Η ταινία αυτή κυκλοφόρησε σε μια εποχή που η μεγάλη επιτυχία του «Alien» (1979) είχε προκαλέσει την αναμενόμενη γονιμοποίηση «αντιγραφών», μέτριων και κακόγουστων στις περισσότερες περιπτώσεις. Βέβαια το «Xtro» μοιάζει λιγότερο στη θρυλική ταινία του Ridley Scott συγκριτικά με άλλες εκείνου του ρεύματος εξερευνώντας τις αλλόκοτες και συχνά παρανοϊκές ιδέες του δημιουργού της.
Τι έχουμε εδώ λοιπόν; Ένας άντρας απαγάγεται από εξωγήινους την ώρα που έπαιζε με το γιο του στην αυλή και μετά από λίγα χρόνια επιστρέφει στον τόπο του…μεταλλαγμένος. Δηλαδή έχει και την πραγματική του μορφή αλλά και την υποβόσκουσα εξωγήινη. Αφού καθαρίζει με συνοπτικές διαδικασίες κάποιους άτυχους που βρίσκονται στο δρόμο προς την οικία του, αναγεννιέται μέσα από τη μήτρα και τα γεννητικά όργανα μιας γυναίκας και οδεύει προς το γιο και τη γυναίκα του στοχεύοντας στο πολυπόθητο reunion.
Η σύζυγός του βέβαια δεν έμεινε πιστή αλλά έχει μπάσει στο σπίτι της ένα νέο ειδύλλιο. Οι δύο άντρες συναντιούνται και εννοείται πως η σχέση τους δεν είναι και η καλύτερη. Στη συνέχεια ο πατέρας επιδεικνύει περίεργη συμπεριφορά και ο πρώτος μάρτυρας αυτής είναι ο μικρός του γιος. Μετά από την αρχική τρομάρα, πατέρας και γιος αναπτύσσουν στενότερη σχέση και οι πράξεις του γιου επηρεάζονται από τη σκοτεινή φύση του πατέρα του. Άραγε τι τέλος θα έχει αυτή η τρελή και αλλόκοτη ιστορία;
Για να το διαπιστώσετε δεν έχετε παρά να δείτε το «Xtro». Να τονίσουμε βέβαια ότι η παρακολούθησή του είναι δύσκολη για τα σημερινά δεδομένα και τις διαφορετικές τάσεις των horror τηλεθεατών. Βασικό πρόβλημα του φιλμ είναι η ετερόκλητη και ασυνάρτητη δομή του σεναρίου. Γεμάτο τρελές και «ό, τι να’ ναι» ιδέες προκαλεί προβληματισμό και δεν πείθει εύκολα για τη σοβαρότητά του. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα φιλμ κινούμενο μεταξύ επιστημονικής φαντασίας, τρόμου και δράματος που προσπαθεί να φανεί σοβαρό. Σε άλλα σημεία εξερευνά ακόμα και το πεδίο του supernatural!
Έχει αναφερθεί λανθασμένα στο παρελθόν ότι το «Xtro» είχε συμπεριληφθεί στην περιβόητη λίστα των Video Nasties στη Μεγάλη Βρετανία.
Στον αντίποδα, συναντάμε καλά εφέ, ικανοποιητικές δόσεις gore, σουρεαλιστική ατμόσφαιρα και καταπληκτική μουσική. Ειδικά η τελευταία είναι αναπόσπαστο κομμάτι του «Xtro» και σε συναρπάζει εντείνοντας το σουρεαλιστικό feeling. Τελικά το φιλμ κατάφερε να αποκτήσει το στάτους του cult και ο δημιουργός του έφτιαξε άλλες δύο ταινίες Xtro με υποθέσεις που δεν σχετίζονται με την αρχική κυκλοφορία. Πρόκειται για τα «Xtro II: The Second Encounter» (1990) και «Xtro 3: Watch The Skies» (1995). Μεταξύ των δύο προτιμήστε χαλαρά το πρώτο.
