Υπερφυσικό θρίλερ που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα(;) Προφανώς αυτοί οι ισχυρισμοί δεν πείθουν εύκολα όλους τους θεατές, παρ’ όλα αυτά στο «The Rite» δηλώνεται ότι στηρίζεται -όχι πολύ αυστηρά- στις πραγματικές εμπειρίες του Αμερικανού ιερέα Gary Thomas όταν στάλθηκε για εκπαίδευση στη Ρώμη. Οι εμπειρίες του καταγράφτηκαν πρώτα στο βιβλίο «The Rite: The Making of a Modern Exorcist» του Matt Bagglio και κατόπιν πέρασαν στην ταινία.
Ας αφήσουμε όμως τις όποιες αμφισβητήσεις περί των πραγματικών γεγονότων κι ας επικεντρωθούμε στο φιλμ. Ο νεαρός Michael Kovak αρχίζει να χάνει την πίστη του παρά την φοίτησή του σε θεολογική σχολή. Νιώθει πως δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο λειτούργημα του ιερέα. Η επιμονή όμως του καθηγητή του και ένα ατύχημα που τον συγκλόνισε πείθουν τον Michael να παρακολουθήσει μαθήματα εξορκισμών στην Ιταλία με την προοπτική να ενισχύσει την πίστη του. Εκεί ο σκεπτικιστής Michael θα γνωρίσει έναν ιδιόμορφο Ιησουίτη ιερέα, τον Lucas, που πραγματοποιεί εξορκισμούς. Οι δύο άντρες συνεργάζονται αλλά ο Michael δυσκολεύεται να πειστεί για τη βασιμότητα των εξορκισμών. Στο παιχνίδι μπλέκεται και μια δημοσιογράφος που για τους δικούς της λόγους επιθυμεί να καλύψει δημοσιογραφικά τις προσπάθειες των Lucas και Michael. Όταν τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν ο Michael θα δοκιμάσει την πίστη του και θα κληθεί να αντιμετωπίσει δαιμονικές δυνάμεις πέρα από κάθε λογική.
Γενικά η ταινία δεν έλαβε και τις καλύτερες κριτικές ενώ και το θέμα με το οποίο καταπιάνεται μπορεί εύκολα να θεωρηθεί από πολλούς απαρχαιωμένο και όχι ιδιαίτερα τρομακτικό πλέον. Αν και ποτέ δεν με τρόμαζαν ούτε με ταρακουνούσαν ιδιαίτερα οι ταινίες τρόμου με δαιμονισμένους και εξορκισμούς, δεν μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα από το «The Rite». Τουναντίον, νομίζω ότι εντός της συνομοταξίας του είναι μια καλή ταινία παρά τα κλισέ που αναπόφευκτα περιέχει. Σαν ιστορία είναι καλογραμμένη, σφιχτή, με αρχή και τέλος. Οι σκηνές του υπερφυσικού τοποθετούνται σωστά μέσα στην πλοκή και ουδέποτε αισθάνθηκα μπουχτισμένος από δαύτες ούτε τάση για χλευασμό, όπως μου συμβαίνει σε πολλές ταινίες με προχειροστημένες μεταφυσικές παραστάσεις. Η ταινία ανά διαστήματα παίρνει δραματικές τροπές μέσω δυσάρεστων γεγονότων χωρίς να καταντά εκνευριστικά κλαψιάρικη.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης Mikael Hafstrom λέγεται ότι παρευρέθηκε σε εξορκισμούς στα πλαίσια της προετοιμασίας του φιλμ. Δεν του επιτράπηκε να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, μόνο να ακούει μπορούσε έξω απ’ την πόρτα.
Επίσης θέτει το ζήτημα της δοκιμασίας της πίστης χωρίς να φαίνεται φλύαρη ή ακραία. Αυτή λοιπόν η εικόνα της ισορροπίας με έκανε να την συμπαθήσω. Σ’ αυτό συνέβαλαν και οι ηθοποιοί. Καλύτερος απ’ όλους ερμηνευτικά στέκεται –όπως αναμενόταν– ο Anthony Hopkins, σ’ έναν αρκετά ταιριαστό γι’ αυτόν ρόλο, χωρίς να τα πηγαίνουν άσχημα και οι υπόλοιποι. Μπορεί το «The Rite» να μην είναι ο δεύτερος «Εξορκιστής» –και ούτε πιστεύω ότι είχε αυτή τη φιλοδοξία– αλλά σίγουρα είναι γνήσιο και άξιο «τέκνο» της σπουδαίας κληρονομιάς του ιστορικού έργου του William Friedkin.
