Από τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο του «Saw II» και σκηνοθέτη των «Saw III» και «Saw IV» Darren Lynn Bousman έρχεται αυτό το ιδιόρρυθμο φιλμ τρόμου με το παλιομοδίτικο στιλ που μας στέλνει πίσω στις δεκαετίες του ’40 και του ’50.
Το «Abattoir» ή «Σφαγείο» όπως το γνωρίζουμε στη χώρα μας βασίζεται σε σειρά βιβλίων κόμικ και επικεντρώνεται σε μια δημοσιογράφο η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα του real estate. Μετά τη βίαιη δολοφονία της αδερφής και του ανιψιού της και ιδίως μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του δωματίου όπου διεπράχθη το ειδεχθές έγκλημα, η δημοσιογράφος σε συνεργασία με έναν ντετέκτιβ διεξάγουν μια πρωτοφανή έρευνα που θα τους οδηγήσει σε ακόμη πιο τρομακτικές ανακαλύψεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξαν από διάφορες μαρτυρίες προκύπτει ότι ένας αλλόκοτος ηλικιωμένος άνδρας κατασκευάζει ένα στοιχειωμένο σπίτι αποσπώντας και συνενώνοντας δωμάτια τα οποία υπήρξαν τόποι εγκλημάτων. Θα κατορθώσουν να τον εντοπίσουν και να δώσουν ένας τέλος στα σκοτεινά του σχέδια; Ευθύς αμέσως το «Abattoir» σου δημιουργεί θετικές εντυπώσεις και υψηλές προσδοκίες. Η ασυνήθιστη και γοητευτική υπόθεσή του σε συνδυασμό με το σκόπιμα υιοθετημένο film noir ύφος αποτελούν αέρα φρεσκάδας σ’ ένα ταλαιπωρημένο από επαναλήψεις ιδίωμα.
Η λέξη abattoir που είναι και ο τίτλος του φιλμ είναι γαλλικής προέλευσης και αναφέρεται στο τυπικό σφαγείο, δηλαδή στον χώρο όπου σκοτώνονται ζώα για να προωθηθεί το κρέας τους στην αγορά.
Δυστυχώς όμως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες για διαφοροποίηση και την ύπαρξη μερικών πραγματικά καλών ιδεών, το «Abattoir» απέτυχε στο να εκπληρώσει τις προσδοκίες μας αφήνοντας γλυκόπικρη γεύση. Μετά το δυναμικό ξεκίνημα και την εκκίνηση μιας συναρπαστικής έρευνας, η συνέχεια φθίνει σε ενδιαφέρον με το φιλμ να καθυστερεί υπερβολικά να εισέλθει στην καρδιά της τρομακτικής ιδέας που τόση ώρα σφυρηλατούσε. Το σενάριο κάπου χάνει τον προσανατολισμό του και περιπλέκεται αχρείαστα.
Πολύ κατώτερο των προσδοκιών είναι και το δίδυμο των πρωταγωνιστών (Jessica Lowndes, Joe Anderson) και ειδικά ο εντελώς ξύλινος χαρακτήρας του ντετέκτιβ. Αντίθετα, ο Dayton Callie είναι εκπληκτικός και φουλ τρομακτικός στο ρόλο του μυστηριώδη ηλικιωμένου – χαλαρά ένα από τα μεγαλύτερα προτερήματα του «Abattoir». Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί και η πάντα καλή Lin Shaye (Insidious) σε έναν μικρότερο σε διάρκεια αλλά αρκετά ενδιαφέρον ρόλο.
Προς το τελείωμα πάντως και παρά τις όποιες κακοτοπιές, το φιλμ πλημμυρίζει από σουρεαλισμό και η εφιαλτική ατμόσφαιρα αναδυόμενη μέσα από τα στοιχειωμένα δωμάτια δεσπόζει επιβλητικά επαναφέροντας το κλίμα τρόμου που για πολύ ώρα είχε υποκατασταθεί από το μυστήριο. Κρίμα όμως που χάθηκε ευκαιρία για κάτι καλύτερο εδώ.
Θετικά: Ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη κεντρική ιδέα, τρομακτικός κακός, ανατριχιαστική ανά διαστήματα ατμόσφαιρα, αίσθηση νοσταλγίας με υιοθέτηση στοιχείων από παλιότερες δεκαετίες.
Αρνητικά: Μέτριες ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό δίδυμο, αργός ρυθμός, ελαττωματικό και υπερβολικά περίπλοκο σε σημεία σενάριο.
Συμπέρασμα: Φιλόδοξη αλλά άνιση ταινία τρόμου με άρωμα film noir.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η εναρκτήρια σκηνή με την ανατριχιαστική δολοφονία της αδερφής της πρωταγωνίστριας.
- Το αιματηρό και ταυτόχρονα δραματικό φινάλε.
