Το «The Nun» ήταν μια ταινία που πάρα πολλοί φίλοι των ταινιών The Conjuring και Annabelle περίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία. Η τρομακτική φιγούρα της καλόγριας που μας στοίχειωσε στο δεύτερο The Conjuring φαινόταν θαυμάσια πρώτη ύλη για να δώσει σάρκα και οστά σε μια αυτοτελή ταινία τρόμου που θα διηγηθεί την ιστορία της όπως έγινε και με την κούκλα Annabelle.
Με αισθητή καθυστέρηση λοιπόν ήρθε στους κινηματογράφους από έναν πρωτάρη σκηνοθέτη (Corin Hardy) το πολυαναμενόμενο αυτό spin-off με τις προσδοκίες να έχουν ανέβει στα ύψη. Σίγουρα δεν περιμέναμε πρωτότυπα πράγματα εδώ μιας και ήταν λίγο πολύ προβλέψιμο το ύφος και η κατεύθυνση της ταινίας σε γνώριμα supernatural μονοπάτια. Στο «The Nun» είναι επίσης πιο έντονο το θρησκευτικό στοιχείο όπως προδίδει και η ίδια η υπόθεση.
Παρότι λοιπόν είχα προετοιμαστεί για την έλλειψη πρωτοτυπίας, δεν είχα κάνει το ίδιο για την απίστευτη έλλειψη έμπνευσης και την βλακώδη εικόνα που επιδεικνύει το «The Nun». Από την αρχή καθίσταται σαφής η πρόχειρη δουλειά που έχει γίνει στο χτίσιμο της ιστορίας. Χωρίς να υιοθετηθεί η στοιχειώδης προετοιμασία που θα δικαιολογεί πλήρως την αποστολή των δύο πρωταγωνιστών στη μονή το φιλμ πετάει κακήν κακώς τον ιερέα και τη μαθητευόμενη καλόγρια στα άδυτα της τρομερής μονής όπου θα εκτυλιχθεί η συνέχεια.
Το φιλμ γυρίστηκε εξολοκλήρου στη Ρουμανία.
Στη μονή και στον περιβάλλοντα χώρο διαδραματίζονται σκηνές ατελείωτης προχειρότητας που σποραδικά εισέρχονται στο πεδίο της γελοιότητας. Τόσο κακογραμμένο και πεζό σενάριο σε mainstream φιλμ τρόμου είχα πολύ καιρό να συναντήσω. Οι απαντήσεις που δίνονται για την τρομακτική καλόγρια και το υπερφυσικό κακό που στοιχειώνει τη μονή είναι υπερβολικά τετριμμένες και απλοϊκές.
Πέρα απ’ αυτό συναντάμε και εύκολες λύσεις που μοιάζει να τις σκέφτηκε παιδάκι του δημοτικού σχολείου. Μα αίμα του ίδιου του Ιησού σε τεχνούργημα για να ραντίσουμε τον κακό δαίμονα; Έλεος ρε παιδιά με αυτή τη ρηχότητα! Σε άλλα σημεία απλά δεν υπάρχει λογική όπως το ακατανόητο χώρισμα των πρωταγωνιστών μέσα στις κατακόμβες ή οι φτηνοί τρόποι που γλιτώνουν το θάνατο από την καλόγρια.
Εκείνες δε οι χριστιανικές «μολότοφ» που εξαπολύει ο ιερέας σε ένα συνονθύλευμα καλογριών θα σας κάνει να ξεκαρδιστείτε στα γέλια. Συναγωνίζεται σε γελοιότητα την επίθεση που δέχεται ο Γαλλοκαναδός χωριάτης από μια δαιμονική θηλυκή φιγούρα λίγο έξω από τη μονή σε ένα νεκροταφείο και καταλήγει να τρέχει μακριά κουβαλώντας έναν σταυρό που ξερίζωσε από τάφο! Ειλικρινά δεν περίμενα τόση χαζομάρα συγκεντρωμένη σε ένα φιλμ τρόμου υψηλού προφίλ.
Άλλο πρόβλημα εντοπίζεται στους πρωταγωνιστές. Ο Demián Bichir στο ρόλο του ιερέα με το κλισέ «στοιχειωμένο» παρελθόν παίζει εντελώς ξύλινα ενώ η παρτενέρ του Taissa Farmiga κινείται στη μετριότητα όντας λίγο πιο εκφραστική. Τρίτος και χειρότερος είναι ο χωριάτης που τους συνοδεύει στη μονή. Οι ιθύνοντες προφανώς ήθελαν να δώσουν έναν αστείο τόνο με τα καμώματά του αλλά η συνολική παρουσία του είναι κωμικοτραγική ενεργώντας εις βάρος της ταινίας.
Στα λίγα θετικά που μπορεί να βρει κανείς θα εντάσσαμε οπωσδήποτε τα οπτικά και ηχητικά εφέ όπου εκεί τουλάχιστον έχει δοθεί η απαραίτητη προσοχή υπενθυμίζοντάς μας ότι βλέπουμε ταινία τρόμου έστω και με αυτήν την χάλια γενική εικόνα. Επίσης το κλειστοφοβικό, σκοτεινό εσωτερικό της μονής προκαλεί στιγμιαία αισθήματα ανατριχίλας αλλά πολύ γρήγορα θρυμματίζονται από τα σαθρά δρώμενα που ακολουθούν.
Συμπερασματικά λοιπόν, το «The Nun» είναι από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις της χρονιάς στη σκηνή του τρόμου. Από αυτήν την τελευταία καταχώρηση στο σύμπαν του The Conjuring χτυπάει το καμπανάκι της ανησυχίας περισσότερο δυνατά από ποτέ. Οι επιλογές που έχουν όσοι ασχολούνται με το εν λόγω franchise είναι δύο: α) τα παρατάνε και κάνουν κάτι εντελώς καινούριο. β) συνεχίζουν τις σχετικές με το The Conjuring ταινίες αφού βρουν πιο έμπειρους και προικισμένους συντελεστές.
