Επιτέλους, μια διαφορετική ταινία τρόμου. Μέσα στον βομβαρδισμό μέτριων, ανέμπνευστων, επαναλαμβανόμενων ταινιών τρόμου προορισμένων για την εύκολα εντυπωσιαζόμενη πλέμπα, πάλι καλά που κυκλοφορεί και κάτι ψαγμένο ενίοτε, ικανό να τραβήξει την προσοχή των πιο απαιτητικών θεατών. Το «The Woman» έρχεται από τις ΗΠΑ αλλά δεν είναι καθόλου μια ακόμα πλαστική αμερικανιά που χωνεύεται εύκολα μαζί με τα ποπ κορν και την coca cola. Πρόκειται για μια ταινία με βαθύτερο περιεχόμενο, για μια δημιουργία που πέρα από την ωμότητα και την sleaze αισθητική της, προεκτείνεται και σε κοινωνικούς θεματικούς άξονες με έξυπνο τρόπο, σοκάροντας και προβληματίζοντας το κοινό. Αν πρέπει να εντοπίσω ομοιότητες με άλλες ταινίες, θα έλεγα ότι κινείται κάπου μεταξύ «I spit on your Grave» και «Texas Chainsaw Massacre». Σας αναστάτωσα καθόλου; Για πάμε…
Τι έχουμε εδώ λοιπόν; Χωρίς να δίνονται σαφείς εξηγήσεις το φιλμ μας γνωρίζει εξαρχής μια άγρια γυναίκα που κυκλοφορεί στο δάσος, σε πρωτόγονη κατάσταση, όντας ένα από τα τελευταία δείγματα «κατοίκων των σπηλαίων» στον σύγχρονο κόσμο. Η γυναίκα εντοπίζεται από έναν φαινομενικά νορμάλ οικογενειάρχη ο οποίος την παγιδεύει και την οδηγεί στην υπόγεια αποθήκη της εξοχικής του κατοικίας. Εκεί την κρατά δεμένη και αφού την παρουσιάζει γεμάτος περηφάνια στην όχι και τόσο φυσιολογική οικογένειά του, δηλώνει με στόμφο το μεγαλεπήβολο σχέδιό του: θα την εκπολιτίσει! Όχι μόνος του φυσικά αλλά με τη συνδρομή της οικογένειάς του, αναλαμβάνοντας το κάθε μέλος έναν ξεχωριστό ρόλο. Άλλος το καθάρισμα της, άλλος την διατροφή της και πάει λέγοντας. Δυστυχώς για την άτυχη γυναίκα ο «εκπολιτισμός» της περιλαμβάνει και κακομεταχείριση από τον πατέρα και το γιο που την έχουν μετατρέψει σε σεξουαλικό παιχνίδι. Ωστόσο, σύντομα επέρχεται διχόνοια στους κόλπους της οικογένειας για την επιλογή αυτή του πατέρα, αν και ο ισχυρός άντρας καταφέρνει πάντα να επιβάλλεται επιδεικνύοντας χαρακτηριστική αυστηρότητα και πυγμή. Όταν όμως η άγρια γυναίκα ελευθερώνεται θα εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου οργισμένη εκδίκηση απέναντι σε όσους την κακομεταχειρίστηκαν.
Θεωρείται sequel του «Offspring» του 2009, μιας ταινίας τρόμου με κανιβαλιστικό περιεχόμενο όπου παίζει η ίδια ηθοποιός που πρωταγωνιστεί και στο «The Woman» (Pollyanna McIntosh).
Το «The Woman» δεν έχει μονοδιάστατο χαρακτήρα αλλά συγκεντρώνει ετερόκλητα στοιχεία από διάφορα κινηματογραφικά μοτίβα. Στοιχεία κωμικά, δράματος, sleaze, τρόμου και ακραίου gore ενσωματώνονται σ’ ένα ιδιαίτερο μείγμα που παρότι αρχικά δεν εντυπωσιάζει δημιουργώντας την εσφαλμένη εντύπωση «σαβούρας», εντούτοις η πορεία των γεγονότων δικαιώνει το εγχείρημα των δημιουργών της προσφέροντας στο κοινό γνήσιες στιγμές τρόμου και σοκ. Αρχικά έχουμε μια πολύ καλή παρουσία από την ηθοποιό που υποδύεται την πρωτόγονη γυναίκα. Η ταλαιπωρημένη, ατημέλητη όψη της, η απότομη, κτηνώδης συμπεριφορά της και κυρίως το απειλητικό βλέμμα της προκαλούν το πρώτο σοκ. Το δεύτερο σοκ έρχεται από την συμπεριφορά του πατέρα και του γιου του προς την άτυχη γυναίκα η οποία είναι κάτι παραπάνω από αποτρόπαιη. Το σοκ δεν εντοπίζεται μόνο στην άμεση συμπεριφορά τους απέναντί της αλλά και στην πρωτοφανή στάση του πατέρα να παροτρύνει το γιο του στη βία, είτε συγχωρώντας του τις άσχημες πράξεις εις βάρος του θύματος είτε ζητώντας τη βοήθειά του για την υλοποίηση των νοσηρών ιδεών του. Το τρίτο και μεγαλύτερο σοκ προέρχεται από την τελική σεκάνς όπου η πρωτόγονη γυναίκα παίρνει την εκδίκησή της με λυσσαλέο τρόπο ποτίζοντας τις οθόνες μας με άφθονο αίμα ενώ παράλληλα το φιλμ μας φιλοδωρεί και με μια σούπερ σεναριακή έκπληξη εξίσου σοκαριστικής φύσεως. Πέρα από αυτά το «The Woman» καθηλώνει και χωρίς τα βίαια ξεσπάσματα, ειδικά με την απεικόνιση της απίστευτα ενοχλητικής φαλλοκρατικής συμπεριφοράς του πατέρα ο οποίος επιδεικνύει ταυτόχρονα έναν έντονο αυταρχισμό που προκαλεί αναγούλα. Αν σ’ όλα αυτά προσθέσετε τις θαυμάσιες ερμηνείες όλων των ηθοποιών καταλαβαίνετε γιατί το «The Woman» είναι προτεινόμενο μεταξύ του σωρού των σύγχρονων ταινιών τρόμου. Το νου σας βέβαια στο άγριο τελείωμα. Απλά μην έχετε τιγκαρισμένο το στομάχι σας…
Θετικά: Πολλές βίαιες σκηνές που σοκάρουν με την ωμότητά τους, υπέροχες ερμηνείες, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ανάδυση κοινωνικών προβληματισμών χωρίς προβολή ψευτοκουλτούρας.
Αρνητικά: Τα πιο βασικά παράπονα αφορούν την παράταιρη μουσική και τον αργό ρυθμό. Ξεπερνιούνται σχετικά εύκολα πάντως…
Συμπέρασμα: Δυναμική ταινία τρόμου με βαθύτερο περιεχόμενο. Βίαιη και φιλοσοφική ταυτόχρονα. Αξίζει της προσοχής σας.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Τα βασανιστήρια του γιου στα στήθη της γυναίκας.
- Το βλοσυρό, γεμάτο δίψα για εκδίκηση βλέμμα της πρωτόγονης γυναίκας.
- Η αιματοβαμμένη εκδίκηση της γυναίκας που εκτός από ισοπεδωτική είναι και έξυπνα επιλεκτική δίνοντας το μήνυμα ότι πάντα λίγη ανθρωπιά χωράει ακόμα και στο πιο άγριο ξέσπασμα.
- Η ανατριχιαστική έκπληξη προς το φινάλε. Τι να κρύβει άραγε αυτός ο αχυρώνας; Χε, χε…
