά επίπεδα, ειδικά των δύο κύριων χαρακτήρων, του «κατεστραμμένου» ντετέκτιβ που υποδύεται έξοχα ο Christian Bale και του δόκιμου Edgar Allan Poe τον οποίο ενσαρκώνει εξαιρετικά ο Harry Melling. Η χημεία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών είναι καταπληκτική.
Αυτό που με χάλασε κάπως στο «The Pale Blue Eye» είναι ο βραδυκίνητος ρυθμός και η παράλογα μεγάλη διάρκεια της ταινίας. Είμαι πεπεισμένος ότι ο Scott Cooper μπορούσε να συρρικνώσει αισθητά την ιστορία του δίνοντάς μας μια πιο σφιχτοδεμένη πλοκή απαλλαγμένη από αμήχανες στιγμές και διαστήματα μειωμένου ενδιαφέροντος. Μερικοί ύποπτοι παραπάνω θα ήταν επίσης καλοδεχούμενοι αλλά αυτό είναι και θέμα της original ιστορίας πάνω στην οποία βασίστηκε το φιλμ.
Ποια είναι λοιπόν η τελική ετυμηγορία μας για το «The Pale Blue Eye»; Αξίζει τον κόπο να το παρακολουθήσετε; Αν σας αρέσουν οι σοβαρές ιστορίες αστυνομικού μυστηρίου με την παλιομοδίτικη, δραματική ατμόσφαιρα του 19ου αιώνα, τότε μάλλον θα σας αρέσει και το παρόν φιλμ. Ενδεχομένως θα σας κουράσει από κάποιο σημείο, όπως κούρασε κι εμένα, αλλά η γενικότερη εικόνα είναι ικανοποιητική. Με καλή παρέα, το σαββατόβραδο του κρύου χειμώνα βλέπεται μια χαρά.
