Τα 90s ήταν μια από τις πιο παραγωγικές δεκαετίες για τις mini τηλεοπτικές σειρές που βασίζονταν σε μυθιστόρημα του Stephen King. Βέβαια η ποιότητα των εκάστοτε σειρών δεν ήταν πάντα τόσο υψηλή όσο τα γνήσια πονήματα του μεγάλου συγγραφέα κι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από άνισες σειρές όπως το «The Langoliers» που θα εξετάσουμε εδώ.
Η εν λόγω σειρά, αποτελείται από δύο δίωρα επεισόδια (μαζί με τις διαφημίσεις βεβαίως) που προβλήθηκαν στις 14 και 15 Μαΐου 1995 στο αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο ABC. Στη σκηνοθεσία δεν συναντάμε κάποιον άσημο αλλά τον έμπειρο Tom Holland, υπεύθυνο για ιστορικές ταινίες τρόμου όπως οι «Fright Night» (1985) και «Child’s Play» (1988). Επίσης μια αξιόλογη ομάδα ηθοποιών όπως οι Patricia Wettig, Dean Stockwell και David Morse δίνει ελπίδες στον θεατή και αυξάνει τις απαιτήσεις για το τελικό αποτέλεσμα.
Η υπόθεση του «The Langoliers» είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Οι περισσότεροι από τους επιβάτες μιας αμερικάνικης πτήσης εξαφανίζονται και οι εναπομείναντες (εκ των οποίων και ο ένας πιλότος) προσγειώνονται σ’ ένα έρημο αεροδρόμιο χωρίς κανένα ίχνος ζωής. Τι έχει πραγματικά συμβεί; Θα καταφέρουν οι επιβάτες να επιβιώσουν από την τρομακτική μοίρα που τους περιμένει;
Τα γυρίσματα της σειράς έγιναν στην πολιτεία Maine (στη γενέτειρα του Stephen King) και συγκεκριμένα μέσα και γύρω από το διεθνές αεροδρόμιο της Bangor το καλοκαίρι του 1994.
Η σειρά παντρεύει στοιχεία τρόμου, μυστηρίου, επιστημονικής φαντασίας και δράματος και αρχικά καταφέρνει να χτίσει μια βαριά, επιβλητική ατμόσφαιρα που αποπνέει αληθινή απόγνωση. Αυτή η ασφυκτική ατμόσφαιρα δεν μας εγκαταλείπει σχεδόν πουθενά κυλώντας βασανιστικά μαζί με τα λεπτά. Η μοίρα των πρωταγωνιστών μοιάζει πραγματικά δυσοίωνη παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους να βρουν διέξοδο από το ανατριχιαστικό παιχνίδι που τους έπαιξε η τύχη.
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία χαρακτήρων που εκπροσωπούν διαφορετικές τάσεις. Άλλοι αναζητούν λογικές εξηγήσεις, άλλοι το ρίχνουν στη συνωμοσιολογία ενώ άλλοι νομίζουν ότι τα επαγγελματικά ραντεβού τους είναι σημαντικότερα από την αναίτια προσγείωση στο εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο. Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα είναι οι σποραδικές συγκρούσεις που κλιμακώνονται με το πέρασμα της ώρας. Η μετακύλιση στην παράνοια δεν είναι πλέον μακρινό ενδεχόμενο…
Δεν θα πω περισσότερα για την πλοκή προς αποφυγή spoilers. Αξίζει τον κόπο να δει κανείς την συρρικνωμένη αυτή σειρά παρά τα οφθαλμοφανή μειονεκτήματά της (δείτε παρακάτω στα «αρνητικά»). Ειδικά οι θεατές που δεν έχουν διαβάσει το σχετικό βιβλίο του Stephen King θα ενθουσιαστούν από τις ιδέες που αναπτύσσονται στο «The Langoliers». Ευρηματικές και τολμηρές ιδέες που δεν βλέπουμε συχνά σήμερα. Την συστήνω…κι ας μην είναι η καλύτερη mini σειρά που μετέφερε έργο του King στην τηλεόραση.
