Τι έχουμε εδώ; John Malkovich και William Dafoe ενώνουν τις δυνάμεις τους και το αποτέλεσμα είναι απλά άψογο. Έχοντας αυτούς τους δυο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, δεν περιμένεις κάτι λιγότερο από την απόλυτη παράνοια και τις εξαιρετικές ερμηνείες. Ο Malkovich υποδύεται το γνωστό σκηνοθέτη Mornau αποδίδοντας άψογα την εμμονή του σκηνοθέτη να γυρίσει μια ταινία που θα αφήσει εποχή και θα την μνημονεύουν όλοι. Η αύρα του, το βλέμμα του, οι κινήσεις του, δίνουν στον ρόλο την σωστή διάσταση, την παράνοια και την ακρότητα στην οποία φτάνει ο σκηνοθέτης για χάρη της τέχνης και της αιωνιότητας του έργου του. Ο τρόπος με τον οποίο φιλοσοφεί μονολογώντας σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Βυθίζεται στον ρόλο του και είναι απόλυτα πειστικός. Έχει ερμηνεύσει άπειρους ρόλους με τεράστια επιτυχία, αλλά για εμένα αυτός είναι ο καλύτερος.
Από την άλλη μεριά έχουμε ένα απόλυτα ανατριχιαστικό, τρομακτικό και πειστικό William Dafoe στο ρόλο του Max Schreck, του βρυκόλακα της ταινίας. Η σύγκρουσή του με τον σκηνοθέτη για την τήρηση της υπόσχεσης του δεύτερου ως προς τον πρώτο είναι καθηλωτική. Ο κάθε άνδρας προσπαθεί να αποκτήσει με κάθε μέσο αυτό που επιθυμεί αλλά το κακό είναι πως ο ένας εξαρτάται από τον άλλον. Βλέπουμε λοιπόν δυο ισχυρούς χαρακτήρες να έρχονται σε σύγκρουση και τελικά να λυγίζει ο καθένας απέναντι στον άλλον για τους δικούς του λόγους. Δεν ξέρω αν υπάρχει νικητής ή ηττημένος. Αυτό το κρίνει ο καθένας μόνος του. Κατά την δική μου άποψη και οι δυο έχασαν κάτι.
Η ταινία έχει βασιστεί στην φήμη ότι ο Max Schreck ήταν βρυκόλακας και εξού και τόσο πειστικός και εξαιρετικός στο ρόλο του Nosferatu. Κάποιοι λένε πως το Nosferatu ήταν η μοναδική ταινία που έπαιξε ο Schreck. Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει καθώς ο Schreck ήταν ήδη γνωστός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου πριν το γύρισμα του Nosferatu. Μάλιστα έπαιξε σε αρκετούς μη βαμπιρικούς ρόλους μέχρι τον θάνατό του, το 1936.
Ας γυρίσουμε όμως στην ερμηνεία του Dafoe που δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο από καταπληκτική. Θες το ταλέντο του, θες η εμφάνιση του που ναι, δεν είναι και ο ωραίος του σινεμά, θες το άψογο μακιγιάζ, καταλήγει να είναι ένας απίστευτα τρομακτικός Nosferatu. Σε κάποια σημεία τον λυπάσαι, ειδικά όταν αναφέρεται στην μοναξιά του, αλλά στα περισσότερα τον μισείς. Αιμοδιψής, δεν κρύβει την δίψα του για αίμα και κάνει τα πάντα για να την κατευνάσει. Με δυο λόγια, είναι απλά συγκλονιστικός.
Ωραίο σενάριο, η ταινία θυμίζει πιο πολύ βιογραφία, σκοτεινή ατμόσφαιρα και σκηνικά, η εξέλιξη και η διάρκεια δεν κουράζουν, εξαιρετική μουσική επένδυση. Καλές ερμηνείες και από τους υπόλοιπους ηθοποιούς που όμως επισκιάζονται από το πρωταγωνιστικό δίδυμο.
