Το βρετανικό «I Came By» του αξιόλογου Ιρανοβρετανού κινηματογραφιστή Babak Anvari (Under the Shadow) σίγουρα δεν είναι ένα συνηθισμένο θρίλερ. Υιοθετεί εν μέρει χιτσχοκικές τεχνικές (που φυσικά δεν θα αποκαλύψουμε στην κριτική) και με όχημα το υψηλό σασπένς, κατορθώνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον του θεατή τουλάχιστον στο μεγαλύτερο διάστημά του. Το φιλμ προβλήθηκε στο Netflix το καλοκαίρι του 2022.
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από δύο νεαρούς γκραφιτάδες και έναν μυστηριώδη πρώην δικαστικό ο οποίος κρύβει ένα σατανικό μυστικό εντός του πολυτελούς σπιτιού του. Ένας εκ των δύο γκραφιτάδων, ο Toby, ανακαλύπτει το μυστικό του δικαστή και από εκείνο το σημείο ξεκινάει μια επικίνδυνη αλληλουχία εξελίξεων με απρόβλεπτες συνέπειες για όλους τους εμπλεκομένους.
Μπορεί τα παραπάνω να μην ακούγονται και τόσο πρωτότυπα στα αφτιά πολλών θεατών όμως το εργάκι αυτό είναι επαρκώς εφοδιασμένο σεναριακά ώστε να μην αφήνει κανέναν αδιάφορο. Διαθέτει επίσης μια ενδιαφέρουσα ποικιλία χαρακτήρων. Μπορεί να μην έχουν το σούπερ βάθος στην ανάπτυξή τους, ωστόσο παραμένουν αξιόλογοι και ως ένα σημείο συναρπαστικοί. Ο δικαστής ενσαρκώνει ικανοποιητικά την evil προσωπικότητα με εκείνη την διαβολική διπροσωπία που προκαλεί ανατριχίλες.
Το «I Came By» προτάθηκε από τον μεγάλο Stephen King μέσω του λογαριασμού του στο Twitter.
Οι νεαροί γκραφιτάδες είναι γεμάτοι ενεργητικότητα και πάθος για αυτό που κάνουν αλλά και για αυτό που πρόκειται να κάνουν μετά τα «αποκαλυπτήρια» του εφιάλτη. Τους συνδέει μια δυναμική φιλία, ένα ισχυρός δεσμός ικανός να οδηγήσει ακόμα και στα πιο επικίνδυνα μονοπάτια προκειμένου να θριαμβεύσει η δικαιοσύνη. Επιπλέον, η μητέρα ενός εκ των γκραφιτάδων παίζει με τη σειρά της σημαντικό ρόλο στα δρώμενα επιδεικνύοντας παροιμιώδη μαχητικότητα για την αναζήτηση της αλήθειας. Όλοι είναι πρωταγωνιστές σ’ αυτήν την εκρηκτική περιπέτεια τρόμου και αβεβαιότητας.
Μην περιμένετε βέβαια τους πιο δημιουργικούς διαλόγους ή τις ευφυέστερες ιδέες στο ξεδίπλωμα της πλοκής. Οι εξελίξεις είναι ενδιαφέρουσες αλλά όχι τόσο εθιστικά εντυπωσιακές. Ένα άλλο μειονέκτημα είναι η παράλογα μεγάλη διάρκεια. Σίγουρα το «I Came By» μπορούσε να μας πει αυτά που ήθελε με λιγότερη φλυαρία, παρουσιάζοντας πιο συμπαγείς και ουσιώδεις εξελίξεις. Με το ξεχείλωμα που επιχείρησε, έχασε τον προσανατολισμό σε ένα σημείο αλλά ευτυχώς τον ξαναβρήκε αργότερα. Το gore είναι μειωμένο αν και δεν είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες για κάποιο αιματοκύλισμα.
Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για ένα συμπαθητικό θρίλερ, με αγωνία, απροβλεψιμότητα, σποραδικές εντάσεις και φορτισμένους χαρακτήρες. Το τελικό αποτέλεσμα φαίνεται ικανοποιητικό αλλά και λίγο παραφουσκωμένο. Το «I Came By» είναι από εκείνα τα ελαφρώς «cheesy» φιλμ που δεν έχουμε βαρεθεί να λέμε ότι βλέπονται ευχάριστα τα σαββατόβραδα με κατάλληλη παρέα και γευστικές junk λιχουδιές. Δώστε του λοιπόν μια ευκαιρία και δεν θα το μετανιώσετε.
