Αυτή η γαλλοαμερικάνικη παραγωγή του διακεκριμένου Γάλλου κινηματογραφιστή Gilles Paquet-Brenner μου είχε τραβήξει το ενδιαφέρον εδώ και καιρό από τότε που την πρωτοσυνάντησα στα ράφια των video clubs. Η υπόθεση φαινόταν ενδιαφέρουσα αλλά για κάποιον περίεργο λόγο κάτι με κρατούσε μακριά. Μέχρι που κάποια στιγμή αποφάσισα να κάνω το βήμα και να προμηθευτώ το «Walled In». Δυστυχώς οι ενδοιασμοί μου δικαιώθηκαν καθώς το φιλμ αποδείχτηκε υπερβολικά κατώτερο των προσδοκιών που σου δημιουργεί μέσω της φρέσκιας κεντρικής ιδέας του.
Αρχικά να αναφέρουμε ότι το «Walled In» αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος Les Emmurés (σ.σ. Οι Εντοιχισμένοι) του Γάλλου συγγραφέα Serge Brussolo. Η υπόθεση έχει να κάνει με μια νεαρή μηχανικό που αναλαμβάνει να ολοκληρώσει τις προετοιμασίες για την κατεδάφιση ενός παλιού κτιρίου στη μέση του πουθενά. Το κτίριο κρύβει ένα αποτρόπαιο μυστικό καθώς σ’ αυτό δολοφονήθηκαν με φρικιαστικό τρόπο 16 άνθρωποι οι οποίοι εντοιχίστηκαν στην κυριολεξία! Ένας παρανοϊκός τούς έκλεινε σε μικρά ανοίγματα μέσα στους τοίχους και στη συνέχεια γέμιζε το χώρο με τσιμέντο πνίγοντας τα θύματά του! Ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο ευφυής αρχιτέκτονας του κτιρίου…
Η μηχανικός εξερευνά το κτίριο και βαθμιαία πιάνει φιλία με ένα αγόρι που διαμένει εκεί μαζί με τη μητέρα του και άλλους δύο ανθρώπους – οι μόνοι που κατοικούν ακόμα στο κτίριο αναμένοντας την έξωσή τους λόγω της επερχόμενης κατεδάφισης. Ενώ όμως η νεαρή γυναίκα προσπαθεί να δουλέψει μια σειρά απρόσμενων και τρομακτικών συμβάντων διακόπτουν την εργασία της και θέτουν σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητά της.
Η πρωταγωνίστρια πραγματοποίησε η ίδια όλες τις δύσκολες ενέργειες που απαιτούσε ο ρόλος της κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων παρότι είχε προσληφθεί και «κασκαντέρ» για αυτή τη δουλειά.
Ενώ η κεντρική ιδέα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη, το «Walled In» συνολικά σαν ταινία δεν είναι. Οι αδυναμίες του βγαίνουν από νωρίς στο φως με κυριότερες την αδύναμη σκηνοθεσία και την μέτρια ηθοποιία. Μόνο η πρωταγωνίστρια Mischa Burton στέκεται στο ύψος της. Προβλήματα συναντάμε και στο σενάριο το οποίο φορτώνεται με ανέμπνευστες ιδέες και διάφορες ακόμα κακοτεχνίες.
Αντίβαρο στα χτυπητά μειονεκτήματα στέκονται ορισμένες έντονες στιγμές που άλλοτε απεικονίζουν φόνους ενώ άλλοτε πιο προσωπικές καταστάσεις που βγάζουν συναίσθημα. Το συναισθηματικά φορτισμένο και μακάβριο φινάλε αποτελεί μια τέτοια χαρακτηριστική στιγμή. Όσο θετικά προδιατεθειμένοι κι αν είμαστε όμως απέναντι στο «Walled In» δεν μπορούμε να συμπαθήσουμε περισσότερο το ανεπαρκές φιλμ του Gilles Paquet-Brenner . Κρίμα που χαραμίστηκε μια καλή ιδέα εδώ.
