Το «Zombieland» είναι μια υψηλού προφίλ κωμωδία τρόμου με ζόμπι ακολουθώντας μια μόδα που βρίσκεται στο ζενίθ της την τελευταία δεκαπεντετία έχοντας αγαπηθεί ιδιαίτερα από το horror κοινό. Με όπλα το δυνατό cast, την ταχύτητα, το gore και την κωμική διάθεση προσθέτει άλλο ένα λιθαράκι στο ιδίωμα κερδίζοντας ευρεία αναγνώριση παγκοσμίως.
Στις ΗΠΑ της σύγχρονης εποχής η εξάπλωση της νόσου τρελών αγελάδων έχει μετατρέψει την πλειοψηφία των ανθρώπων σε αιμοδιψή ζόμπι. Οι ελάχιστοι εναπομείναντες προσπαθούν να επιβιώσουν σ’ αυτή την κόλαση αλλά συχνά πέφτουν θύματα των ζόμπι ξεχνώντας να ακολουθήσουν τους χρυσούς κανόνες επιβίωσης. Μέσα στο γενικότερο μπάχαλο ένας νεαρός computer geek, ένας ιδιόρρυθμος τυπάς που αναζητεί μανιωδώς τα κέικ Twinkies και δύο ύπουλες νεαρές αδερφές ενώνουν τις δυνάμεις τους περιπλανώμενοι στις ΗΠΑ. Στο δρόμο τους βρίσκονται αντιμέτωποι με ορδές από πεινασμένα ζόμπι. Αλλά τελικά οι ήρωές μας κινδυνεύουν από τα ζόμπι ή τα ζόμπι από τους ήρωες;
Το «Zombieland» συγκέντρωσε πάνω από 60, 8 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε 17 μέρες και αναδείχτηκε το πιο προσοδοφόρο φιλμ με ζόμπι στο box office μέχρι την ημερομηνία της κυκλοφορίας του καταρρίπτοντας το ρεκόρ που είχε προηγουμένως το remake του «Dawn of the Dead» (2004).
Η αλήθεια είναι ότι το «Zombieland» δεν κινείται πολύ μακριά από την πεπατημένη των σχετικών ταινιών. Ωστόσο, δείχνει κάπως ξεχωριστό και ελαφρώς πιο γεμάτο, προφανώς λόγω των λαμπερών ηθοποιών του καθώς και λίγων μικροεκπλήξεων που προσφέρει το παλαβό σενάριο. Ο Woody Harrelson ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα υποδυόμενος έναν τρελό χαρακτήρα που βαδίζει μεταξύ ακόρεστης λατρείας για βία αλλά και έντονων, ενίοτε παιδικών συναισθημάτων. Ο Jesse Eisenberg είναι επαρκής στο ρόλο του μοναχικού loser computerάκια και παράλληλα επωμίζεται το βάρος της αφήγησης του story. Οι δύο θηλυκές υπάρξεις υποδυόμενες από τις Emma Stone και Abigail Breslin συνθέτουν ένα δίδυμο-φωτιά μεταξύ μεγάλης και μικρής αδερφής, ικανό να ξεγελάσει τους πάντες.
Η συμβίωση όλων αυτών αποτελεί ένα δυνατό στοίχημα ειδικά μέσα στις χαοτικές καταστάσεις που βιώνουν. Εμείς ως θεατές απολαμβάνουμε τα καμώματα και τα έργα τους μέχρι το αδιάφορο τέλος. Κατά τη γνώμη μου πάντως το «Zombieland» έχει υπερεκτιμηθεί. Ok έχει ρυθμό, είναι βίαιο και αστείο αλλά δεν μπορεί να κάνει την υπέρβαση, μένοντας στα τυπικά splatter μοτίβα συνδυαζόμενα με τις συνηθισμένες χιουμοριστικές ατάκες που είναι μεν καλές για ένα ευχάριστο απόγευμα αλλά δεν διασώζονται εύκολα στην ιστορία.
Εκτός από τους πυροβολισμούς και τα φαγώματα θα απολαύσετε ιδιαίτερα την σύντομη επίσκεψη των πρωταγωνιστών στο σπίτι του ηθοποιού Bill Murray (ο οποίος υποδύεται τον…εαυτό του!) όπου γίνεται μνεία στην Ghostbusters εποχή του. Έξυπνη ήταν και η ιδέα συχνής αναφοράς στους κανόνες επιβίωσης που περνούν σε διάφορα σημεία της οθόνης μας με μεγάλα γράμματα ακολουθώντας την αφήγηση. Η τελική σεκάνς με την επική μάχη στο Λούνα Παρκ προσφέρει επίσης μερικές έντονες στιγμές με σασπένς και χιούμορ. Προσωπικά πάντως περίμενα περισσότερα από το όλο εγχείρημα.
