Η κληρονομιά της ιστορικής horror ανθολογίας «Creepshow» (1982) του master of horror George Romero δεν ήταν καθόλου αμελητέα. Πέρα από τα sequels η επιρροή της έφτασε και στον χώρο της τηλεόρασης με την εταιρεία παραγωγής Laurel Entertainment να προσανατολίζεται σε μια τηλεοπτική σειρά παραπλήσιας λογικής και δομής με το «Creepshow». Λόγω μπλεξίματος με το όνομα και την Warner Bros που κατείχε τα σχετικά δικαιώματα, η Laurel Entertainment άλλαξε το όνομα της σειράς σε «Tales From The Darkside».
Με δημιουργό της σειράς τον George Romero και με τη συνεργασία πολλών σημαντικών προσώπων της σκηνής όπως Michael McDowell και Tom Savini, το «Tales From The Darkside» ξεκίνησε την πορεία του στην αμερικάνικη τηλεόραση το 1983 κλείνοντας την αυλαία του το 1988. Αποτελείται από 90 συνολικά επεισόδια συμπυκνωμένα σε 4 κύκλους με το κάθε επεισόδιο να παρουσιάζει διαφορετική ιστορία κάθε φορά. Η διάρκειά τους είναι αρκετά μικρή, λίγο παραπάνω από 20 λεπτά.
Στην ελληνική αγορά είχαμε απολαύσει μερικά από τα επεισόδια της σειράς αυτής στην χρυσή εποχή των VHS. Κυκλοφορούσαν δηλαδή σε μια βιντεοκασέτα 3 συνήθως επεισόδια εν είδει ανθολογίας διατηρώντας την ατμοσφαιρική εισαγωγή με τα υπαίθρια πλάνα και την στοιχειωμένη μουσική. Ο τίτλος των ελληνικών εκδόσεων ήταν «Η Άγνωστη Πλευρά του Τρόμου» όμως πέρα απ’ αυτές τις συλλογές κάποια άλλα επεισόδια κυκλοφόρησαν μαζί υπό διαφορετικούς και πάντα γραφικούς τίτλους όπως «Πρόσκληση Τρόμου», «Η Κατάρα του Εωσφόρου» και «Πνοή Θανάτου».
Ο ηθοποιός Victor Tayback που έχει παίξει μεταξύ άλλων στην κλασική ταινία «Ο Πεταλούδας» συμμετείχε στο πρώτο επεισόδιο όλης της σειράς (The New Man) αλλά και στο τελευταίο (Basher Malone).
Επιστρέφοντας τώρα στα επεισόδια, το ελκυστικό είναι ότι πολλά απ’ αυτά βασίζονται σε ιστορίες από διάσημους και προικισμένους συγγραφείς όπως οι Stephen King, Robert Bloch, Clive Barker, Michael McDowell, Harlan Ellison, Frederik Pohl, Michael Bishop και Fredric Brown. Όλα τα επεισόδια έχουν την ίδια αλλόκοτη εισαγωγή με την προβολή της δασώδους υπαίθρου συνοδεία της ανατριχιαστικής μουσικής που συνέθεσε ο συνεργάτης του George Romero, Donald Rubinstein. Στην ίδια εισαγωγή συναντάμε και έναν μικρό ψαρωτικό πρόλογο από τον Paul Sparer (The House On Caroll Street), που σκοπό έχει να μας εισαγάγει σ’ ένα πρώιμο κλίμα τρόμου.
Ο πρώτος κύκλος που εξετάζουμε εδώ αποτελείται από 24 επεισόδια συμπεριλαμβανομένου και του πιλοτικού. Όπως όλοι οι κύκλοι, έτσι κι αυτός χαρακτηρίζεται από ήπιας φύσης ανάλαφρο τρόμο, κωμική διάθεση, ασυνήθιστα θέματα και ανατρεπτικά τελειώματα που σοκάρουν. Οι ερμηνείες είναι προσαρμοσμένες σ’ αυτό το «χαλαρό» ύφος βγάζοντας κέφι και μεράκι αν και λίγες φορές φλερτάρουν με τον ερασιτεχνισμό χωρίς όμως δυσάρεστα αποτελέσματα. Η βία είναι περιορισμένη και το gore ελάχιστο με τη σειρά να υιοθετεί σκόπιμα ένα «φιλικό» ύφος που την καθιστά επιτρεπτή για το ευρύ κοινό.
Με εξαίρεση 4-5 επεισόδια που μοιάζουν αδιάφορα, το σύνολο είναι κάτι παραπάνω από απλά ικανοποιητικό. Κάποια επεισόδια είναι απλά τέλεια τόσο σε έμπνευση όσο και σε εκτέλεση. Όσον αφορά το cast συναντάμε από άσημους ηθοποιούς μέχρι και μεγάλα ονόματα όπως Danny Aiello, Barnard Hughes, Carol Cane και Stuart Whitman. Συμμετοχές εκπλήξεις όπως τους πιτσιρικά τότε Christian Slater, της πρωταγωνίστριας του horror classic «Suspiria» Jessica Harper και του θρύλου του NBA Kareem Abdul-Jabbar δίνουν μια ακόμα πιο πικάντικη πινελιά στη σειρά.
Τα καλύτερα επεισόδια κατά τη γνώμη μου είναι τα παρακάτω:
I’ll Give You a Million όπου δύο άντρες βιώνουν τις ολέθριες συνέπειες της επιλογής να πουλήσουν την ψυχή τους.
The Odds στο οποίο ένας αήττητος στοιχηματζής στοιχηματίζει την ημερομηνία και ώρα του θανάτου του ενάντια σ’ έναν μυστηριώδη άντρα που μυρίζει…θάνατο.
The Word Processor of the Gods στο οποίο ένας άντρας κληρονόμησε έναν κειμενογράφο που σβήνει από τον κόσμο ή εμφανίζει οτιδήποτε γράψει ο κάτοχός του.
Levitation στο οποίο ένας αδίστακτος νεαρός προκαλεί έναν ταχυδακτυλουργό να του δείξει το κόλπο της αιώρησης με τον ίδιο ως πειραματόζωο. Τα αποτελέσματα όμως θα είναι πολύ δυσάρεστα για το νεαρό…
Grandma’s Last Wish όπου μια ηλικιωμένη γυναίκα εκδικείται με πρωτότυπο τρόπο την οικογένειά της που σκόπευε να την κλείσει σε γηροκομείο.
The Madness Room όπου μια γυναίκα συνωμοτεί με τον εραστή της να βγάλει από τη μέση τον σύζυγό της μέσω μιας ιδιόρρυθμης σεάνς.
Answer Me στο οποίο μια γυναίκα ενοχλείται από τα συνεχή χτυπήματα ενός τηλεφώνου από το διπλανό άδειο δωμάτιο του οποίου η προηγούμενη ένοικος έχει πεθάνει.
Anniversary Dinner όπου μια νεαρή κοπέλα το σκάει από τον φίλο της και φιλοξενείται από ένα περίεργο ζευγάρι το οποίο ετοιμάζει ένα πολύ σπέσιαλ γεύμα για την 25η επέτειό του.
It All Comes Out in the Wash στο οποίο ένας διεφθαρμένος επιχειρηματίας ανακαλύπτει μια κινέζικη υπηρεσία πλυντηρίου που ξεπλένει τις ανθρώπινες «αμαρτίες». Τα πράγματα όπως θα πάρουν δραματική τροπή όταν το πλυντήριο θα πάψει να λειτουργεί…
Ίσως το ανάλαφρο ύφος της σειράς να ξενίσει ορισμένους φίλους ενώ άλλοι μπορεί να βρουν τον προσφερόμενο τρόμο αρκετά «παιδικό» και παρωχημένο. Όμως πιστέψτε με, πολλά από τα επεισόδια του «Tales From The Darkside» είναι πολύ πιο τρομακτικά και σοκαριστικά από πολλές σημερινές ταινίες τρόμου αν αναλογιστούμε τις φρικιαστικές αποκαλύψεις που ξεδιπλώνονται στα απρόσμενα φινάλε. Το ότι επιλέχθηκε σκόπιμα ένα πιο ήπιο και κωμικό ύφος δεν μειώνει το feeling τρόμου που εκπέμπεται.
Οι παλιότεροι ενδεχομένως θα νιώσουν αισθήματα νοσταλγίας ξαναβλέποντας τα επεισόδια του «Tales From The Darkside». Οι νεότεροι έχουν μια καλή ευκαιρία να τσεκάρουν πώς πρέπει να είναι ο δημιουργικός «cheesy» τρόμος. Για την ιστορία ας αναφέρουμε ότι από αυτή την σειρά ξεπήδησε και μια από τις καλύτερες σπονδυλωτές ταινίες τρόμου με παρόμοια ονομασία. Πρόκειται για το «Tales From The Darkside: The Movie» του 1990 όπου πάλι ο George Romero έβαλε την προσωπική του σφραγίδα.
