Μια ενδιαφέρουσα ταινία όπου το κακό και ο τρόμος επικεντρώνονται σε ένα μικρό παιδί είναι το «Joshua» του 2007. Γενικότερα οι ταινίες τρόμου με «διαβολικά» παιδιά προσφέρουν εγγυημένες τρομάρες αφού είναι πραγματικά σοκαριστικό να βλέπεις την απειλή να αναδύεται από την φαινομενική αθωότητα ενός μπόμπιρα. Στο παρόν φιλμ είναι ο μικρός Joshua αυτός που αναλαμβάνει να μας τρομάξει με τα καμώματά του και παρά τον γενικά συγκρατημένο χαρακτήρα της ταινίας, μάλλον τα κατάφερε καλά ο δαιμόνιος πιτσιρικάς.
Οι Cairn είναι μια φυσιολογική οικογένεια που ζει εξαιρετικά ευτυχισμένες στιγμές με τη γέννηση της κόρης τους. Ο εννιάχρονος γιος τους με το όνομα Joshua είναι ένα προικισμένο παιδί με πολλά ταλέντα αλλά σύντομα θα αρχίσει να ενοχλείται από τη γέννηση της αδερφής του βλέποντας τους γονείς του να δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον στο νεογέννητο κοριτσάκι τους. Σταδιακά η συμπεριφορά του αλλάζει και μέσα από διάφορες προκλητικές, ύπουλες και κακόβουλες ενέργειες αναστατώνει τη ζωή της οικογένειάς του με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Το σενάριο του φιλμ φαίνεται σοβαρό και σφιχτοδεμένο χωρίς πολλά κενά. Το cast και οι ερμηνείες είναι επίσης από τα δυνατά σημεία του. Η Vera Farmiga (Up in the air, Orphan, Bates Motel) ανταποκρίνεται άψογα στο ρόλο της ανισόρροπης μητέρας με τις συχνές κρίσεις, ο Sam Rockwell (The Green Mile, Moon) ενσαρκώνει υποδειγματικά το ρόλο του σοβαρού και υπεύθυνου πατέρα που φροντίζει για την ευτυχία της οικογένειάς του ενώ ο μικρός Jacob Cogan που υποδύεται τον Joshua έχει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για την επίδειξη ενός απειλητικού, σκοτεινού προφίλ, ικανού να ταράξει την ψυχολογία του θεατή.
Οι τρομάρες ψυχολογικής κυρίως φύσεως που λαμβάνουμε προέρχονται ολοκληρωτικά από τον ταλαντούχο πιτσιρικά. Αξιόλογη είναι και η συμμετοχή της Celia Weston (The Talented Mr Ripley, The Village) στο ρόλο της συντηρητικής χριστιανής γιαγιάς που μπλέκεται συχνά πυκνά στη ζωή της οικογένειας.
Το νεογέννητο κοριτσάκι που παρουσιάζεται ως αδερφή του Joshua στην ταινία, είναι και στην πραγματικότητα αδερφή του νεαρού Jacob Kogan.
Γενικά το φιλμ διατηρεί ένα διακριτικό ύφος χωρίς να κάνει το μεγάλο μπαμ πουθενά κι αυτό είναι ίσως το κύριο παράπονο που μπορεί κανείς να έχει. Δεν υπάρχουν οι πολύ μεγάλες στιγμές που θα σηκώσουν την τρίχα μας κάγκελο μένοντας στη μνήμη μας για καιρό. Κάποιοι ίσως να θεωρήσουν το «Joshua» ακόμα και ανολοκλήρωτο βλέποντας το φινάλε. Θα μπορούσε επίσης να είναι λίγο πιο γρήγορο και σκληρό αλλά δεν έχει μεγάλο νόημα να εμμένουμε στην ανακάλυψη ατελειών (το πιο εύκολο πράγμα) από τη στιγμή που υπάρχουν πολλά άλλα θετικά στοιχεία που μπορούμε να απολαύσουμε.
Το «Joshua» πέτυχε τουλάχιστον τον βασικό στόχο που απαιτεί ένας οπαδός του καλού ψυχολογικού τρόμου και αυτός δεν είναι άλλος από το να είναι μια ποιοτική και καλογυρισμένη ταινία τρόμου με τις απαραίτητες πινελιές δράματος. Είναι μια ταινία με ταυτότητα που σίγουρα μπορεί να ξεχωρίσει από τον μακρύ κατάλογο μέτριων ταινιών τρόμου που βγαίνουν σε ρυθμό πολυβόλου χωρίς ουσιαστική προσφορά. Είναι μια ταινία που θα εκτιμηθεί από τους λάτρεις των ψυχολογικών θρίλερ κυρίως αλλά μπορεί να αγγίξει περισσότερους θεατές.
