Ματωμένο Weekend (The Burning, 1981) Review: Μια κατασκήνωση… που καίει!

Στην αυγή των 80’s και καθ όλη τη διάρκεια της εν λόγω δεκαετίας, μετά την τεράστια επιρροή cult slasher ταινιών τρόμου όπως τα «Halloween» και «Friday the 13th» ξεπήδησαν σε ρυθμό πολυβόλου αμέτρητα slasher άνισης ποιότητας. Ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα ήταν το «The Burning» του 1981. Επηρεασμένο φανερά από το «Friday the 13th» αλλά πολύ πιο βίαιο βρίσκεται σε περίοπτη θέση στις λίστες των ψαγμένων slasherάδων. Ο μάστορας των ειδικών εφέ Tom Savini αποτέλεσε την νούμερο ένα αιτία ώστε το «The Burning» να ξεπεράσει πολλούς από τους ανταγωνιστές του.

Η υπόθεση είναι πολύ απλή. Το 1974 μερικοί σκανταλιάρικοι έφηβοι κάνουν μια φάρσα στον αντιπαθητικό Cropsy, τον επιστάτη της κατασκήνωσης τους. Η φάρσα όμως εξελίσσεται σε τραγωδία με τον άτυχο επιστάτη να αρπάζει φωτιά και να χάνεται στα σκοτεινά νερά μιας λίμνης της περιοχής. Μετά από 5 χρόνια ο Cropsy βγαίνει από το νοσοκομείο φρικιαστικά παραμορφωμένος και αφού καθαρίζει μια πόρνη με συνοπτικές διαδικασίες, επιστρέφει στην κατασκήνωση για να πάρει εκδίκηση. Και το αιματηρό πάρτι ξεκινά!

Το «The Burning» (που θα το βρείτε και με τον τίτλο «Ο μανιακός δολοφόνος με την ψαλίδα») δεν καινοτομεί, δεν εκπλήσσει, αντιθέτως διακατέχεται από τα συνηθισμένα κλισέ τους είδους τουτέστιν ανόητες φάρσες μεταξύ των εφήβων, ιστορία τρόμου γύρω από τη φωτιά κατά τη διάρκεια της νύχτας, γυμνά πλάνα όμορφων κοριτσιών, παρουσία ενός εύσωμου γόη που λιγουρεύεται τα θηλυκά και συνήθως έχει άσχημο τέλος κλπ.

Ο Tom Savini εργάστηκε στα εφέ του «The Burning» έχοντας απορρίψει πρόταση να αναλάβει τα εφέ του «Friday the 13th, Part 2». To make up του Cropsy το έφτιαξε μόλις σε 3 μέρες.

Παρ’ όλα αυτά εκτιμάται ιδιαίτερα για τις εξαιρετικά βίαιες και αληθοφανείς σκηνές φόνων μερικές από τις οποίες αποτελούν σκηνές ανθολογίας. Τέτοια είναι λόγου χάριν η μαζική σφαγή των εφήβων πάνω στην βάρκα από τον αδυσώπητο Cropsy, μια σκηνή που λογοκρίθηκε όπως ήταν αναμενόμενο σε χώρες όπως η Αγγλία και κυκλοφόρησε με περιορισμένη βία. Εκτός από τα φονικά ξεχωρίζουν τα ελαφρώς θολωμένα πλάνα πρώτου προσώπου όπου ο Cropsy παρακολουθεί τα υποψήφια θύματά του καθώς και όλα τα πλάνα όπου ο φονιάς ξεπετάγεται με σηκωμένη την ψαλίδα του προτού ξεσκίσει τα θύματά του. Η ταινία είναι επίσης επενδυμένη με αγωνιώδη μουσική που παίζει κυρίως όταν ο Cropsy χτυπά ή κυνηγά κάποιο θύμα. Μια αποκάλυψη στο φινάλε σχετικά με το παρελθόν ενός εκ των ομαδαρχών μπορεί να θεωρηθεί προβλέψιμη αλλά ταιριάζει με τα δρώμενα καθώς συνδέει το παρελθόν με το παρόν. Η όψη του Cropsy είναι ιδιαίτερα αποκρουστική στο μικρό αυτό διάστημα που μας αποκαλύπτεται. Πρόβλημα αποτελεί η καθυστέρηση έναρξης της δράσης αφού για μία περίπου ώρα ο μοναδικός φόνος είναι αυτός της πόρνης προς την αρχή της ταινίας. Από κει και μετά όμως επικρατεί αιματοκύλισμα που δύσκολα ξεχνιέται!

Συμπερασματικά, οι λάτρεις του είδους θα πρέπει να τσεκάρουν το «The Burning» αν δεν το έχουν ήδη κάνει. Πρόκειται για ένα δυναμικό slasher που οφείλει πολλά στα μαγικά του μετρ των ειδικών εφέ Tom Savini.

Η φρικιαστική όψη του Cropsy και ο αδυσώπητος χαρακτήρας του, πολλοί αποτρόπαιοι φόνοι, σπουδαία εφέ, έντονη μουσική, τα first person πλάνα από τα μάτια του φονιά.

Καθυστερημένη εκκίνηση της κύριας δράσης στην κατασκήνωση, τα πολλά κλισέ των slasher και το προβλέψιμο σενάριο.

Ο αρχικός φόνος της πόρνης όπου βλέπουμε το ψαλίδι του Cropsy να στριφογυρνάει ανατριχιαστικά στο κορμί της άτυχης γυναίκας.
Η απίστευτα βίαιη σκηνή της μαζικής σφαγής των εφήβων πάνω στη βάρκα τους.
Ένα κάρφωμα λαιμού όπου το ψαλίδι του Cropsy προκαλεί ανατριχίλα για μία ακόμη φορά έχοντας σφηνώσει το θύμα σ’ ένα δέντρο.