Μετά την ψυχαγωγική horror περιπέτεια «Troll Hunter» (2010) ο Νορβηγός σκηνοθέτης André Øvredal επιστρέφει στη δράση καθυστερημένα μεν, αλλά με μια ταινία τρόμου που άξιζε την αναμονή. Ο λόγος για το εξαιρετικά ενδιαφέρον «The Autopsy of Jane Doe» που συνδυάζει τρόμο και μυστήριο σε ένα δυναμικό μείγμα.
Περιστρέφεται γύρω από την ομολογουμένως δύσκολη δουλειά δύο ιατροδικαστών –πατέρα και γιου– οι οποίοι καλούνται να διερευνήσουν την αιτία θανάτου μιας νεαρής γυναίκας που έφερε στο ιδιωτικό τους νεκροτομείο ο τοπικός σερίφης. Το πτώμα ανακαλύφθηκε σε ένα σπίτι της ευρύτερης περιοχής όπου συνέβη ένα φρικιαστικό φονικό χωρίς ξεκάθαρη εξήγηση.
Όσο ικανοί κι αν είναι στο επάγγελμά τους, οι δύο ιατροδικαστές τα βρίσκουν σκούρα στην αρχή με το πτώμα της άγνωστης γυναίκας (που λόγω της άγνωστης ταυτότητας παίρνει αυτόματα την ονομασία Jane Doe). Σιγά σιγά όμως το μυστήριο φανερώνεται οδηγώντας τους πρωταγωνιστές σε σοκαριστικές ανακαλύψεις. Δυστυχώς για τους ήρωές μας δεν είναι σοκαριστικά μόνο τα αποτελέσματα της ιατροδικαστικής εξέτασης αλλά και τα όσα αλλόκοτα λαμβάνουν χώρα εντός και εκτός του νεκροτομείου.
Το ραδιόφωνο παίζει ξαφνικά περίεργα τραγούδια, μια δυνατή καταιγίδα ξεσπά προκαλώντας προβλήματα στον φωτισμό του νεκροτομείου και (το χειρότερο) μυστηριώδεις φιγούρες γίνονται ορατές στο σκοτεινό υπόγειο περιβάλλον του νεκροτομείου. Οι ιατροδικαστές βρίσκονται εγκλωβισμένοι σ’ ένα τρομακτικό ιστό μεταφυσικών συμβάντων χωρίς εμφανή ελπίδα σωτηρίας.
Είναι η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Νορβηγού σκηνοθέτη André Øvredal. Την εμπνεύστηκε μετά από παρακολούθηση του διάσημου horror hit «The Conjuring» (2013).
Η φρέσκια ιδέα της εξέτασης του παράξενου πτώματος μαζί με την μεθοδικότητα των ιατροδικαστών (κυρίως του πιο έμπειρου πατέρα) ως προς τον τρόπο εξαγωγής συμπερασμάτων αμέσως κερδίζουν τον θεατή. Δηλαδή το «The Autopsy of Jane Doe» οικοδομεί με τα καλημέρα ένα εθιστικό κλίμα επιστημονικότητας και μυστηρίου που σε αιχμαλωτίζουν. Λίγο αργότερα εξαπολύει τις πρώτες ριπές τρόμου που προκαλούν ρίγη και ανοίγουν την όρεξη για τη συνέχεια.
Το ξεδίπλωμα των γεγονότων, και ειδικά αυτών που οδηγούν στην επίλυση του μυστηρίου γίνεται κάπως βιαστικά βγάζοντας στην επιφάνεια ορισμένες σεναριακές κακοτοπιές αλλά χωρίς να μειώνεται δραματικά το horror value και ο εθιστικός χαρακτήρας της ταινίας. Το υπόγειο νεκροτομείο αποτελεί ιδανικά κλειστοφοβικό περιβάλλον για την εκδήλωση μεταφυσικών συμβάντων. Παρακολουθούμε στιγμές υψηλής έντασης, αγωνίας και τρόμου και η ατμόσφαιρα που διαμορφώνεται είναι πραγματικά ανατριχιαστική.
Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες ενσαρκωμένοι από τους Brian Cox (The Bourne Identity, Troy) και Emile Hirsch (Lone Survivor) βγάζουν εξαιρετική χημεία και δίνουν πολύ καλές ερμηνείες. Τα ειδικά εφέ είναι επίσης υψηλού επιπέδου και βοηθούν τα μέγιστα στην απεικόνιση του τρόμου με όποιον τρόπο κι αν προέρχεται.
Παρά τις περιστασιακές αδυναμίες του σεναρίου το καλοφτιαγμένο σύνολο πείθει και το «The Autopsy of Jane Doe» αποτελεί μια ενδιαφέρουσα επιλογή και φυσικά ό, τι πρέπει για σαββατόβραδο με καλή παρέα και crunchy εδέσματα.
