Τα στοιχειωμένα σπίτια υπήρξαν πάντα πόλος έλξης ταξιδιωτών και ειδικότερα αυτών που γοητεύονται από τις σχετικές ιστορίες τρόμου και παραφυσικού. Αν και το εν λόγω θέμα έχει παιχτεί αμέτρητες φορές στο cinema τρόμου έχοντας πλέον καταντήσει κουραστική κοινοτυπία αυτό δεν εμπόδισε τους αδερφούς Spierig (Predestination, Undead, Daybreakers) να κινηματογραφήσουν ένα ακόμα φιλμ γύρω από τα Haunted Houses.
Το «Winchester» αποκτά θεωρητικά λίγο παραπάνω ενδιαφέρον από οποιοδήποτε τυχαίο φιλμ με στοιχειωμένα σπίτια επειδή φημολογείται ότι βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Το σίγουρο είναι ότι το αρχοντικό με την αλλόκοτη αρχιτεκτονική δομή στο San Jose της California με την ονομασία Winchester Mystery House αποτελεί υπαρκτό οίκημα και τουριστική ατραξιόν της περιοχής συνοδευόμενη από τις ανάλογες γλαφυρές ιστορίες τρόμου.
Όπως επίσης και η χήρα Sarah Winchester που κληρονόμησε την τεράστια περιουσία του μεγιστάνα συζύγου της και τη μισή σχεδόν ιδιοκτησία της βιομηχανίας όπλων του ιδίου. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι η μακάβρια αυτή ιστορία αποτελεί ιδανικό υπόβαθρο για τη δημιουργία μιας ταινίας τρόμου μεταφυσικού χαρακτήρα όπου το μοτίβο των φαντασμάτων που ζητούν λύτρωση και στοιχειώνουν έναν τόπο γίνεται ο στυλοβάτης της πλοκής.
Ένα πολύ μικρό μέρος των γυρισμάτων έλαβε χώρα στο πραγματικό αρχοντικό Winchester αφού το εν λόγω οίκημα είναι υπερβολικά στριμωγμένο και άβολο εσωτερικά. Συνεπώς τα πιο πολλά εσωτερικά πλάνα γυρίστηκαν μέσα σε studio σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους που προσομοιάζουν το εσωτερικό του αληθινού σπιτιού.
Προσωπικά βρήκα το «Winchester» εντελώς αδιάφορο σαν φιλμ. Εγκλωβισμένο σε επαναλήψεις και φτηνιάρικες τρομάρες μέσω των jump scares και των μπαγιάτικων horror τεχνασμάτων (όπως η τρομακτική φιγούρα που αντανακλάται στον καθρέφτη) δεν καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή όντας κουραστικό και βασανιστικά αργόσυρτο. Οι διάλογοι μεταξύ του γιατρού και της χήρας που κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στην ιστορία στερούνται πρωτοτυπίας και έμπνευσης.
Οι ερμηνείες μπορεί να είναι αξιόλογες (μιλάμε για καλούς ηθοποιούς άλλωστε) αλλά οι χαρακτήρες δεν έχουν το απαραίτητο βάθος ούτε την δυναμική να σε κερδίσουν. Μάλιστα ο ταραγμένος χαρακτήρας του γιατρού που θρηνεί τη γυναίκα του και υποπίπτει σε παρακμιακές ενέργειες όπως οι «παράνομες» ουσίες αποτελεί μια επαναλαμβανόμενη καρικατούρα ενοχικού, «κατεστραμμένου» χαρακτήρα που έχει κουράσει με την συχνή της εμφάνιση σε ταινίες τρόμου και όχι μόνο.
Η ατμόσφαιρα δεν είναι τόσο σκοτεινή και ασφυκτική όσο θα περιμέναμε από ταινία τρόμου με στοιχειωμένο σπίτι. Η ανάπτυξη των υπόλοιπων χαρακτήρων δεν γίνεται ποτέ και η συμμετοχή τους έχει απελπιστικά συμπληρωματικό ρόλο μέσω προχειροφτιαγμένων σκηνών υποτιθέμενης «κλιμάκωσης». Η τελική αντιμετώπιση της ανατριχιαστικής οντότητας προκαλεί αμηχανία με την σαθρά δομημένη ακολουθία γεγονότων και την ενοχλητική απλοϊκότητά της.
Δείτε το «Winchester» μόνο αν είστε αμετανόητος λάτρης των supernatural horror movies και δεν ενοχλείστε από τις επαναλήψεις. Αν όμως αναζητάτε περισσότερη φρεσκάδα και ευρηματικότητα από μια ταινία τρόμου τότε προσπεράστε άφοβα. Ας ελπίσουμε ότι ο supernatural τρόμος μάς επιφυλάσσει ποιοτικότερες παραγωγές μέσα στο έτος.
