Έχοντας αφήσει γενικά θετικές εντυπώσεις αλλά και αρκετά παράπονα, το «The Strain» των Guillermo del Toro και Chuck Hogan εξαπέλυσε τη δεύτερη επίθεσή του μέσα στο 2015. Ο δεύτερος κύκλος προβλήθηκε ξανά από το FX και αποτελείται από 13 επεισόδια (όπως και ο πρώτος) με διάρκεια λίγο λιγότερο από 50 λεπτά το καθένα.
Η δεύτερη σεζόν ξεκινά από εκεί που τελείωσε η πρώτη. Οι ήρωες μας έχουν καταφέρει να τραυματίσουν σοβαρά τον φρικιαστικό «Αφέντη» αλλά όχι και να τον αποτελειώσουν. Ο τρομερός βρικόλακας γλίτωσε στο παρά πέντε και τώρα παραμένει καλά κρυμμένος μέχρι την ανάρρωσή του έχοντας ως βασική μαριονέτα τον Eichorst, το πιστό πρωτοπαλίκαρό του με τις ναζιστικές καταβολές.
Οι πρωταγωνιστές συνεχίζουν την αναζήτησή τους σκοτώνοντας πολλά βαμπίρ-στριγκόι και ταυτόχρονα οι επιστήμονες της ομάδας (Ephraim Goodweather, Nora Martinez) προσπαθούν να κατασκευάσουν έναν ιό που θα εξοντώνει τα αιμοβόρα πλάσματα χωρίς να επηρεάζει τους αμόλυντους ανθρώπους. Στις εξελίξεις μπαίνουν και άλλα ενδιαφέροντα πρόσωπα όπως μια αποφασισμένη δημοτική σύμβουλος που εξολοθρεύει τα στριγκόι με τις ομάδες κρούσης που καθοδηγεί και ένας μυστηριώδης υβριδικός (μισός άνθρωπος, μισός βρικόλακας) πολεμιστής από το μακρινό παρελθόν που επιδιώκει να σκοτώσει τον Αφέντη.
Στο πιλοτικό επεισόδιο της σειράς, τον ρόλο του ηλικιωμένου καθηγητή Setrakian είχε παίξει ο John Hurt (Alien, Hellboy). Τελικά ο ρόλος ανατέθηκε στον David Bradley καθώς ο Hurt είχε αυξημένες υποχρεώσεις που δεν του επέτρεπαν να συνεχίσει.
Όπως και η πρώτη σεζόν έτσι κι αυτή περιέχει εκτεταμένες σκηνές βίας και δράσης με τους αποκεφαλισμούς στριγκόι από τους ήρωες να αποτελούν το κυρίως πιάτο του αιματηρού μενού. Οι νέοι χαρακτήρες δένουν ωραία με τους υπάρχοντες και προσδίδουν ενδιαφέρον στα γεγονότα. Ενδιαφέρουσες και καλοσκηνοθετημένες είναι όλες οι σκηνές που κάνουν αναδρομή στο παρελθόν διαφωτίζοντας τα πρώιμα χρόνια χαρακτήρων της σειράς.
Από την άλλη δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από το συνολικό αποτέλεσμα του δεύτερου κύκλου. Ναι μεν υπάρχει δράση αλλά και πολλά αδιάφορα και κακοφτιαγμένα μέρη ενός σεναρίου που γενικά υστερεί από πρωτοτυπία και ευφυείς ιδέες. Ορισμένες υποπλοκές θα μπορούσαν να μην υπάρχουν καν αφού δεν προσφέρουν τίποτα αξιοσημείωτο στη ροή των γεγονότων.
Προσωπικά δεν με τραβάει καθόλου και η ιδέα-κλισέ ενός μοναδικού, απόκρυφου artifact που υποτιθέμενα διαθέτει πολύ μεγάλη δύναμη, ικανή να διαμορφώσει το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης. Αναφέρομαι στο μυστηριώδες βιβλίο Occido Lumen που αναζητά μανιωδώς ο ηλικιωμένος Setrakian προκειμένου να σώσει τις τύχες της ανθρωπότητας από τους βρικόλακες. Το θεωρώ παρωχημένη ιδέα την οποία χρησιμοποιούν συγγραφείς ή σεναριογράφοι όταν η έμπνευση αρχίζει να στερεύει και ο πειρασμός μιας εύκολης λύσης για να προχωρήσει το έργο τους είναι πολύ έντονος.
Όσοι συμπαθήσατε τον πρώτο κύκλο του «The Strain», θα συμπαθήσετε και τον δεύτερο. Όσοι όμως προβληματιστήκατε και ελπίζατε σε βελτίωση με τη νέα σεζόν, μάλλον θα προβληματιστείτε ακόμα περισσότερο διαπιστώνοντας ότι ναι μεν η σειρά παραμένει αξιόλογη αλλά με μια ανησυχητικά πτωτική πορεία.
