Η περίφημη Xena, η πάλαι ποτέ σαρωτική warrior princess που απολαμβάναμε στις τηλεοράσεις μας πρωταγωνιστεί σ’ αυτό το αδιάφορο φιλμάκι τρόμου προορισμένο για την τηλεόραση. Η Lucy Lawless υποδύεται μια εξελικτική βιολόγο και καθηγήτρια σε μια μικρή αμερικανική πόλη η οποία θα διασταυρώσει τα ξίφη της όχι με κακούς της επικής εποχής αλλά με διψασμένες για αίμα νυχτερίδες. Τα αιμοδιψή ζωάκια για κάποιο μυστήριο λόγο προσέγγισαν την πόλη της ηρωίδας μας ξεκινώντας μια σειρά θανατηφόρων επιθέσεων, πρώτα σε ελάφια και ύστερα σε ανθρώπους. Οι αρχές κινητοποιούνται άμεσα παρά τον δισταγμό του δημάρχου που στην προσπάθεια αποφυγής πανικού παρακωλύει τα σχέδια της βιολόγου για την ορθή αντιμετώπιση των νυχτερίδων.
Σας θυμίζει λίγο «Σαγόνια του Καρχαρία» η στάση αυτή του δημάρχου; Προφανώς αφού το εν λόγω μοτίβο κοπιάρεται ασταμάτητα στις ταινίες τρόμου με ζώα από τότε που ο Spielberg κυκλοφόρησε το διαχρονικό αριστούργημά του. Εν πάση περιπτώσει ερχόμενοι στην ταμπακιέρα διαπιστώνουμε μια γενικότερη προχειρότητα σχεδόν σε κάθε τομέα του «Vampire Bats». Σκηνοθεσία χωρίς τσαγανό και έμπνευση. Το πεζό σενάριο αναλώνεται σε αφέλειες, υπερβολές και παραπανίσιες ενέργειες. Παράλληλα το story είναι υπερφορτωμένο με ένα cast μέτριων έως ατάλαντων ηθοποιών που τα καμώματά τους προκαλούν θυμηδία.
Σε κάποια στιγμή τα γυρίσματα διακόπηκαν λόγω προσέγγισης του τυφώνα Κατρίνα στη Νέα Ορλεάνη όπου και γυριζόταν το φιλμ. Συνεχίστηκαν στο Halifax του Καναδά.
Η πλήξη έρχεται πολύ σύντομα και η παρακολούθηση εξελίσσεται σε μαρτύριο του οποίου το τέλος ισοδυναμεί με λύτρωση στα μάτια του ταλαιπωρημένου θεατή. Όσο συμπαθητική κι αν δείχνει η warrior princess είναι απελπιστικά μόνη για να σώσει την κατάσταση (όχι ότι πρόκειται για κάποια σπουδαία πάστα ηθοποιού αλλά όσο να’ ναι τη συμπαθούμε). Επιλεγμένες σεκάνς όπως το ντου των νυχτερίδων σ’ ένα rave party όπου βρίσκουν την ευκαιρία να μπήξουν τους αυξημένους αριθμητικά κυνόδοντές τους (ω ναι!) στα σώματα των άτυχων θυμάτων τους και τα κοντινά παραστατικά πλάνα των αιματηρών ρουφηξιών τους φαντάζουν ως στιγμιαίες οάσεις στο άνυδρο τοπίο του «Vampire Bats».
Δεν περιμένουμε αριστουργήματα από τέτοιου είδους προσπάθειες όμως δικαιούμαστε να απαιτούμε μια στοιχειωδώς προσεγμένη δουλειά που θα μπορεί τουλάχιστον να κρατά το ενδιαφέρον παρουσιάζοντας ταυτόχρονα και ένα σοβαρότερο team πρωταγωνιστών. Στο «Vampire Bats» τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει. Επομένως…
