Από τον σκηνοθέτη του εξαιρετικού survival horror «10 Cloverfield Lane» (2016) Dan Trachtenberg ήρθε επιτέλους το 5ο μέρος του Predator franchise. Το «Prey» ήρθε για να μείνει. Δεν είναι η καλύτερη ταινία στο franchise (την συγκεκριμένη τιμή κατέχει αιώνια το πρώτο Predator) αλλά σίγουρα μια από τις πιο ξεχωριστές και συναρπαστικές.
Η ιστορία διαδραματίζεται περίπου 300 χρόνια πριν από την σημερινή εποχή στον άγριο αλλά και συναρπαστικό κόσμο των ινδιάνων Κομάντσι στις ΗΠΑ. Ταλαντούχοι κυνηγοί οι εν λόγω ινδιάνοι αλλά ακόμα πιο ικανός ο αγαπημένος μας Predator που προσγειώνεται στην περιοχή δράσης των Κομάντσι και αρχίζει το ανελέητο κυνήγι. Αρχικά κυνηγά άγρια ζώα αλλά πολύ γρήγορα εντάσσει στο μενού του και ανθρώπους. Κυρίως τους ινδιάνους αλλά και τους Γάλλους εισβολείς που έχουν αποικίσει μια κοντινή περιοχή.
Μια θαρραλέα και δραστήρια γυναίκα του πληθυσμού των Κομάντσι προσπαθεί με νύχια και με δόντια να γίνει κυνηγός και να συμπεριληφθεί στην ομάδα κυνηγιού των αντρών. Το εγχείρημα είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Αυτό όμως που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η γενναία ινδιάνα δεν είναι μόνο τα επικίνδυνα κτήνη του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και τον φονικό Predator. Θα καταφέρει να προστατέψει τον εαυτό της και τη φυλή της από την φοβερή απειλή που ήρθε από το μακρινό διάστημα; Ή θα γίνει ένα ακόμα θύμα του ασταμάτητου εξωγήινου φονιά;
Είναι η πρώτη ταινία του franchise που κυκλοφορεί αποκλειστικά σε streaming πλατφόρμα.
Η δράση στο «Prey» αφθονεί και ποικίλει. Τουτέστιν, συναντάμε καλοφτιαγμένες μάχες μεταξύ των ινδιάνων και του Predator που διακρίνονται για τις εντυπωσιακές χορογραφίες και το τολμηρό gore. Ακόμα πιο βίαιες και αιματηρές είναι οι μάχες του εξωγήινου κυνηγού με τους Γάλλους πιστολέρο. Πέρα απ’ αυτά υπάρχουν σκηνές κανονικού κυνηγιού αγριμιών από τους ινδιάνους με αρκετή αγωνία. Ξεχωρίζουν βέβαια οι σκηνές με την ηρωίδα η οποία μπλέκεται σε ριψοκίνδυνες συγκρούσεις τόσο με θηρία όσο και με τον Predator. Με τον τελευταίο βέβαια θα ήταν αδύνατο να αποφύγει τη σύγκρουση.
Οι καλογυρισμένες σκηνές μαζί με την θαυμάσια φωτογραφία και τον εντυπωσιακό εξωγήινο κακό (παρότι σε πιο «πρωτόγονη» εκδοχή για τα κυβικά του) καθιστούν το φιλμ απρόσμενα απολαυστικό και ψυχαγωγικό. Η ινδιάνα κυνηγός, ο μαχητικός αδερφός της και φυσικά ο πάντα απειλητικός Predator συνιστούν ιδανικό τρίπτυχο στηρίζοντας το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Οι ερμηνείες δεν είναι κάτι ιδιαίτερο βέβαια, ούτε οι διάλογοι, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι βλέπουμε μια ταινία που κινείται σε survival sci/fi-horror πλαίσια όπου η δράση και τα εφέ παίζουν καθοριστικότερο ρόλο. Και ευτυχώς τα δύο τελευταία βρίσκονται σε ψηλά επίπεδα.
Το σενάριο είναι ok για τα δεδομένα που αναφέρθηκαν αν και θα μπορούσε να είναι λίγο πιο συμπαγές αποφεύγοντας τις υπερβολές και κλείνοντας τρύπες που αφελώς άνοιξε (ποιος ήταν ο ρόλος των Γάλλων για παράδειγμα στην ιστορία;). Πάντως περιείχε ορισμένες ενδιαφέρουσες πινελιές που συνδέονται με παλιότερο φιλμ του franchise αλλά θα σας αφήσουμε να το ανακαλύψετε μόνοι σας.
Συνοπτικά λοιπόν, το «Prey» είναι ένα αξιοπρεπές και αρκετά πρωτότυπο prequel, καλογυρισμένο και σκηνοθετικά προσεγμένο. Αν έπρεπε να το κατατάξουμε μεταξύ των υπόλοιπων ταινιών του franchise θα μπορούσαμε με ασφάλεια να το τοποθετήσουμε στη δεύτερη ή τρίτη θέση, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες που προτιμά ο καθένας μας. Και πιστέψτε με δεν είναι καθόλου βαριά κουβέντα αυτή.
