Οι ταινίες τρόμου/slasher με έναν μανιακό που το κίνητρό του ήταν κάτι πιο «περίπλοκο» απ’ όσο περιμέναμε ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς την δεκαετία του ’80. Αλλά και στη σημερινή εποχή δεν φαίνεται να υποχωρεί σαν ιδέα. Το «There’s Someone Inside Your House» συνδυάζει slasher και home invasion στοιχεία και ο μασκοφόρος σφαγέας του να ακολουθεί κι αυτός ένα αξιοπρόσεκτο μοτίβο πριν τα φονικά του: φέρνει στην επιφάνεια ανήθικα μυστικά των θυμάτων του λίγο πριν τα σφάξει.
Το φιλμ μετά από ένα πολύ βίαιο ξεκίνημα μάς συστήνει την παρέα των πρωταγωνιστών του. Όπως αναμένατε μιλάμε για ατίθασους μαθητές λυκείου που αναλώνονται σε όλες τις τυπικές διασκεδάσεις της ηλικίας τους. Όταν όμως ο μανιακός ξεκινά το αιματοβαμμένο «έργο» του και οι πιτσιρικάδες καταλαβαίνουν ότι αποτελούν δυνητικούς στόχους, τότε προσπαθούν να προφυλαχτούν και όταν η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο να εντοπίσουν τον δράστη.
Δεν ξέρω πόσοι θα παρασύρθηκαν από το όνομα του μεγάλου James Wan στην παραγωγή της ταινίας αλλά προσωπικά κρατούσα μικρό καλάθι. Και δυστυχώς δικαιώθηκα. Το «There’s Someone Inside Your House» είναι μια άνιση προσπάθεια στο slasher ιδίωμα. Έχει καλά στοιχεία αλλά και αρκετές αδυναμίες. Κάποιοι φόνοι ή έστω απόπειρες φόνων εκτυλίσσονται εντός του εσωτερικού των σπιτιών -εξού και η αναφορά σε home invasion- αλλά φυσικά δεν περιορίζεται μόνο εκεί.
Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Stephanie Perkins που κυκλοφόρησε το 2017.
Το κίνητρο του δολοφόνου ο οποίος ξεμπροστιάζει δημόσια στην περιοχή τα θύματά του αρχικά δείχνει ενδιαφέρον αλλά στην πορεία του φιλμ δεν ολοκληρώνεται με ένα συμπαγές και ρεαλιστικό αφήγημα. Συνεπώς απολαμβάνουμε τους φρικιαστικούς φόνους που διεξάγονται αλλά όχι και την ιδεολογία πίσω από αυτούς. Το μυστήριο για την ταυτότητα του φονιά διαρκεί για το μεγαλύτερο μέρος του έργου συντηρώντας το ενδιαφέρον μας. Πιστεύω όμως ότι δεν είναι τόσο δύσκολη η πρόβλεψη από την «λίστα» των υπόπτων που διαθέτουμε. Μου άρεσε επίσης η ιδέα για τη μάσκα του η οποία κάθε φορά αλλάζει απεικονίζοντας το θύμα που χτυπά.
Το σενάριο δεν έχει να πει κάτι ιδιαίτερο και όπως αναμέναμε έχει τις αναμενόμενες τρύπες και αμήχανες στιγμές. Η αστυνομία είναι σχεδόν ανύπαρκτη και ενίοτε οι αποφάσεις των χαρακτήρων είναι εντελώς παράλογες. Άγαρμπη βρήκα την προσπάθεια να περαστούν ορισμένα μηνύματα κοινωνικού χαρακτήρα όπως η αναγκαιότητα για κατάργηση των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων για άτομα που δεν γνωρίζουμε.
Οι ερμηνείες κυμαίνονται από ελαφρώς καλές μέχρι και κακές ενώ πολλές είναι αδιάφορες. Οι χαρακτήρες -με ελάχιστες εξαιρέσεις- δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον όσο κι αν προσπάθησε ο σεναριογράφος να τους δώσει βάθος με τις προσωπικές τους δραματικές ιστορίες. Αν δεν υπήρχαν η αυξημένη αγωνία και το ευρηματικό λουτρό αίματος…άντε και το μυστήριο, δύσκολα θα μας έμενε κάτι από αυτή την ταινία. Δείτε την αν είστε φανατικός φίλος των slasher χωρίς πάντως να περιμένετε πολλά πράγματα.
